Ο σταθμισμένος δείκτης δολαρίου, DXY -βασίζεται στις επιδόσεις του αμερικανικού νομίσματος έναντι των έξι σημαντικότερων ξένων νομισμάτων- έχει υποχωρήσει πάνω από 9% από τα υψηλά τριετίας που είχε αγγίξει τον Μάρτιο.
Παρά την εμφανή αδυναμία, τα στοιχήματα των hedge funds έναντι του δολαρίου στις αγορές μελλοντικής εκπλήρωσης βρίσκονται τους δύο τελευταίους μήνες στα υψηλά δεκαετίας, ενώ το 36% των διαχειριστών κεφαλαίων σε μια πρόσφατη έρευνα της Bank of America Global Research χαρακτήρισε την πτώση του δολαρίου ως κορυφαίο στοίχημα για το δεύτερο εξάμηνο του έτους.
Όσο οι ΗΠΑ αποτελούσαν την τελευταία νησίδα αποδόσεων, ήτοι είχαν το πλεονέκτημα επιτοκίου, το δολάριο διατηρούσε επίπεδα και δυναμική. To πλεονέκτημα αυτό όμως εξαφανίστηκε τον Μάρτιο, όταν η Federal Reserve μείωσε επιθετικά τα επιτόκια εναρμονίζοντας τα με αυτά των περισσότερων χωρών της G7. Η πανδημία συνέβαλε επίσης, καθώς αύξησε το έλλειμμα του προϋπολογισμού, το οποίο με τη σειρά του άσκησε- και συνεχίζει να ασκεί -πτωτική πίεση στο νόμισμα.
Το έλλειμμα του προϋπολογισμού των ΗΠΑ εως τις 30 Σεπτεμβρίου έφτασε στο υψηλό όλων των εποχών, πέριξ των 3,13 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και σε συνδυασμό με την πλημμυρίδα ρευστότητας από τη Fed, αποτελεί ένα από τα πιο διακριτά βαρίδια του αμερικανικού νομίσματος.
Τα κρυφά βαρίδια και τα «αφελή» σενάρια καταστροφής
Το δολάριο των ΗΠΑ παραμένει το κύριο αποθεματικό νόμισμα και κατά την άποψη της στήλης θα εξακολουθήσει να παραμένει, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η χρήση του ως αποθεματικό νόμισμα βρίσκεται σε συνεχή πτώση. Ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης ανήκει στην πρώην κυβέρνηση των ΗΠΑ. Η χρήση του δολαρίου για την επιβολή κυρώσεων σε χώρες συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας και του Ιράν, συνέβαλε εμφανώς στη μετατόπιση.
Μια πτυχή της πρόσφατης αδυναμίας του δολαρίου είναι εκείνη έναντι του κινεζικού Γουάν. Κατά τα τελευταία δύο χρόνια, η Κίνα κατάφερε να εξασθενήσει το Γουάν σε απάντηση στα τιμολόγια του Τραμπ. Η άνοδος της συναλλαγματικής ισοτιμίας αντιστάθμισε ουσιαστικά το κόστος των δασμών, έτσι ώστε το κόστος σε δολάρια των εισαγωγέων των ΗΠΑ να συγκρατηθεί.
Δεν υπάρχει όμως δωρεάν γεύμα. Η αγοραστική δύναμη των Κινέζων και η αξία των κινεζικών περιουσιακών στοιχείων σε δολάριο μειώθηκαν αντίστοιχα, με αποτέλεσμα την αντιστροφή της στρατηγικής της Κίνας. Για τους παρατηρητικούς είναι εμφανές ότι πλέον οι εξαγωγές στο μπλοκ του δολαρίου δεν αποτελούν προτεραιότητα. Αντ 'αυτού, τους τελευταίους μήνες η Κίνα διαχειρίζεται τη συναλλαγματική της ισοτιμία σαν συντελεστή στάθμισης των συναλλαγών της και στο ευρώ και στο δολάριο.
Κρατώντας την άνωθεν λεπτομέρεια στο μυαλό μας, επιστρέφουμε στον ρόλο του δολαρίου ως κύριο αποθεματικό νόμισμα και στην άποψη πολλών bearish, ότι το δολάριο σύντομα θα χάσει αυτόν τον ρόλο. Σε αυτά τα σενάρια καταστροφής μπορεί κανείς άνετα να αντιπαραβάλλει ότι σε απόλυτους όρους, οι διακρατήσεις δολαρίων από ξένες Κεντρικές τράπεζες αυξήθηκαν από 4,7 τρισεκατομμύρια δολάρια το τρίτο τρίμηνο του 2015 σε 6,8 τρισεκατομμύρια δολάρια στο τέλος του πρώτου τριμήνου του 2020. (Στοιχεία ΔΝΤ).
Ωστόσο, πράγματι, ως ποσοστό των συνολικών αποθεματικών, το δολάριο μειώθηκε από 65,5% σε 62% την ίδια περίοδο.
Ο κύριος λόγος για τον οποίο μειώθηκαν τα ποσοστά του δολαρίου είναι απλώς ότι το Γουάν προστέθηκε ως αποθεματικό από ορισμένες χώρες. Επίσης αυξήθηκαν τα αποθέματα σε Γιεν. Στην ουσία η μέτρια μείωση του ποσοστού των δολαρίων είναι μια τεχνική συνέπεια.
Επιπλέον, έχουν παρέλθει οι εποχές που ο παγκόσμιος ρόλος ενός νομίσματος εξετάζονταν μόνο συναρτήσει της χρήσης του στα διεθνή αποθέματα των Κεντρικών τραπεζών και των μεγάλων ιδιωτών επενδυτών. Πλέον το βαρόμετρο είναι τελείως διαφορετικό και εστιάζει στα νομίσματα που επιλέγονται για την εμπορική τιμολόγηση και τις συναλλαγές. Η εξάρτηση ακριβώς του εμπορίου από το δολάριο θα αποτρέψει τα σενάρια καταστροφής .
Βλέπετε, η πορεία του δολαρίου είναι ο αγωγός για τα πάντα, από τις εμπορικές συναλλαγές, τα εταιρικά κέρδη έως τις τιμές των πρώτων υλών, όπως το πετρέλαιο και ο χρυσός. Μέχρι να το αντικαταστήσουν το ευρώ ή το κινεζικό νόμισμα έχουμε δρόμο μπροστά μας. (σ.σ: Περισσότερα για τον χάρτη της ισχύος των νομισμάτων στις εμπορικές συναλλαγές μπορείτε να διαβάσετε εδώ )
Στη δεδομένη χρονική στιγμή όμως, αυτό ακριβώς αποτελεί άλλο ένα από τα κρυφά βαρίδια του δολαρίου. Η πτώση των εμπορικών συναλλαγών ευθύνεται για ένα μεγάλο μέρος της πτώσης του σταθμισμένου δείκτη δολαρίου από το υψηλό των σχεδόν 103 μονάδων πέριξ των 92-93 μονάδων, καθώς η εξασθένηση της παγκόσμιας ζήτησης ταρακούνησε τη ζήτηση για δολάριο στις συναλλαγματικές αγορές, με τον κινεζικό παράγοντα να «βάζει το χεράκι του» όπως αναλύσαμε στην αρχή της ενότητας.
Εν συνεχεία, η στροφή των επενδυτών στις αγορές μετοχών και γενικά στα στοιχεία ενεργητικού με υψηλότερο ρίσκο περιόρισε εκ νέου τη ζήτηση για δολάρια.
Οι προοπτικές και τα στοιχήματα των μεσοπρόθεσμων
Η διάμεσος των αναλυτών πλέον αναμένει ότι το δολάριο θα υποτιμηθεί λόγω των ισχυρότερων προοπτικών οικονομικής ανάπτυξης εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, της διατήρησης των επιτοκίων στις ΗΠΑ σε χαμηλά επίπεδα και λόγω των προγραμμάτων δημοσιονομικής τόνωσης που βοηθούν μεν στη στήριξη της οικονομίας από τις συνέπειες της πανδημίας, διογκώνουν δε τα δημοσιονομικά ελλείμματα.
Όπως αναφέρει και η Goldman Sachs, «η σταθερά βελτιωμένη παγκόσμια οικονομία και τα αρνητικά επιτόκια στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι μια διαρκής συνταγή για την αδυναμία του δολαρίου και προβλέπει ότι το ευρώ θα διαπραγματευτεί εως το επίπεδο του 1,30 έναντι του δολαρίου έως το 2023.
Η αλήθεια είναι ότι η πολιτική της Fed για τον πληθωρισμό θα κρατήσει το δολάριο υπό πίεση, καθώς υποδηλώνει ότι τα επιτόκια θα παραμείνουν χαμηλότερα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Ένα μειωμένο δολάριο άλλωστε μπορεί να έχει εξαιρετικά ....καλοήθεις επιπτώσεις στις αγορές.
Χαλαρώνει τις χρηματοοικονομικές συνθήκες, αυξάνει τα κέρδη για τους εξαγωγείς των ΗΠΑ- άρα συμβάλλει στη δημιουργία θέσεων εργασίας- και διευκολύνει τις χώρες του αναδυόμενου κόσμου να εξυπηρετούν το χρέος τους σε δολάρια. Ουσιαστικά, το αδύναμο δολάριο είναι μια μορφή νομισματικής τόνωσης. Αυτό ακριβώς επιθυμούσε ο Πρόεδρος Τραμπ και ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου δεν θα έχει κανένα απολύτως κίνητρο να ταράξει την σωτήρια αδυναμία του δολαρίου, τουλάχιστον όχι όσο η οικονομία υποφέρει από τον SARS CoV-2. Στο γήπεδο των ικανοποιημένων είναι και οι Αμερικανοί επενδυτές που κατέχουν ξένα περιουσιακά στοιχεία, καθώς γλιτώνουν το κόστος του hedging. Και φυσικά στους μεγάλους κερδισμένους είναι ο αναδυόμενος κόσμος με υψηλό χρέος σε δολάρια και υψηλές εξαγωγές εμπορευμάτων. Βέβαια η πτώση του δολαρίου βολεύει άπαντες ως ένα σημείο.
Μια παρατεταμένη πτώση του δολαρίου θα μπορούσε να δημιουργήσει αμφιβολίες για τα οικονομικά των ΗΠΑ και την οικονομική ανάπτυξη.
Η ΕΚΤ είναι άλλος ένας καθοριστικός παράγοντας όσον αφορά τα περιθώρια της πτώσης του δολαρίου, καθώς το ισχυρό ευρώ αρχίζει να πονάει τους Ευρωπαίους εξαγωγείς. Όπως έχουμε όμως ξαναπεί, παραδοσιακά η ΕΚΤ αναλαμβάνει δράση αφού η ισοτιμία του ζεύγους eur/usd απομακρυνθεί αισθητά πάνω από το 1,20.
Μέχρι τότε, περίπου το ήμισυ των αναλυτών πιστεύει ότι τα νομίσματα με τα υψηλότερα κέρδη έως τα τέλη του Δεκεμβρίου θα είναι τα νομίσματα των μεγάλων ανεπτυγμένων οικονομιών, καθώς και τα νομίσματα των αναδυομένων οικονομιών και των χωρών εξαγωγής εμπορευμάτων.
Τα ασιατικά νομίσματα κρατάνε τα σκήπτρα των θετικών προβλέψεων, καθώς η Ασία έχει διαχειριστεί την πανδημία πολύ καλύτερα από την Ευρώπη ή τη Βόρεια Αμερική, διαθέτει υψηλότερα επιτόκια και καλύτερες προοπτικές κυκλικής ανάπτυξης.
EUR/USD: Η μεγάλη εικόνα για το αγαπημένο ζεύγος των traders
Το ζεύγος eur/usd από την πρώτη εβδομάδα των ανακοινώσεων για το Ταμείο Ανάκαμψης έσπασε τον exponential 200άρη κινητό μέσο σε εβδομαδιαίο διάγραμμα -1.1452-και έκτοτε κρατάει διακριτή απόσταση ασφαλείας από αυτόν.
Η αγορά στην ουσία τιμολόγησε άμεσα ότι η Ε.Ε μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης θα αποκτήσει μια μεγάλη δύναμη στις αγορές κρατικού χρέους, καθώς δημιουργείται μια νέα κατηγορία ομολόγων σε ευρώ υψηλής ποιότητας και κάτω από το ειδικό βάρος της αυξημένης αξιοπιστίας του κοινού νομίσματος σαν παγκόσμιο νόμισμα- καταφύγιο, πολλοί διαχειριστές επιλέγουν αυτά τα ομόλογα ως μια δυνατή διαφοροποίηση από το δολάριο.
Η διάσπαση της ζώνης 1,1720-1,1770 στο μηνιαίο διάγραμμα, «άνοιξε» το διάγραμμα για τα επίπεδα του 1,2238 και πιο μακροπρόθεσμα για τα επίπεδα του 1,2622. Όσο διακρατάται η ζώνη αυτή σε επίπεδο εβδομαδιαίου κλεισίματος και στις ενδοσυνεδριακές διακυμάνσεις δεν διαρρηγνύεται το 1,1650, το σενάριο αυτό παραμένει εν ισχύ.
Περισσότερες πληροφορίες για την δομική αλλαγή που προκαλούν στο ευρώ οι νέες εκδόσεις ομολόγων στα πλαίσια του Ταμείου Ανάκαμψης και της πράσινης μετάβασης εδώ και εδώ).
Αποποίηση Ευθύνης
Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμια περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά, συμβουλή ή προτροπή για την αγορά ή πώληση των αναφερόμενων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, καμία διασφάλιση δε δίνεται ότι είναι πλήρεις ή ακριβείς και δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες.
