Η ιστορία έχει δείξει, ότι κάθε φορά που οι πολιτικοί προσπαθούν να επιβληθούν στην οικονομία, ανταποκρινόμενοι στο «λαϊκό αίσθημα» και στις «λαϊκές ανάγκες» προς άγραν ψήφων και μόνο, το τέλος δεν είναι ποτέ ευχάριστο. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στα σχετικά πρόσφατα εγχώρια παραδείγματα και στους αντίστοιχους πειραματισμούς.
Αλλά σε υιοθετήσεις μέτρων, που έχουν καθηλώσει οικονομίες και έχουν διαλύσει ολόκληρες κοινωνίες σε όλον τον κόσμο. Οπότε τι το διαφορετικό θα πρέπει να περιμένουμε από την ανοιχτόχερη υποδοχή του bitcoin και των κρυπτονομισμάτων από τους γερουσιαστές αρκετών πολιτειών στις ΗΠΑ;
Όλα ξεκίνησαν όταν ο δήμαρχος του Μαϊάμι, είχε εξαγγείλει ότι η μισθοδοσία των εργαζομένων στην τοπική αυτοδιοίκηση του Μαϊάμι, θα καταβάλλεται κατά το ήμισυ σε bitcoin. Η εξαγγελία είχε γίνει στον προηγούμενο ανοδικό κύκλο του bitcoin, που είχε ξεπεράσει τα $60.000. Τα ερωτήματα που είχαν τεθεί τότε ήταν πολλά.
Όταν τα δημοτικά τέλη που εισπράττει ο δήμος είναι σε δολάρια, με ποιον τρόπο θα αντισταθμίζεται ο κίνδυνος κατά την ημέρα καταβολής μέρους της μισθοδοσίας σε bitcoin, λόγω των διακυμάνσεων στην τιμή του; Διότι μπορεί οι παίκτες του bitcoin να είναι συνηθισμένοι στα «πάνω κάτω» των αγορών, ωστόσο ένα +7% ή ένα -11% είναι δυνατόν να οδηγήσει τα οικονομικά ενός δήμου στο «κόκκινο», ή και στην πτώχευση. Ποιος προϋπολογισμός δύναται να αντέξει τέτοιου είδους διακυμάνσεις;
Αλλά και οι εργαζόμενοι πώς θα αξιοποιούν τις απολαβές τους και πώς θα σχεδιάζουν τον οικογενειακό προγραμματισμό τους, όταν οι αυξομειώσεις που θα υφίστανται οι μισθοί τους, θα αποτελούν έναν επιπλέον κίνδυνο και ένα δυνητικό ρίσκο;
Ακολούθησαν σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, οι δηλώσεις του δημάρχου της Νέας Υόρκης, σύμφωνα με τις οποίες θα λαμβάνει το 100% των αποδοχών του σε bitcoin.
Και εν όψει των ενδιάμεσων αμερικανικών εκλογών, μια σειρά από γερουσιαστές και κυβερνήτες, έχουν αρχίσει να στρέφονται προς την υποστήριξη και υιοθέτηση των κρυπτονομισμάτων. Οι επερχόμενες εκλογές θα είναι σκληρές. Το κλίμα ανάμεσα στους Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους υποψηφίους παραμένει τεταμένο και τα κτυπήματα κάτω από τη ζώνη και η αγωνία για το ενδεχόμενο θεσμικών εκτροπών αποτελούν μέρος της καθημερινής ατζέντας.
Άπαντες αναζητούν ψήφους. Οπότε οι εξαγγελίες για τη μετατροπή ορισμένων πολιτειών σε bitcoin states κατά το πρότυπο του Ελ Σαλβαδόρ, αποτελούν ένα επιπλέον δέλεαρ.
Η αποδοχή του bitcoin σαν μέσου συναλλαγών και η αναγνώριση των ψηφιακών περιουσιακών στοιχείων, η υποστήριξη της «εξόρυξης» κρυπτονομισμάτων, μετά από την εκδίωξη των miners από την Κίνα και τη Ρωσία, η παροχή κινήτρων για την εγκατάσταση εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο οικοσύστημα των cryptos και του blockchain, αποτελούν μερικές μόνο από τις υποσχέσεις των πολιτικών προς τους ψηφοφόρους τους.
Όμως την ίδια στιγμή, που οι πολιτικοί αρχίζουν να ενστερνίζονται θέσεις υπέρ των κρυπτονομισμάτων στα πλαίσια των εκλογικών προσπαθειών τους, έρχεται ο νομπελίστας οικονομολόγος, Πολ Κρούγκμαν, και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τα κρυπτονομίσματα, παρομοιάζοντας την τρέχουσα κατάσταση με την αντίστοιχη των τιτλοποιημένων ενυπόθηκων δανείων, που είχε οδηγήσει στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2007.
Τι υποστηρίζει ο Πολ Κρούγκμαν; Ότι τόσο οι αγοραστές των subprime loans, όσο και οι αγοραστές των cryptos, έχουν πολλά κοινά σημεία. Δε γνωρίζουν σε τι έχουν επενδύσει και δεν κατανοούν τους κινδύνους που εμπεριέχουν αυτά τα προϊόντα. Οι τιμές αυτών των προϊόντων δεν αντικατοπτρίζουν αξίες, που να υποστηρίζονται από οικονομικά θεμελιώδη μεγέθη.
Και τονίζει ότι οι μεγάλοι χαμένοι θα προέρχονται από τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, που ελπίζουν στα cryptos, για να απαγκιστρωθούν από τις οικονομικές δυσκολίες και να αλλάξουν ριζικά τη ζωή τους.
Τέλος, αναφέρει, ότι σε αντίθεση με τα τιτλοποιημένα ενυπόθηκα δάνεια του 2007, τα κρυπτονομίσματα του 2022 δεν αποτελούν ένα συστημικό κίνδυνο. Διότι η συνολική τους αποτίμηση, είναι χαμηλότερη των 2 τρισ. δολ., η οποία συγκρινόμενη με τις αποτιμήσεις των αγορών ομολόγων, μετοχών, εμπορευμάτων και συναλλάγματος, είναι πολύ μικρή.
Ωστόσο, αν οι φιλοδοξίες των Αμερικανών πολιτικών και η μάχη για τη διεκδίκηση των ψήφων στις ενδιάμεσες εκλογές, επιτύχουν να φέρουν τα κρυπτονομίσματα μέσα στη «καρδιά» της οικονομίας διαφόρων πολιτειών, τότε οι απώλειες θα είναι ακόμα μεγαλύτερες. Διότι δε θα αφορούν κάποιους ιδιώτες παίκτες, αλλά οργανισμούς και τοπικές κυβερνήσεις, προκαλώντας διάχυση των επιπτώσεων.