Το ζήτημα που απασχόλησε την αγορά ομολόγων των ΗΠΑ το 2021 ήταν σαφώς η απόκλιση που είχε δημιουργηθεί μεταξύ του επιτοκίου αναφοράς της Ομοσπονδιακής Τράπεζας και της απόδοσης στη λήξη των κρατικών ομολόγων (5ετίας, 10ετίας και 30ετίας).
Με δεδομένο ότι τα δύο ποσοστιαία μεγέθη τείνουν να κινούνται συσχετισμένα, κάθε τέτοια ανισορροπία γεννά ερωτηματικά. Η συγκεκριμένη συνθήκη βρήκε την οικονομία των ΗΠΑ σε μια περίοδο ισχυρής ανάπτυξης και τους χρηματιστηριακούς δείκτες στα ιστορικά τους υψηλά, έχοντας μάλιστα αναρρώσει επιθετικά από μια πανδημία μεγάλων διαστάσεων.
Η φυσική ανάγνωση τέτοιας απόκλισης είχε τις ρίζες της στην προσδοκία των ομολογιούχων (συνήθως πρόκειται για τα ογκώδη ομολογιακά ή μικτά Αμοιβαία Κεφάλαια και την αγορά repos) για πιθανότατη μεταστροφή της νομισματικής πολιτικής της Fed σε συσταλτική με παράλληλη αύξηση(πλην άλλων) του επιτοκιακού στόχου, ή έστω δέσμευση για κάτι τέτοιο. Μάλιστα, το παραπάνω σενάριο είχε ισχυρό επιχείρημα την προσέγγιση επικίνδυνα υψηλών ρυθμών πληθωρισμού, ένα περιβάλλον που ενδέχεται να καταστεί τοξικό για τέτοιου μεγέθους οικονομία. Οπότε, οι κάτοχοι πουλούσαν παλαιότερες εκδόσεις με ένα -χαμηλό- ονομαστικό επιτόκιο, εν αναμονή των νέων εκδόσεων, όσο το δυνατόν νωρίτερα πριν την έλευση κάποιου απροόπτου.
Μια ακόμη παρατήρηση που θόλωνε την κρίση των αναλυτών ήταν η σημαντική αύξηση του όγκου στις συμφωνίες reverse repo που ξεπέρασαν πλέον τα 900 δις δολάρια την ημέρα, και γνωρίζοντας ότι η ρευστότητα που παρέχει η Fed συσχετίζεται με αυτές τις συμφωνίες, τέτοιος όγκος δημιουργεί ισχυρή ανισορροπία στην αγορά ομολόγων, ειδικά με το μηδενικό ύψος επιτοκίου.
Η παραπάνω αφήγηση οδήγησε την απόδοση του 10ετούς σε υψηλό έτους 1.7650% λόγω των ισχυρών πιέσεων στην εκείθεν αγορά ομολόγων, με το επιτόκιο της Fed να παραμένει σε μηδενικά επίπεδα (0-0.25%). Παρόμοια εικόνα και για τις δύο μεγάλες κατηγορίες, με τα 5ετή να καταγράφουν σχεδόν 1% (0.988%) και τα 30ετή 2.5%.
Ωστόσο, η σημαντικότατη άμβλυνση που παρατηρείται τις τελευταίες εβδομάδες, παράλληλα με τη συνέχιση της bull market στις ΗΠΑ και τις βεβαιώσεις της Fed για παράταση κάθε ενέργειας που θα ηύξανε τα επιτόκιά της, έχει προσδώσει μια αίσθηση ασφάλειας στους επενδυτές για την υποσχόμενη από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα επίτευξη των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης, και φυσικά τη συνέχιση του πολυετούς ανοδικού ράλι. Το 10ετές βρέθηκε με 1.18% απόδοση, το 5ετές με 0.16% και το 30ετές με 1.85%.
Το κρισιμότατο σημείο που πρέπει να επισημανθεί είναι όχι η απόκλιση των αποδόσεων από το επιτόκιο, αλλά η αναντιστοιχία στις αποδόσεις μεταξύ των σειρών, απόρροια της αντίστοιχης ανισορροπίας στις καμπύλες επιτοκίων.
Με λίγα λόγια, ενώ το 5ετές έχει υψηλότερη απόδοση από το 10ετές και το 10ετές από το 30ετές, στην παρούσα χρονική συγκυρία τα παραπάνω έχουν αντιστραφεί. Οι επενδυτές θεωρούν ότι η τοποθέτηση σε μακρινής λήξης πρέπει να είναι μεγαλύτερης απόδοσης από αυτήν σε κοντινής λήξης, καθώς εμπεριέχεται μεγαλύτερος κίνδυνος για τη διακράτηση αυτών. Αλλιώς λογιζόμενο, οι κάτοχοι μακρινής λήξης είναι (ήταν) πιο πρόθυμοι να πωλούν τα ομόλογά τους από εκείνους κοντινής, καθώς η αντίστοιχη διάρκεια στα χαρτοφυλάκιά τους είναι αυξημένη, για τέτοιου είδους επενδύσεις.
Έτσι, ένα συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί είναι ότι σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, αναμένεται ένα νέο δεδομένο στα μακροοικονομικά των ΗΠΑ που διαταράσσει την ισορροπία στην επενδυτική προσέγγιση. Προς ώρας, τα μάτια είναι στραμμένα αφενός στα νέα δεδομένα των Δεικτών Τιμών Καταναλωτή, αφετέρου στα μεγέθη της εγχώριας αγοράς εργασίας, ως το τελευταίο προπύργιο για την «παράκαμψη» χρήσης συμβατικών μέτρων κατά του πληθωρισμού.
