Photo by Mehmet Kaman/Anadolu Agency/Getty Images/Ideal Image
Του Αλέξανδρου Δρίβα*
Η εικόνα της Καγκελαρίου Merkel (η ευρύτερη εικόνα) είναι συνυφασμένη με αυτήν της Γηραιάς Ηπείρου. Δεν πρέπει να παραμυθιάζουμε τον εαυτό μας, η Γερμανία (και άρα η κυβέρνησή της) από το 2007 έχει αναλάβει την Ε.Ε και η τελευταία, έχει αρχίσει να έχει προβλήματα κοινά με αυτά που έχει η Υποσαχάρια Αφρική. Η οικονομική ζωή της ΕΖ, στηρίζεται μόλις και μετά βίας πάνω σε φούσκες για τις οποίες γίνεται απόπειρα να βρεθεί μια λύση (σκάνδαλα της Deutsche Bank) και βέβαια, στην τοκο-προσοδοφόρα χρεοκρατία.
Το προσφυγικό ζήτημα, πλήττει τώρα την Ιταλία (συνεχίζει να πλήττει την Ελλάδα) και η Τουρκία συνεχίζει να «διαπραγματεύεται» με την Ε.Ε χρησιμοποιώντας απειλές. Το ιταλικό δημοψήφισμα έρχεται σε λιγότερο από έναν μήνα. Έχουμε ήδη ένα Brexit και η Κυρία Merkel επιτέλους, μπορεί να μη μας έπεισε ότι γνωρίζει από διοίκηση ενός περιφερειακού οργανισμού, μας έπεισε όμως πως έχει χιούμορ!
Και στα δικά σας!
Ο Donald Trump έχει πολύ χιούμορ. Το μόνο σίγουρο, είναι πως το χιούμορ δεν είναι ικανό να διοικήσει. Από σκοπιάς διοικητικής, πολιτικής και τεχνοκρατικής, τον Donald Trump, θα τον δούμε να πράττει και θα κριθεί (ως Πρόεδρος των ΗΠΑ και όχι ως άνθρωπος) όχι από όσα είπε, αλλά από όσα θα κάνει. Ωστόσο, το εκλογικό κριτήριο που οδήγησε τον Trump σε αυτόν τον θρίαμβο, ήταν σίγουρα η απελπισία. Γιατί; Καθώς δεν έχει προηγούμενη εμπειρία στα πολιτικά ζητήματα της χώρας του. Η απελπισία, είναι αυτή που οφείλει να γίνει αντικείμενο συζήτησης και όχι οι ακραίες ατάκες του Trump οι οποίες καταδικάζονται έτσι κι αλλιώς από κάθε εχέφρονα άνθρωπο.
Πάνω-κάτω, ο Donald Trump θα ευχόταν «και στα δικά σας» στην Κυρία Merkel η οποία φαίνεται προς το παρόν να ακολουθεί την πορεία κατάρρευσης σε δημοφιλία στη Γερμανία. Να υπενθυμίζουμε ότι ακραία μορφώματα με πολιορκητικό κριό το AfD, αναδύονται στη Γερμανία. Ο Donald Trump, θα ξεκινήσει να κυβερνά από τον Ιανουάριο. Η Κυρία Merkel, οφείλει να κοιτάξει τις εκλογές της, όπως και ο Κύριος Σοϊμπλε. Πριν από όλα αυτά, να δει το δημοψήφισμα της Ιταλίας και να εξετάσει τα όσα θα μας φέρουν οι γαλλικές εκλογές οι οποίες λόγω εκλογής Trump, θα αποκτήσουν άλλο ενδιαφέρον. Ξέρετε, η Κυρία Λεπέν, έχει υποσχεθεί ένα δημοψήφισμα στη Γαλλία για την παραμονή της ή όχι στην Ε.Ε. Ο ευρωσκεπτικισμός στη Γαλλία (ακραίος και μη) έχει αγγίξει το 64%. Μιλάμε για τη χώρα που υποστήριξε το ευρωπαϊκό όραμα όσο καμία.
Πρέπει να πάψουμε να «αντιπαθούμε» την Κυρία Merkel, έχει χιούμορ!
«Είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε μαζί σου αν σέβεσαι τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου». Αυτή ήταν η μεγαλόστομη φράση της αρχηγού της Γερμανίας και της Ε.Ε. Κράτος Δικαίου: Ο Ο.Η.Ε, έχει εκδώσει ένα ψήφισμα σύμφωνα με το οποίο τα μέτρα που ζητούν οι δανειστές στην Ελλάδα και στον Νότο, είναι παράνομα από τη στιγμή που απειλούν το ύψιστο δικαίωμα του Ο.Η.Ε, το δικαίωμα στη ζωή. Το κράτος δικαίου, η ουσία της δημοκρατίας όπως οι γενικές αρχές του Δικαίου ορίζουν στον πολιτισμένο κόσμο, καταστρατηγούνται στην Ε.Ε συστηματικά. Η διαφθορά και η ιστορία των σκανδάλων της Deutsche Bank, αφορά τόσο τους Γερμανούς πολίτες, όπως και τους Ευρωπαίους.
Στο προσφυγικό, αν η φθηνή εργασία συμφέρει ορισμένους οικονομικούς κύκλους της Ε.Ε και της Γερμανίας, τότε έχουμε μια κάποια ανοχή στους πρόσφυγες. Αν οι θέσεις εργασίας αυτές κλείσουν, τότε κλείνουν τα σύνορα ή βέλγικοι πολιτικοί κύκλοι μας κουνούν το δάχτυλο στην Ελλάδα, λέγοντάς μας να πάμε να πνιγούμε και να πνιγούν και οι πρόσφυγες. Η Ε.Ε και η Γερμανία με τα peacebuilding & peacekeeping plans της για Μέση Ανατολή, έχει σήμερα μέλη της χώρες που κυβερνούνται από ανθρώπους που τσακώνονται για το ποιος θα κλείσει πρώτος τα σύνορα.
Το αν το προσφυγικό είναι ένα ζήτημα που επιθυμεί κάποιος να λυθεί με ανθρωπισμό, ή να λυθεί με την επαναπροώθηση, είναι κάτι άλλο. Είναι ζήτημα διαλόγου. Βλέπουμε τι λέει η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τι ορίζει το Κοινοτικό Δίκαιο και το κεκτημένο και βλέπουμε τι τελικά κάνει η Ε.Ε. Ορίστε οι λόγοι για τους οποίους ο κόσμος, είναι έτοιμος να ψηφίσει ακροδεξιούς ηγέτες σε Ολλανδία, Αυστρία και Γαλλία. Δυσκολεύεστε ακόμη να καταλάβετε το χιούμορ της Κυρίας Merkel, ή να προχωρήσουμε και σε μαύρο χιούμορ όπως το ότι έχουμε ουσιαστικά «αρχηγό» ενός μη θεσμοθετημένου, εκτός νόμου ουσιαστικά Eurogroup τον Κύριο Σοϊμπλε;
Το γέλιο μέχρι -δυστυχώς- δακρύων, δε σταματά
Η Γερμανία, δημιούργησε την ορχήστρα αυτής της αποτυχημένης προσπάθειας για χιούμορ, με στόχο την εκπαίδευση των ΗΠΑ σε θέματα δημοκρατίας. Ακολούθησε το μούδιασμα του Κυρίου Ολάντ, ο οποίος δήλωσε στεναχωρημένος, καθώς είχε συνηθίσει τη συνεργασία του με την Χίλαρι Κλίντον ως Υπεξ των ΗΠΑ. Αυτή, είναι η επιχειρηματολογία του Προέδρου της Γαλλίας. Ο Κύριος Γιούνκερ, ο οποίος είχε αποκτήσει τους δικούς του «οπαδούς» τις μέρες της αγωνίας για την Ελλάδα (όπως θα θυμάστε μέλος του οργανισμού «Το Ποτάμι», αναφωνούσε με αγωνία υπέρ του Κυρίου Νταϊσενμπλουμ «Γερούν Γερά σπάσε του τον τσαμπουκά»!) και συνεχίζει βέβαια να έχει φίλους, είπε πως «πρέπει να μάθουμε στον Κύριο Trump πως λειτουργεί η Ε.Ε και τι είναι Ε.Ε».
Ο Κύριος Γιούνκερ, προφανώς είναι πολυάσχολος και δεν έχει ενημερωθεί οτι το πρωτογενές δίκαιο της Ε.Ε, το δίκαιο που παρήγαν οι Συνθήκες της ευρωπαϊκής ενοποίησης, έχει παραβιαστεί στον πυρήνα του και αποτελεί μέρος μιας ευρωπαϊκής διπλωματικής ιστορίας. Ο Κύριος Γιούνκερ που δεν αντιλαμβανόταν γιατί «τσακωνόμαστε με την Τουρκία για κύματα θαλάσσης», βάζει χιουμοριστικά τον εαυτό του στη δύσκολη θέση να εξηγήσει στον νέο Αμερικανό Πρόεδρο, τι είναι η Ε.Ε. Για το πώς λειτουργεί αυτή τελικά...Πρέπει να γίνει ένας σεβαστός αριθμός διατριβών και ένα cross examination αυτών, ή κάποια μαύρη και σκοτεινή τέχνη που αφορά τη μεταφυσική, να μας προσφέρει μια απάντηση.
Βέβαια, η Γερμανία, είναι εκείνη που σοκαρίστηκε περισσότερο. Φάνηκε και από το επιτελείο άμυνας της Γερμανίας, το οποίο μολονότι δεν έχει λύσει ακόμη τα προβλήματα εκπαίδευσης των Γερμανών πιλότων, (το ΝΑΤΟ είχε σταθεί επικριτικό για την εκπαίδευση των Γερμανών πιλότων) στο αν μπορούν οι πολιτικοί αρχηγοί του υπουργείου άμυνας της Γερμανίας να προσγειώνονται και κάτω από ποιες συνθήκες, στην Τουρκία, μας απέδειξε και εκείνο πως διαθέτει πηγαίο χιούμορ! Με λίγα λόγια, οι Γερμανοί κάλεσαν τον Trump να πει αν είναι φίλος με τον Πούτιν και τη Ρωσία ή αν είναι με την Ε.Ε!!! Ναι, οι άνθρωποι που υποτίθεται δεν θέλουν τον Ψυχρό Πόλεμο, ανησυχούν μήπως οι ΗΠΑ «σηκώσουν» το στρατό τους από την Ευρώπη σε μια συνεννόηση ΗΠΑ και Ρωσίας και τελικά, αρχίζουν οι Κεντρικές Τράπεζες κρατών – μελών της Ε.Ε, να κόβουν...χρήμα για αμυντικές δαπάνες. Η Γερμανία δηλαδή, απείλησε ουσιαστικά τη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ, πως αν έστω αναζωογονηθούν οι ρωσο-αμερικανικές σχέσεις, θα κάνει τι; Εσείς, αν ήσασταν Γερμανία, τι θα μπορούσατε να κάνετε στις ΗΠΑ;
Μετά τα αστεία, το τραγικό της υπόθεσης
Στον πόλεμο της Ουκρανίας, γνωρίζουμε αρκετά καλά τι έγινε. Δε θυμόμαστε να τηρήθηκαν αρχές του κράτους δικαίου, της ελευθερίας, της δημοκρατίας ή του σεβασμού της μη επέμβασης σε εσωτερικά άλλου κράτους, αρχές, όλες στηριγμένες και υπαγορευόμενες από το Διεθνές Δίκαιο.
Οι παραπάνω λόγοι που με μάλλον αποτυχημένη ειρωνεία δόθηκαν από τον γράφοντα, είναι και εκείνοι για τους οποίους η Ευρώπη, θα περάσει τον δικό της «Trumpισμό». Το χαλί έχει φύγει κάτω από τα πόδια σε όσους δήλωναν «ψύχραιμοι» και «συνετοί». Μην ξεχνάμε πως η Ευρώπη, έχει πολύ πιο επικίνδυνους ανθρώπους από τον Trump. Κοιτάξτε ανά χώρα ποιοι κυβερνούν και αν είναι ακραίοι. Λίγες μέρες πριν, ο πάντα φιλόξενος ιστότοπος του liberal.gr φιλοξένησε ένα κείμενο στο οποίο, έγινε μια a posteriori δημοσκοπική προσπάθεια. Στην Ελλάδα (έγραφε ο τίτλος) ο Trump θα έπαιρνε 70%. Πρώτον, στη Γερμανία, η νεανική ακροδεξιά βρίσκεται στο 20%, χωρίς ύφεση και μάλιστα 7 ετών. Την τελευταία φορά που πέρασε η Γερμανία μια ύφεση «Βαϊμαρικού» τύπου, πνίγηκε στο αίμα η Ευρώπη. Λέει κάτι αυτό; Ό,τι και το ότι ο Trump στην Ελλάδα θα έβγαζε 70%. Θυμίζουμε, πως για τον κλάδο της Συγκριτικής Πολιτικής, είναι σχεδόν απαράδεκτο να κάνουμε τέτοιες συγκρίσεις. Τα πολιτικά συστήματα, οι καταναλωτικές προτιμήσεις και άρα οι στρατηγικές επικοινωνίας, τα συνθήματα, το τι αγγίζει τον νου και το συναίσθημα του εκάστοτε εκλογικού σώματος, είναι σχετικά και ποτέ όμοια.
Η Ελλάδα δε θα είχε ποτέ κάποιον άνθρωπο σαν τον Trump. Αυτές οι επίπεδες (καλοπροαίρετη πάντα η κριτική προς τον γράφοντα του άρθρου για το 70% του Trump) αναλύσεις, είναι εκείνες που έφεραν τον κόσμο στο να αποστραφεί τη λογική. Επιεδή την τελευταία την «οικειοποίηθηκαν» και τη διαστρέβλωσαν αυτοί που πλέον ο κόσμος αποκαλεί «αραχνιασμένο και θνησιγενές κατεστημένο». Τα πράγματα δε θα πάνε καθόλου καλά στην Ευρώπη, επειδή ακριβώς αρκετοί θα έχουν οδηγό κριτικής θέσεις που θα συγκρίνουν πολιτικές μορφές μιας χώρας –εν προκειμένω των ΗΠΑ- πολύ διαφορετικής από την εκάστοτε χώρα με την οποία συγκρίνεται. Η σύλληψη του φαινομένου Trump θα είναι τέτοια που κάθε φασιστοειδές αλλά και κάθε ακροαριστερό ακόμη μόρφωμα, θα δανείζεται «κομμάτια» των πολιτικών θέσεων του Trump.
Δείτε στην Ελλάδα ποιοι πήγαν να οικειοποιηθούν για εσωτερική κατανάλωση τη νίκη του Trump. Είναι το 70% ; Οι λόγοι που απορρίπτεις ή που προκρίνεις κάποιον πολιτικό είναι εκείνοι που μετράνε. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι στην Ευρώπη, τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ, τον αντιπαθούν και τον φοβούνται για τους λάθος λόγους που θα θέλαμε. Προς το παρόν, ας εναποθέσουμε τις ελπίδες μας στις αμερικανο-ρωσικές σχέσεις οι οποίες εάν βελτιωθούν θα φέρουν ένα πολύ ενδιαφέρον ντόμινο εξελίξεων, ειδικά στην Ευρώπη.
Έως τότε, θα χαιρόμαστε που εμείς δεν έχουμε στην Ευρώπη «Trump» και πάλι καλά έχουμε ανθρώπους σαν τον Κύριο Σόϊμπλε και τον Όρμπαν, τη Λεπέν και την επικίνδυνη παρέα που ολοένα και αυξάνει. Μην ανησυχείτε, στις ΗΠΑ, κανένας πρόεδρος δε θα κάνει ποτέ ό,τι θέλει. Στην Ευρώπη να φοβόμαστε και αυτήν την Ευρώπη να φοβόμαστε.
* Ο κ. Αλέξανδρος Δρίβας είναι υποψήφιος διδάκτορας Διεθνών Σχέσεων στο Παν/μιο Πελοποννήσου - συντονιστής στο Παρατηρητήριο Ανατολικής Μεσογείου στον Τομέα Ρωσίας Ευρασίας και Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΤΟ.ΡΕ.ΝΕ).
