Ο κ. Νικήτας Κακλαμάνης, γνωστός για τις κριτικές θέσεις του προς την κυβέρνηση, προχθές ζήτησε από τον πρωθυπουργό, μετά την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, να προχωρήσει σε έναν τολμηρό ανασχηματισμό, με αμιγώς νεοδημοκρατικό χαρακτήρα. Ευθέως διαμαρτυρήθηκε για την παραμονή στην κυβέρνηση τόσων εξωκοινοβουλευτικών υπουργών και υφυπουργών, λέγοντας πως άλλοι τρέχουν για τους σταυρούς και άλλοι γίνονται υπουργοί.
Για το αν και πότε θα κάνει ανασχηματισμό ο πρωθυπουργός, τον αποκλειστικό λόγο τον έχει ο ίδιος και αυτό είναι γνωστό. Το ότι η πρώτη κυβέρνηση, μετά τις εκλογές του 2023, είχε προβλήματα, και αυτό είναι γνωστό και έγιναν οι διορθωτικές κινήσεις.
Εκείνο που σηκώνει πολλή συζήτηση είναι αν η λεγόμενη «βαθιά» Νέα Δημοκρατία έχει τα στελέχη για να συγκροτήσουν μια κυβέρνηση χωρίς τις ενισχύσεις από πολιτικά όμορους χώρους. Έχω γράψει κατ΄ επανάληψη ότι στις κυβερνήσεις Μητσοτάκη, οι καλύτεροι και πιο αποτελεσματικοί υπουργοί ήταν και παραμένουν οι εκ μεταγραφής. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, οι Άδωνις Γεωργιάδης και Μάκης Βορίδης εκ δεξιών και Λίνα Μενδώνη, Κυριάκος Πιερρακάκης, Γιώργος Φλωρίδης, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, υφυπουργοί, γραμματείς και τεχνοκράτες - σύμβουλοι, με ρίζες στο ΠΑΣΟΚ και στο ΛΑ.Ο.Σ.
Με απλά λόγια, η Νέα Δημοκρατία δεν έχει καν τη βασική ενδεκάδα, για να μιλήσω με ποδοσφαιρικούς όρους. Για πάγκο, ούτε κουβέντα.
Ας αναλογιστεί ο αναγνώστης τι τύχη θα είχε μια κυβέρνηση χωρίς αυτούς τους υπουργούς. Και ας κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν, στην περίοδο 2004 - 2009, να δει τα αμιγώς νεοδημοκρατικά Υπουργικά Συμβούλια εκείνης της περιόδου και θα εξηγήσει πολλά πράγματα. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Συνεπώς, αν θέλει ο πρωθυπουργός να οδηγηθεί σε βέβαιη ήττα, ας ακολουθήσει τη συμβουλή του κ. Ν. Κακλαμάνη.
Η δύναμη της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται κυρίως στην ικανότητά της να προσελκύει στελέχη άλλων πολιτικών χώρων, να ανανεώνεται και να διευρύνει ή και να μετατοπίζει ακόμα την εκλογική της βάση. Αυτό το τελευταίο δεν είναι αρνητικό, στο βαθμό που είναι αποτελεσματικό. Είναι απολύτως λογικό και ανθρώπινο, αυτές οι διευρύνσεις να προκαλούν αντιδράσεις της μορφής «και ποιοι είναι αυτοί που ήρθαν να μας πάρουν τα υπουργεία». Η ψυχρή απάντηση είναι: «απλώς είναι καλύτεροι από εσάς».
Προσωπικά, πιστεύω πως ο πρωθυπουργός θα πρέπει να κινηθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που πρότεινε ο κ. Ν. Κακλαμάνης. Να αξιοποιήσει και άλλα πολιτικά στελέχη που βρίσκονται τόσο στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας όσο και στα αριστερά της. Γιατί υπάρχουν και μπορούν να προσφέρουν.
Τα μεγάλα κόμματα δεν κλείνονται στο καβούκι τους. Οι ηγεσίες τους δεν υποκύπτουν στις σειρήνες του κομματικού πατριωτισμού. Η διεύρυνση και η ανανέωση είναι μια διαρκής διαδικασία και κάθε βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση τελικά επιβεβαιώνεται ή αποτυγχάνει, επί του πεδίου της πολιτικής. Η κομματική συντήρηση, η κομματική μπαγιατίλα, η κομματική επετηρίδα, είναι οι σταθερές των αποτυχιών.
Και δε νομίζω ο πρωθυπουργός, ενώ μπορεί να κερδίσει μια τρίτη τετραετία, να αλλάξει άρδην την πορεία που του έφερε μόνον νίκες.
