Προσπάθειες ώστε να είναι παρούσα στις επόμενες διεργασίες και διασκέψεις για την Λιβύη, καταβάλλει η Αθήνα, καθώς οι εξελίξεις στη βορειοαφρικανική χώρα έχουν μπει σε μια κρίσιμη και δύσκολη καμπή και ο δρόμος προς τις εκλογές του Δεκεμβρίου είναι γεμάτος με εμπόδια και παγίδες.
Σύμφωνα με πληροφορίες η Γερμανία έχει αποσύρει το άτυπο βέτο στη συμμετοχή της Ελλάδας στη Διαδικασία του Βερολίνου, όμως πιθανότατα σε «εναλλαγή ρόλου», τώρα διαφωνεί με την πρόσκληση της Ελλάδας, η Ολλανδία.
Είναι όμως σημαντικό ότι η Ελλάδα φαίνεται ότι έχει εξασφαλίσει πρόσκληση για να συμμετέχει στη Διάσκεψη των γειτονικών χωρών της Λιβύης που προγραμματίζει για τον Οκτώβριο η υπουργός Εξωτερικών της χώρας Αλ Μανγκούς και το θέμα τέθηκε στις συναντήσεις που είχε με τον Ν. Δένδια στην Αθήνα την προηγούμενη εβδομάδα. Μια τέτοια πρόσκληση που θα προέρχεται μάλιστα και από την κυβέρνηση της Λιβύης, θα εκθέσει όσους ακόμη εμποδίζουν την συμμετοχή της Ελλάδας στη Διαδικασία του Βερολίνου και πρακτικά θα τους αφήσει χωρίς επιχειρήματα, καθώς η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που γειτνιάζει με την Λιβύη (εκτός των νοτίων γειτόνων της) που έχει αποκλεισθεί από τη Διάσκεψη του Βερολίνου.
Παρά τις εξαιρετικά δύσκολες πολιτικά συνθήκες που επικρατούν στη Λιβύη, η Αθήνα με συστηματικές παρεμβάσεις πέτυχε ένα πρώτο θετικό αποτέλεσμα, καθώς ο πρόεδρος Μένφι και η υπουργός εξωτερικών Αλ Μανγκούς έχουν σταματήσει τις προσπάθειες υιοθέτησης των εφαρμοστικών νόμων του τουρκολιβυκού Μνημονίου, που θα άνοιγαν τον δρόμο και στην αδειοδότηση ερευνών στην περιοχή που διαμορφώνεται από την παράνομη οριοθέτηση του Μνημονίου.
Το πάγωμα αυτής της διαδικασίας που είναι εξαιρετικά σημαντική για την Ελλάδα δεν έγινε μόνο για να μην προκληθεί εμπλοκή με την Ελλάδα και την ΕΕ, αλλά και γιατί και στο εσωτερικό της Λιβύης υπάρχουν δυνάμεις που θεωρούν ότι η υλοποίηση και εφαρμογή του τουρκολυβικού Μνημονίου είναι κίνηση που θα νομιμοποιήσει τον στρατιωτικό και πολιτικό ρόλο που διεκδικεί η Τουρκία στη Λιβύη. Ρόλος μάλιστα που ταυτίζεται με την στήριξη των δυνάμεων των Αδελφών Μουσουλμάνων και της Δυτικής Λιβύης, κάτι που θα αλλοίωνε σημαντικά και το πολιτικό σκηνικό ενόψει της προετοιμασίας των εκλογών του Δεκεμβρίου.
Στη Λιβύη είναι σε εξέλιξη σοβαρή κρίση, καθώς οι φιλοτουρκικές δυνάμεις που εκφράζονται και από το λεγόμενο Συμβούλιο της Επικρατείας και τον πρόεδρο του, Αλ Μισρι, αμφισβητούν το νομικό πλαίσιο που ενέκρινε η Βουλή που εδρεύει στο Τομπρούκ για τις προεδρικές εκλογές. Ο Αλ Μίσρι επισκέφθηκε και πάλι την Άγκυρα τις προηγούμενες ημέρες για συναντήσεις με τον Τ. Ερντογάν και τον Μ. Τσαβούσογλου.
Οι πρεσβείες πέντε μεγάλων δυνάμεων στην Τρίπολη, (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Βρετανία και ΗΠΑ) με κοινή δήλωση τους την Κυριακή κάλεσαν όλους τους Λίβυους «παίκτες» να διασφαλίσουν συνεκτικές, ελεύθερες και δίκαιες κοινοβουλευτικές και προεδρικές εκλογές στις 24 Δεκεμβρίου 2021. Οι «5» έσπευσαν να στηρίξουνε το κοινοβούλιο δηλώνοντας ότι τα βήματα που λήφθηκαν είναι σημαντικά για την διεξαγωγή των εκλογών όπως έχει προγραμματισθεί.
Έχει πάντως ενδιαφέρον ότι πολιτικοί παράγοντες όπως ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Φατχί Μπασάγκα που δεν κρύβει την επιδίωξη του να είναι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές δήλωσε ότι εφόσον εκλεγεί θα τηρήσει πλήρως τα δυο Μνημόνια που υπεγράφησαν με την Τουρκία.
Ο ρόλος της Τουρκίας συνεχίζει να διχάζει την χώρα, ενώ η Άγκυρα δεν δείχνει καμία διάθεση να αποσύρει τις δυνάμεις της από το λιβυκό έδαφος. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μ. Τσαβούσογλου μάλιστα μιλώντας σε Τούρκους δημοσιογράφους υποστήριξε ότι η τουρκική στρατιωτική παρουσία στην λιβυκή είναι «νόμιμη» και πραγματοποιήθηκε με «επίσημες συμφωνίες» που έγιναν κατόπιν αιτήματος της κυβέρνησης Φαγιέζ αλ Σάρατζ.
Η Τουρκία «θα συνεχίσει τον εκπαιδευτικό και συμβουλευτικό ρόλο της σύμφωνα με το Μνημόνιο» και «θα ενταθούν και οι άλλες επαφές για την υπογραφή και εμπορικών συμφωνιών μεταξύ των δυο χωρών», πρόσθεσε ο κ. Tσαβούσογλου.
Η τουρκική παρέμβαση στη Λιβύη, δεν προσέφερε στην Τουρκία μόνο την ευκαιρία να βάλει τα «θεμέλια» στην υλοποίηση του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας» με το Μνημόνιο, αλλά συνιστά και έναν από τους βασικούς άξονές της νέας επεκτατικής πολιτικής της Άγκυρας που στόχο έχει την διεύρυνση της επιρροής από την Αφρική και την Μέση Ανατολή μέχρι τον Καύκασο και την Ασία. Και για τους λόγους αυτούς η Άγκυρα παρά τις διεθνείς πιέσεις κάθε άλλο παρά δείχνει πρόθυμη να αποσύρει τις δυνάμεις της από το λιβυκό έδαφος, που απειλεί ευθέως την ομαλή πορεία προς τις εκλογές.
