Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου*
Η δυσάρεστη πραγματικότητα σε αυτά που ονομάζουμε «ελληνοτουρκικά» είναι ότι απώτερος διαχρονικός στόχος της Τουρκίας, είτε αυτή είναι κεμαλική είτε νέο-οθωμανική, είναι η ανατροπή του ισχύοντος status quo στο Αιγαίο. Ο Πρόεδρος Ερντογάν τα τελευταία χρόνια πολύ απλά δεν κάνει τίποτα άλλο από το να βροντοφωνάζει αυτά που σιγοψιθυρίζονταν για δεκαετίας στην Άγκυρα, καθόσον πιστεύει ότι έχει έλθει πια η ώρα για την Τουρκία να αποκαταστήσει ότι θεωρεί «γεωγραφικές και ιστορικές αδικίες». Συνιστά ευφραντική ψευδαίσθηση να πιστεύει ακόμα κάποιος ότι η κατακόρυφα αυξημένη και ποιοτικά αναβαθμισμένη τουρκική επιθετικότητα των τελευταίων ετών οφείλεται σε …νευρικότητα (όρος του κ. Κοτζιά) λόγω …ανασφάλειας και ότι όλα γίνονται για «εσωτερική κατανάλωση», ενώ αυτό αποτελεί αναντίρρητα στρατηγική επιλογή της.
Η μέχρι πριν από ένα μήνα Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, εμποτισμένη με αριστερές ιδεοληψίες και βασιζόμενη στις εμμονές του κ. Κοτζιά από την μία και επιτρέποντας τους ανόητους λεονταρισμούς του Πάνου Καμμένου από την άλλη, ενδιαφερόμενη περισσότερο για την καθεστωτική της εδραίωση, επένδυσε στον κατευνασμό προσπαθώντας να «αγοράσει ηρεμία». Με ελαφρότητα, προχειρότητα και εμφανή την ανεπάρκεια της στον χειρισμό των «ελληνοτουρκικών» αποθράσυνε εντελώς την τουρκική προκλητικότητα που έφθασε πλέον στο κόκκινο.
Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι στην Τουρκία «μελετούν» τον Κυριάκο Μητσοτάκη από την περίοδο που έγινε Αρχηγός της ΝΔ και ιδιαίτερα από τότε που φαινόταν ότι θα είναι ο επόμενος Έλληνας Πρωθυπουργός. Η Άγκυρα έχει ήδη προωθήσει σημαντικά αυτά που θεωρεί στρατηγικά της συμφέροντα στο Αιγαίο και στην ΝΑ Μεσόγειο και θα συνεχίσει μέχρι να πετύχει τους στόχους που έθεσε. Διαπιστώνουμε ότι έχει ήδη αρχίσει με διάφορες δηλώσεις αλλά και άλλες ενέργειες να δοκιμάζει τα «αντανακλαστικά» της νέας ελληνικής Κυβέρνησης και ιδιαίτερα του Πρωθυπουργού της Χώρας Κυριάκου Μητσοτάκη.
Από την Κυριακή 12 Μαΐου με άρθρο μας εδώ στο liberal είχε επισημανθεί και μάλιστα εμφατικά ότι οι δραστηριότητες του «Πορθητή» στην Υφαλοκρηπίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας συνιστούν «πρόβα» για το Καστελόριζο! Αν τελικά πραγματοποιηθούν οι έρευνες εντός της Ελληνικής Υφαλοκρηπίδας σε περιοχές Νοτίως Ρόδου και στην περιοχή του συμπλέγματος Καστελόριζου στα τέλη Αυγούστου, όπως μας πληροφόρησε σχετικό δημοσίευμα της Καθημερινής, αυτό θα είναι πραγματικά ένα «crash test» του Ερντογάν στην νέα Ελληνική Κυβέρνηση. Παρενθετικά κρίνεται σκόπιμο να τονίσουμε ότι η Τουρκία εντελώς αυθαίρετα δεν αναγνωρίζει δικαίωμα (επήρεια) υφαλοκρηπίδας για τα νησιά του Αιγαίου και στην συγκεκριμένη περίπτωση προχωράει (αν το κάνει τελικά) σε έρευνες χωρίς την άδεια του παρακτίου κράτους. Αυτό συνιστά κατάφωρη παραβίαση του άρθρου 77, παρ 4 της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας (UNCLOS).
Εύλογη αναμφίβολα είναι η ανησυχία όλων μας για το που μπορεί να φθάσει η Τουρκία στην προώθηση του αναθεωρητισμού της. Όπως εύλογος είναι και ο προβληματισμός μας για το μέχρι που μπορεί και οπωσδήποτε πρέπει να φθάσει η Ελληνική Κυβέρνηση προκειμένου να εξασφαλίσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Πως θα διασφαλίσει τα δικαιώματα που της παρέχει το Διεθνές Δίκαιο; Πως μπορεί να βελτιστοποιήσει τις σχέσεις με Συμμάχους και Εταίρους; Ποιες δυνατότητες και λοιπά μέσα έχει και πως πρέπει αυτά να χρησιμοποιηθούν; Μπορεί να έχουμε θερμό επεισόδιο ή ακόμα και μία γενικότερη σύρραξη; Ερωτήματα που θα έπρεπε να απαντώνται στην Εθνική Στρατηγική και σε άλλα θεσμικά κείμενα που δυστυχώς δεν… υφίστανται και είναι καιρός πια να εκπονηθούν.
Η Τουρκία ετοιμάζεται να «ζυγιάσει» για μία ακόμα φορά την αποφασιστικότητα της Ελλάδος αλλά και τις διεθνείς αντιδράσεις, σχεδιάζοντας κλίμα αναμέτρησης! Και αν δεν το κάνει τον Αύγουστο με τις αυθαίρετες έρευνες στην Ελληνική Υφαλοκρηπίδα, θα το κάνει αργότερα σε κάποια στιγμή που θα την θεωρεί κατάλληλη για να πάει ακόμα ένα βήμα πιο μπροστά. Σε αντίθεση με τον αγεωγράφητο και ανιστόρητο προκάτοχο του, που αν και παρέμεινε πάνω από 4 χρόνια στον πρωθυπουργικό θώκο δεν αντιλήφθηκε τις απαιτήσεις και το πλαίσιο των κανόνων λειτουργίας του πολύπλοκου και αλληλοεξαρτώμενου διεθνούς περιβάλλοντος, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δείξει ότι είναι άριστα προετοιμασμένος και στα θέματα Εξωτερικής Πολιτικής.
Όμως η επίκληση των υφισταμένων συνθηκών και του Διεθνούς Δικαίου από μόνη της δεν βάζει φραγμό στις τουρκικές μεθοδεύσεις που δημιουργούν σκηνικό κρίσης. Θα πρέπει να είμαστε σε θέση εμείς οι ίδιοι να το κάνουμε με αποκατάσταση αξιόπιστης αποτροπής. (θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι άλλο είναι αμυντική ικανότητα και άλλο η αποτροπή!) Με δημιουργία διπλωματικού κεφαλαίου και διπλωματική εκστρατεία για καταγγελία της τουρκικής επιθετικότητας που μπορεί να απειλήσει την σταθερότητα όλης της περιοχής! Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ που αρέσκονται να ομιλούν για «κινδύνους ατυχήματος» στο Αιγαίο αλλά και η άνευρη ΕΕ με τις φιλολογικές δηλώσεις πολιτικής στήριξης ας πεισθούν ότι η Ελλάδα έχει την βούληση να υπερασπιστεί την εδαφική της ακεραιότητα και την εθνική της κυριαρχία με ότι αυτό σημαίνει για ολόκληρη περιοχή, δεδομένης της γενικότερης ρευστότητας και αστάθειας.
Παρά τα όσα λέγονται και γράφονται, η εκτίμηση μας είναι ότι πριν από οποιοδήποτε «crash test» της Άγκυρας στον νέο αλλά καλά προετοιμασμένο, όπως δείχνει να είναι σε όλους τους τομείς, Έλληνα Πρωθυπουργό θα κάνει μία «επίθεση φιλίας» γνωρίζοντας πολύ καλά την ψυχολογία των Ελλήνων. Ο Τούρκος Πρόεδρος θα κάνει μία μελιστάλακτη αναφορά στην ειρήνη και στην καλή γειτονία και θα μας πει «να κάτσουμε σε ένα τραπέζι να τα βρούμε και να αφήσουμε τα προβλήματα πίσω μας». Θα μιλήσει για την ειρήνη όπως αυτός και η συντριπτική πλειονότητα των Τούρκων αντιλαμβάνονται. Δηλαδή με απλά λόγια, ελάτε να συζητήσετε αυτά που διεκδικούμε εμείς και τότε θα ισχύσει η «καλή γειτονία» και θα έχουμε ειρήνη! Εν τω μεταξύ με τις γνωστές πρακτικές θα επιχειρεί να δείχνει σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στην Ελλάδα ποιος «κάνει κουμάντο» στο Αιγαίο και στην ΝΑ Μεσόγειο.
Η πικρή αλήθεια όμως είναι ότι το «νόμισμα που περνάει» στις Διεθνείς Σχέσεις είναι η Ισχύς. Η σταθερότητα και η ειρήνη με την αναθεωρητική και επιθετική Τουρκία που κατά πάγια τακτική της προετοιμάζεται στο επόμενο χρονικό διάστημα να δοκιμάσει «τα αντανακλαστικά» της νέας ελληνικής κυβέρνησης, διασφαλίζεται με όλα τα μέσα που συνθέτουν τη συνολική εθνική ισχύ (οικονομία, τεχνολογία, κύρος πολιτικής ηγεσίας, αραγές εθνικό μέτωπο, στρατηγική κουλτούρα, διεθνή ερείσματα) με βασικότερο συντελεστή την στρατιωτική (σκληρή ισχύς). Χωρίς φοβικά σύνδρομα αλλά και ανόητους λεονταρισμούς, επιζητούμε σχέσεις καλής γειτονίας με την Τουρκία που να εδράζονται σε κλίμα αμοιβαίου σεβασμού και αμοιβαίας εμπιστοσύνης και αυτό είναι το ζητούμενο για την Ελληνική Κυβέρνηση.
*Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι επικεφαλής στο «Παρατηρητήριο Liberal»
