Του Νίκο Μελέτη
Στοιχεία από την απόρρητη μέχρι σήμερα Σύσκεψη πολιτικών αρχηγών που συγκάλεσε ο πρωθυπουργός της τότε Οικουμενικής κυβέρνησης Ξ. Ζολώτας στις 31 Ιανουαρίου 1990 για την Θράκη, βλέπουν το φως της δημοσιότητας από επίσημο τουρκικό ΜΜΕ, προκαλώντας εντύπωση όχι μόνο για την συγκυρία του δημοσιεύματος αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο απέκτησαν πρόσβαση σε ένα τόσο ευαίσθητο και διαβαθμισμένο υλικό.
Είναι η πρώτη φορά που δημοσιεύονται στοιχεία από την Απόρρητη Σύσκεψη για την Θράκη, καθώς μέχρι τώρα ήταν γνωστή μόνον η απόφαση για άρση διοικητικών μέτρων που ουσιαστικά δρομολόγησε την πολιτική ισονομίας και ισοπολιτείας που εφάρμοσε αμέσως μετά η κυβέρνηση Κωσταντίνου Μητσοτάκη.
Σημεία της απόφασης είχαν διαρρεύσει στον «Σχολιαστή» και στην εφημερίδα που εξέδιδε ο μειονοτικός δημοσιογράφος Α. Ντεντέ, ενώ είχε υπάρξει αναφορά των αποφάσεων και στο βιβλίο της Β.Τσουδερού, αλλά το κείμενο που δημοσίευσε η TRT παραπέμπει σε γνώση και των πρακτικών της συνάντησης...
Στόχος σειράς δημοσιευμάτων της ιστοσελίδας της κρατικής Τουρκικής Ραδιοτηλεόρασης TRT είναι να διατηρεί ζωντανό και να ενισχύει το ιδεολογικό -θεωρητικό πλαίσιο του «Τουρκισμού» στην Θράκη και συγχρόνως να μπολιάζει τις νέες γενιές των μειονοτικών με την καχυποψία και την εχθρότητα προς τη Ελληνική Πολιτεία.
Η απόφαση του τοτε πρωθυπουργού της Οικουμενικής Ξ. Ζολώτα να συγκαλέσει σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών του Κ. Μητσοτάκη, Α.Παπανδρέου, Χ.Φλωράκη παρουσία των υπουργών Εξωτερικών και Άμυνας Α. Σαμαρά και Τζ. Τζαννετάκη, επιβλήθηκε από την έκταση και την ένταση που είχαν λάβει τα επεισόδια δυο ημέρες πριν στην Κομοτηνή με την καταστροφή καταστημάτων μουσουλμάνων πολιτών από εθνικιστικά στοιχεία και τις συγκρούσεις μεταξύ θερμόαιμων των σύνοικων στοιχείων.
Είχε μεσολαβήσει αποστολή στην Αθήνα με επικεφαλής τον Μουφτή Μ. Τζεμαλή και ορισμένα στελέχη της μειονότητας, που είχαν αναδείξει στις συναντήσεις με τους πολιτικούς αρχηγούς τα προβλήματα που δημιουργούσε η ένταση στην Κομοτηνή και την ανάγκη για ριζική αλλαγή πολιτικής.
Οι αποφάσεις που έλαβε τότε η Σύσκεψη των Αρχηγών αποτέλεσε την βάση για την αλλαγή της ελληνικής πολιτικής στην Θράκη, όπου παρά τα προβλήματα αποτέλεσε την βάση της ισονομίας και ισοπολιτείας την οποία εφάρμοσε αμέσως μετά η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της TRT το κείμενο που ενέκριναν οι πολιτικοί αρχηγοί αποτελούνταν από δύο βασικά μέρη, τους διαγραφόμενους κινδύνους και την εφαρμοστέα πολιτική.
Οι διαγραφόμενοι κίνδυνοι που κατέγραψαν και συμφώνησαν οι πολιτικοί αρχηγοί ήταν: η μεταβολή της πληθυσμιακής σύνθεσης εις βάρος του ελληνικού στοιχείου, η αποκατάσταση της εδαφικής συνέχειας μεταξύ Τουρκίας και της περιοχής που κατοικούταν από την μειονότητα, η επιβολή ενιαίας διαχειρίσεως των βακουφικών περιουσιών και η εμπέδωση χωριστής μειονοτικής πολιτικής οντότητας των μουσουλμάνων.
Όπως περιγράφει το τουρκικό δημοσίευμα: σε ότι αφορά την μεταβολή της πληθυσμιακής σύνθεσης, σύμφωνα με τους πολιτικούς αρχηγούς «ήταν ορατή η διατάραξη της πληθυσμιακής ισορροπίας καθώς στον Νομό Ροδόπης οι Τούρκοι μουσουλμάνοι ανέρχονταν σε ποσοστό 54% του συνολικού πληθυσμού και η γεννητικότητά τους ήταν μεγαλύτερη από αυτή των χριστιανών».
Με τον όρο αποκατάσταση εδαφικής συνέχειας οι «αρχηγοί εννοούσαν τον έλεγχο ως προς τα μέρη που ήταν εγκατεστημένη και μετακινούταν η Μειονότητα προκειμένου να μην υπάρχει γεωγραφική συνέχεια. Διαπίστωσαν ότι στον Έβρο ο μουσουλμανικός τουρκικός πληθυσμός ανερχόταν στο 7% ενώ υπήρχε μετακίνηση και εγκατάσταση κι άλλων μειονοτικών στην Αλεξανδρούπολη, γεγονός που προκαλούσε ανησυχίες σχετικά με ένα πιθανό μελλοντικό σχέδιο αμφισβήτησης της εδαφικής ακεραιότητας».
Ανησυχία υπήρχε και για την ενιαία διοίκηση των βακουφίων, ενώ ο φόβος για δημιουργία ανεξάρτητων μειονοτικών κομμάτων μπορούσε να ανεβάσει τον αριθμό των εκλεγμένων εκπροσώπων».
Αφού ανέλυσαν τους κινδύνους οι Πολιτικοί Αρχηγοί ενέκριναν σύμφωνα με το τουρκικό δημοσίευμα εξι συνολικά μέτρα ως εφαρμοστέα πολιτική:
«1. διατήρηση και βελτίωση της πληθυσμιακής σύνθεσης μέσω εφαρμογής ειδικού αναπτυξιακού προγράμματος και εγκατάστασης Ποντίων προσφύγων σε Ροδόπη και Έβρο,
2. συνεπής εφαρμογή της πολιτικής εξαγοράς μουσουλμανικών αγροτικών γαιών και ενθάρρυνση αστικοποίησης της μειονότητας,
3. δημοκρατική διαχείριση με αιρετές επιτροπές των επί μέρους βακουφικών επιτροπών,
4. αποψίλωση των Μουφτήδων από τα δικαστικά τους καθήκοντα και μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων τους στα ελληνικά δικαστήρια,
5. κατάργηση των διοικητικών ενοχλήσεων και
6. ενίσχυση της παρουσίας και του κύρους του κράτους».
Η TRT διατυπώνει την εκτίμηση ότι το κείμενο που υιοθέτησαν οι Πολιτικοί Αρχηγοί «αντιμετώπιζε την Μειονότητα ως εν δυνάμει εσωτερικό εχθρό» και ότι η αναφορά σε εφαρμογή ειδικού αναπτυξιακού προγράμματος στην περιοχή γινόταν όχι με στόχο την ανάπτυξη, αλλά για να μειώσει την γεννητικότητα της Μειονότητας.
Σε ότι αφορά την κατάργηση των διοικητικών ενοχλήσεων η απόφαση ελήφθη όχι λόγω του ότι η πολιτική αυτή καταπατούσε βασικά ανθρώπινα δικαιώματα αλλά επειδή όπως αναφέρονταν στο κείμενο, οι διοικητικές ενοχλήσεις «όχι μόνο ανεδείχθησαν ατελέσφοροι αλλ' επέτυχον αντίθετα αποτελέσματα των επιδιωκόμενων και συνάμα μας εκθέτουν διεθνώς».
Και όπως αναφέρει το κείμενο της TRT είναι σημαντικό ότι υπάρχει η παραδοχή ότι η μειονότητα υφίσταντο πολιτικές διοικητικές ενοχλήσεις «κάτι που μέχρι τότε αποτελούσε κοινό μυστικό. Ενώ το κείμενο των πολιτικών αρχηγών είναι γεμάτο τραγικές διαπιστώσεις για όλες εκείνες τις πολιτικές εις βάρος της Μειονότητας, όπως επίσης είναι πλούσιο σε στερεότυπα και στεγανά που διαμόρφωναν και καθόριζαν την κρατική μειονοτική πολιτική..».
Τα τουρκικά δημοσιεύματα βεβαίως διαγράφουν την συνέχεια και την πλήρη αποκατάσταση της ισονομίας και ισοπολιτείας και την κατάργηση των διοικητικών μέτρων τα οποία δεν λαμβάνονταν με στόχο την εκδίωξη η εξόντωση της μειονότητας αλλά λόγω του κλίματος της εποχής στο πλαίσιο μιας «αμοιβαιότητας» προκειμένου να ασκηθεί πίεση στην τουρκική πλευρά που είχε εξαπολύσει το πογκρόμ εξόντωσης της ελληνικής παρουσίας στην Κωσταντινούπολη και σε Ίμβρο και Τένεδο. Μια πολιτική η οποία φυσικά δεν είχε κανένα αποτέλεσμα και απλώς αποξένωσε τους μουσουλμάνους πολίτες από την Πολιτεία και δημιούργησε ευνοϊκό πεδίο για την διεύρυνση της τουρκικής επιρροής.
Αρχής γενομένης από το 1990 σταδιακά καταργήθηκαν όλα τα διοικητικά μέτρα με συμβολική και ουσιαστική κίνηση την κατάργηση της «μπάρας» στα Πομακοχώρια το 1995,την έγκριση ποσόστωσης 0,5% για ένταξη στα ΑΕΙ και ΤΕΙ παιδιών από την μειονότητα ,κατάργηση του άρθρου 19 του κώδικα ιθαγένειας, πακέτα οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής, έργα υποδομής...
Τα συνεχή και περιοδικά δημοσιεύματα της κρατικής TRT για την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης ,τα οποία διαστρεβλώνουν την εικόνα που υπάρχει σήμερα στην περιοχή και της κατάστασης της μειονότητας και φροντίζουν να υπενθυμίζουν την «καταπίεση» που υπέστη στο παρελθόν η μειονότητα , επιχειρούν να συντηρήσουν την καχυποψία και συχνά την εχθρική στάση των μουσουλμάνων πολιτών σε πρωτοβουλίες της Πολιτείας για την ομαλή συμβίωση στην περιοχή και την πλήρη και ανεμπόδιστη άσκηση όλων των δικαιωμάτων τους, ως Ελλήνων Πολιτών.
