Η Ελλάδα εμφανίζεται ως ένας παράγοντας σταθερότητας στην περιοχή. Άρα δεν μπορεί να είναι αδιάφορη όταν προκύπτουν κρίσεις.
Βέβαια, η δεξιότητα της διαμεσολάβησης δεν αναπτύσσεται από τη μία στιγμή στην άλλη, ωστόσο είναι σημαντικό ότι στην προκειμένη περίπτωση δείχνουμε μία διάθεση να εμπλακούμε σε μία πρωτοβουλία, αν δεν είναι δική μας. Είναι εν προκειμένω Αιγυπτίων και των Ιορδανών. Προφανώς, έχουν την υποστήριξη και του αμερικανικού παράγοντα. Αλλά είναι σημαντικό για την Ελλάδα να έχει ένα αποτύπωμα σε αυτή την κατάσταση.
Επίσης, είναι χρήσιμο να δείχνουμε τη διαφορά ότι λειτουργούμε υπέρ της ειρήνης και της σταθερότητας, σε αντιδιαστολή με την Τουρκία, η οποία την τελευταία εβδομάδα, για τους λόγους που ο Ερντογάν προκρίνει, επιλέγει να ρίχνει όλο και περισσότερο λάδι στη φωτιά και να επενδύει στην κρίση και όχι στην αποκλιμάκωση της κατάστασης.
Κορυφαίο παράδειγμα των αντίθετων δρόμων που ακολουθούν Αθήνα και Άγκυρα είναι πως τη στιγμή που εμείς προτείνουμε τη λύση δύο κρατών με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, η τουρκική πλευρά εισηγείται την τριχοτόμηση της Ιερουσαλήμ και τη μεταβίβαση της διοίκησης στις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες.
Ταυτόχρονα ο Ερντογάν, θέλοντας να αναδείξει τη δήθεν ηθική υπεροχή του Ισλάμ, δημιουργεί εντάσεις, τεχνητές και ρητορικές, προκειμένου να διευρύνει την απήχηση του λόγου του στις μάζες, όχι μόνο στο εσωτερικό αλλά και συνολικά στον σουνιτικό μουσουλμανικό κόσμο. Για αυτό εξάλλου, προτείνει ανεφάρμοστες λύσεις (π.χ. αποστολή ειρηνευτικής δύναμης στην Ιερουσαλήμ), μόνο και μόνο για να δείξει ότι η Άγκυρα κινείται και υψώνει το ανάστημα της απέναντι στο Ισραήλ, τους δυτικούς προστάτες του και τις αραβικές ηγεσίες που δεν υπερασπίζονται τα δικαιώματα των Παλαιστινίων.
Σε κάθε περίπτωση, τέτοιου είδους δραστηριότητες εκ μέρους μας θα πρέπει πάντα να γίνoνται με τη δέουσα προσοχή, με την αίσθηση του μέτρου και των δυνατοτήτων της χώρας ώστε να αποφεύγονται παγίδες, οι οποίες μπορούν να προκύψουν στην πορεία.
Δεν φαίνεται για την ώρα να είναι καθοριστικός ο ρόλος της Ελλάδας για να κινδυνεύουμε να χρεωθούμε κάποια τυχόν αποτυχία. Εντούτοις και μόνο το γεγονός ότι από ευρωπαϊκής πλευράς, με εξαίρεση τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, που συνομίλησε χθες με τους προέδρους της Αιγύπτου και της Ιορδανίας, η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα η οποία φαίνεται να κινείται, ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα, είναι μία ενθαρρυντική εξέλιξη.
Επαναλαμβάνω πως όταν διατεινόμαστε ότι είμαστε πυλώνας σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή, αυτό θα πρέπει να το αποδεικνύουμε και στην πράξη
* O Κωνσταντίνος Φίλης είναι Εκτελεστικός Διευθυντής ΙΔΙΣ & αναλυτής διεθνών θεμάτων του AΝΤ1
