Photo by UN Photo/ Jean-Marc Ferre/Anadolu Agency/Getty Images/Ideal Image
Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου
Με το πέρας των συνομιλιών που έγιναν στο ελβετικό Μον Πελεράν όλη την προηγούμενη εβδομάδα για το «εδαφικό» και τα συνδεόμενα με αυτό θέματα, ο εκπρόσωπος του Ειδικού Απεσταλμένου του ΓΓ/ΟΗΕ για το Κυπριακό κ. Έσπεν Μπαρθ Άιντε εξέδωσε ένα λιτό ανακοινωθέν που γεννάει αναπόφευκτα πολλά ερωτήματα.
Η διατύπωση και το ύφος του κειμένου, σε συνδυασμό με τις επιλεκτικές διαρροές από όλες τις πλευρές και την παραφιλολογία για υποβληθέντες χάρτες και επερχόμενη πενταμερή, δικαιώνουν όλους αυτούς που συνεχίζουν να διατηρούν σοβαρές επιφυλάξεις για την λύση που δρομολογείται. Παρεμπιπτόντως οφείλουμε να τονίσουμε ότι το ανακοινωθέν του ΟΗΕ εξισώνει για μία ακόμα φορά τον κ. Αναστασιάδη, Πρόεδρο μίας διεθνώς αναγνωρισμένης κρατικής οντότητας, με τον κατοχικό ηγέτη των Τουρκοκυπρίων κ. Ακιντζί.
Όπως είναι γνωστό όλη την προηγούμενη εβδομάδα πραγματοποιήθηκαν εντατικές συναντήσεις μεταξύ του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας με τον κ. Ακιντζί ο οποίος, όπως και όλοι οι προκάτοχοι του ελέγχεται πλήρως από την Άγκυρα είτε αυτή είναι κεμαλική είτε νεοοθωμανική. Ίσως κάποιοι να νόμιζαν ότι εκεί στην ήσυχη Ελβετία θα μπορούσε να «κλείσει» το εδαφικό που είναι και αυτό πολύ κρίσιμο, ιδιαίτερα μετά την θέση του «Σουλτάνου» η οποία όπως αναμενόταν έγινε και θέση του κ. Ακιντζί, ότι δεν πρόκειται να επιστραφεί η περιοχή της Μόρφου, όπως αρχικά πιστευόταν από τους μονίμως ευκολόπιστους της ελληνικής πλευράς. Πως μπορούμε άραγε να διερμηνεύσουμε την φράση του ανακοινωθέντος ότι «επιτεύχθηκε σημαντική πρόοδος» όταν ούτε για τα κριτήρια του εδαφικού υπήρξε συμφωνία, ούτε υπήρξε συμφωνηθείς χάρτης ως βάση περαιτέρω διαπραγματεύσεως;
Τόσο μεγάλη είναι η πίεση για την «σώνει και καλά πρόοδο» στο Κυπριακό μέσα στο 2016, που αυτή καταδεικνύεται και από το γεγονός ότι δόθηκε μόλις μία εβδομάδα προθεσμία για να υπάρξει μία νέα συνάντηση την 20 Νοεμβρίου στην Γενεύη, προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες διαβουλεύσεις. Επιπροσθέτως διαφαίνεται και μία εκβιαστική προσπάθεια καθόσον σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας ΣΗΜΕΡΙΝΗ της Λευκωσίας, ο Τ/Κ ηγέτης, μέσω ελεγχόμενης διαρροής περί ύπαρξης συγκεκριμένου χάρτη και με την ανοικτή στήριξη του κ. 'Αιντε, κάλεσε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να δεχθεί τον ορισμό ημερομηνίας διεθνούς διάσκεψης και αυτός θα του έδινε τον χάρτη με την υπόσχεση ότι θα μπορούσε σε μια τέτοια περίπτωση, να τον διαπραγματευτεί περαιτέρω και να κάνει πρόσθετες «παραχωρήσεις» επί εδάφους…
Η εκτίμησή μας είναι ότι στο Μον Πελεράν δεν υπήρξε ουσιαστική πρόοδος λόγω της αδιαλλαξίας της τουρκικής πλευράς και είναι δόλια η προσπάθεια δημιουργίας κλίματος κορύφωσης της διαδικασίας, τόσο από τον κ. Ακιντζί όσο και από κύκλους του ΟΗΕ, αλλά και του διεθνούς παράγοντα. Η τουρκική πλευρά δεν κρύβει την χαρά της γιατί πέτυχε την περαιτέρω διεθνή αναβάθμιση του ψευδοκράτους, δημιουργώντας εικόνα συνιστώσας πολιτείας και, σε περίπτωση που σταματήσει ο κατήφορος των παραχωρήσεων από τον Πρόεδρο κ. Αναστασιάδη, η ευθύνη θα πέσει στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Οπότε θα είναι ευκολότερος ο δρόμος για την Τουρκία να προωθήσει ακόμα και την de jure αναγνώριση του ψευδοκράτους.
Και η Ελλάδα ως εθνικό κέντρο που βρίσκεται σε όλη αυτή την διαδικασία; Πως αντιδρά σε όλες αυτές τις διεθνείς πιέσεις και τις παγίδες που στήνονται; Ο ΥΠΕΞ κ. Κοτζιάς ως πανεπιστημιακός δάσκαλος έχει υποστηρίξει ότι «η Ελληνική Εξωτερική Πολιτική οφείλει να αντιμετωπίσει το Κυπριακό όχι μόνο ως ένα ζήτημα αλληλεγγύης προς την Κύπρο αλλά ως ένα συστατικό του τόξου αμέσων ελληνικών συμφερόντων». Πώς εξηγείται η παρούσα εκκωφαντική του σιωπή όταν είναι λαλίστατος για όλα τα παγκόσμια προβλήματα; Τι θα απαντήσει ο Έλληνας Πρωθυπουργός αύριο όταν ο κ. Ομπάμα θα αναφερθεί, όπως αναμένεται, και στο Κυπριακό πρόβλημα; Θα του πει άραγε ότι ο Κύπριος Πρόεδρος στην ουσία δεν διαπραγματεύεται με τον Τ/Κ ηγέτη αλλά με την ίδια την Τουρκία, η οποία κατέχει τμήμα της επικράτειας ενός ανεξαρτήτου κράτους, μέλους του ΟΗΕ;
Με τους άστοχους πειραματισμούς, την καλλιέργεια ευφραντικών ψευδαισθήσεων και τις συνεχείς υποχωρήσεις του κ. Αναστασιάδη, αλλά και την ολοκληρωτική ηθελημένη απουσία της Αθήνας, έχουν διαμορφωθεί συνθήκες αυτοεγκλωβισμού και διαφαίνεται πλέον μία αδιέξοδη πορεία με υψηλό κίνδυνο να κατηγορηθεί η ελληνική πλευρά γι' αυτό. Μία πορεία που θα βλάψει τον Ελληνισμό στο σύνολο του.
Το Κυπριακό είναι το εθνικό ζήτημα που απασχολεί και πολύ σωστά, αδιάλειπτα την ελληνική εξωτερική πολιτική εδώ και 60 χρόνια. Δεν νομίζω ότι υπάρχει εχέφρων Έλληνας που να μην επιθυμεί την λύση του κυπριακού προβλήματος. Αλλά εδώ είναι το κρίσιμο ερώτημα. Τι λύση; Γιατί οποιαδήποτε λύση; Θα επαναλάβω κάτι που έχει γράψει ο εκλεκτός φίλος Δρ. Χρίστος Κληρίδης (πρώην Βουλευτής, πρώην Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου και πρώην Μέλος της Διαπραγματευτικής Ομάδας) «το δίλημμα δεν είναι μεταξύ λύσης και μη λύσης, αλλά μεταξύ μίας καταστροφικής λύσης και εμμονή συνέχισης της Κυπριακής Δημοκρατίας μέχρι να βρεθεί μία σωστή και δίκαιη λύση», μία λύση που θα κατοχυρώνει τα δικαιώματα της πλειοψηφίας της Μεγαλονήσου θα προσέθετα εγώ.
Διαβάστε ακόμα:
- Στην Αθήνα καταφθάνει αυτή την εβδομάδα ο Νίκος Αναστασιάδης
- Επιχειρούν να μεταφέρουν στην Αθήνα την πίεση για τον Κυπριακό
- Αποκαλύψεις Akinci για τις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό
