Η αγωνία μαζί και η απογοήτευση για την Ευρώπη και τον τρόπο που αντιδρά στην κρίση κυριαρχούν στον προβληματισμό για την επόμενη ημέρα μιας απρόσμενης και αδιανόητης ίσως για την έκταση που πήρε, κρίσης.
Όμως είναι τρομακτική η διαπίστωση ότι η απουσία αλληλεγγύης και ο διχασμός που αποτελούν την αχίλλειο πτέρνα σε μια Ένωση κρατών -τα οποία πάντως έχουν αποφύγει την πλήρη ολοκλήρωση του εγχειρήματος διατηρώντας τον πυρήνα του εθνικού κράτους- εμφανίζονται και σε μια ομοσπονδιακή ένωση Πολιτειών, όπως οι ΗΠΑ.
Μια ανάρτηση του προέδρου Ντ.Τραμπ την Δευτέρα είναι ίσως η πιο ανησυχητική για το μέλλον των ΗΠΑ ως κυρίαρχης δύναμης στην Δύση και για την Δημοκρατία και την ίδια την οντότητα της.
«Γιατί θα πρέπει οι άνθρωποι και οι φορολογούμενοι της Αμερικής να διασώζουν κακώς διοικούμενες Πολιτείες (όπως το Ιλλινόις για παράδειγμα) και πόλεις, σε όλες τις περιπτώσεις ελεγχόμενες και διοικούμενες από Δημοκρατικούς ,όταν οι περισσότερες από τις άλλες Πολιτείες δεν ψάχνουν ούτε για βοήθεια ούτε για διάσωση; Είμαι ανοικτός να συζητήσω οτιδήποτε, αλλά απλώς ρωτάω»
Αν στην Ευρώπη προκαλείται δυσαρέσκεια, απογοήτευση και οργή για την έλλειψη αλληλεγγύης, σε μια Ένωση που εκ των πραγμάτων είναι χαλαρή και ποτέ δεν ισχυρίσθηκε κανείς ότι έχει ομοσπονδιακά χαρακτηριστικά, τι θα έπρεπε να νοιώθουν σήμερα οι Αμερικανοί πολίτες ;
Με την ανάρτηση αυτή ο κ. Τραμπ λίγους μήνες πριν από τις εκλογές και γνωρίζοντας ότι το τελευταίο του χαρτί είναι η τυφλή πόλωση και αντιπαράθεση , δεν διστάζει να δώσει το σύνθημα για μια βαθιά αντιπαράθεση για έναν βαθύ διχασμό για έναν πραγματικό νέο Εμφύλιο. Οι ταπεινοί πτωχοί πλην τίμιοι νοικοκυραιοι των Κεντρικών, Μεσοδυτικών και Νότιων Πολιτειών εναντίον των «παράσιτων» και διεφθαρμένων της Ανατολικής και Δυτικής Ακτής που με την κακοδιοίκηση θέλουν να φορτώσουν τα χρέη τους στους υπολοίπους.
Και έτσι επιχειρείται να δοθεί και ιδεολογική χροιά στην σύγκρουση. Η κακοδιαχείριση γίνεται στις Πολιτείες και σε πόλεις με Δημοκρατικούς στην εξουσία…
Το παιγνίδι αυτό του κ.Tραμπ είναι εξαιρετικά επικίνδυνο καθώς βάζει ιδεολογικό στίγμα αλλά και ταξικό και οικονομικό περιεχόμενο σε μια σύγκρουση, την ώρα που η χώρα θρηνεί άνω των 50.000 νεκρών και άνω των 25.000.000 νέων ανέργων.
Προκαλεί βαθιά τραύματα στο εσωτερικό της Αμερικής και αποδυναμώνει και τον ρόλο της στα παγκόσμια πράγματα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Τραμπ εξέφρασε με τον πιο κυνικό τρόπο το δόγμα του απομονωτισμού και αντιευρωπαϊσμου του με αφορμή τον κορονοϊό στρεφόμενος μάλιστα αρχικά εναντίον της Ευρώπης. Θεωρώντας ότι κλείνοντας τα αεροδρόμια στις πτήσεις από την Ευρώπη θα ήταν η Αμερική ασφαλής και η ρετσινιά της «αρρώστιας» θα βάραινε την Ευρώπη.
Η κρίση όμως έχει παγκόσμιες διαστάσεις και είναι προφανές ότι έχει ανοίξει τον δρόμο για μια νέα Τάξη Πραγμάτων ,με ανατροπές στην παγκόσμια οικονομία, στην καθημερινότητα των ανθρώπων σε ολο τον πλανήτη και φυσικά γεωπολιτικές
Η κρίση απειλεί να επιφέρει και ιδεολογικές ανατροπές ,που καθοδηγούνται όχι μόνο από την απώλεια θέσεων εργασίας ,απώλεια εισοδημάτων , απειλή φτωχοποίησης, ξενοφοβία και ρατσισμό αλλά και με αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις σε μια μάλλον διαφορετική από ότι σχεδιάζονταν «τέταρτη βιομηχανική επανάσταση».
Την ώρα αυτή είναι δυσάρεστη και λυπηρή η διαπίστωση ότι η Ευρώπη ούτε ηγεσία ,αλλά ούτε και τα εργαλεία έχει για να αναλάβει έναν ηγετικό ρόλο στο νέο σκηνικό που δημιουργείται .
Και δυστυχώς είναι τραγικό ότι οι ΗΠΑ που διαθέτουν τα εργαλεία, δεν έχουν την ηγεσία που απαιτούν οι καιροί. Έχουν έναν Τραμπ που κηρύσσει το μίσος και τον διχασμό στο εσωτερικό της χώρας του, που πελαγοδρομεί με την Ρωσία και την Κίνα στο εξωτερικό και ειδικεύεται στα αυτοσχέδια χαρμάνια με ενέσιμα απορρυπαντικά…
