Παρέμβαση Μητσοτάκη στον Αιγύπτιο πρόεδρο Αλ Σίσι χθες το βράδυ, την ώρα που η Άγκυρα επιχειρεί να ψαρέψει στα θολά, επενδύοντας στη μέχρι τώρα σιωπή της Αιγύπτου στις εκκλήσεις της Ελλάδας να σεβαστεί τη διεθνή νομιμότητα αλλά και τις υπάρχουσες κατανοήσεις μεταξύ των δυο χωρών σχετικά με την αποφυγή ενεργειών σε περιοχές της υφαλοκρηπίδας της Ανατολικής Μεσογείου που δεν έχουν ακόμη οριοθετηθεί.
Το τηλεφώνημα Μητσοτάκη στον Αιγύπτιο πρόεδρο έγινε ενώ είχε προηγηθεί και τηλεφωνική επικοινωνία του Ν. Δένδια με τον ομόλογο του Σ. Σούκρυ, καθώς απαιτείται και από το Κάιρο να ξεκαθαρίσει τη θέση του στο σοβαρό ζήτημα που έχει προκύψει και να δείξει εμπράκτως αυτό, που δια της διπλωματικής οδού δηλώνεται, περί καλών προθέσεων και περί πιθανών λανθασμένων υπολογισμών στη χάραξη των Οικοπέδων.
Ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών Μ. Τσαβούσογλου με το γνωστό ύφος του έσπευσε χθες να δηλώσει ότι η χάραξη των οικοπέδων που έχει προσφέρει για αδειοδότηση η Αίγυπτος «σέβεται την τουρκική υφαλοκρηπίδα» (σ.σ. που επικαλύπτει σχεδόν όλη την ελληνική υφαλοκρηπίδα) και συνεπώς «ως δύο χώρες με τα μεγαλύτερα σύνορα και ακτογραμμή στην ανατολική Μεσόγειο, μπορούμε να διαπραγματευτούμε το ζήτημα των θαλάσσιων ζωνών και να υπογράψουμε μια συμφωνία μεταξύ μας στο μέλλον, με βάση την πορεία των σχέσεών μας». Δήλωση η οποία επιχειρεί να δημιουργήσει εντυπώσεις, να προκαταλάβει καταστάσεις και να εκθέσει την κυβέρνηση της Αιγύπτου.
Είναι σαφές ότι οι σχέσεις Άγκυρας - Καΐρου δεν επιτρέπουν την έναρξη τέτοιων διαπραγματεύσεων, καθώς βαραίνουν πολύ σοβαρά ζητήματα τις διμερείς σχέσεις και η στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης Αλ Σίσι, είναι σαφώς στη δημιουργία συμμαχιών και συνεργασιών που δεν περιλαμβάνουν την Τουρκία, όσο μάλιστα η χώρα ακολουθεί την αναθεωρητική πολιτική της, βάζει στο στόχαστρο αραβικές χώρες και επιχειρεί να αναδειχθεί σε ηγέτιδα δύναμη σε ολόκληρη την περιφέρεια και επί του Αραβικού κόσμου.
Όμως η Άγκυρα έχει κάθε λόγο να σπεκουλάρει, στο πλαίσιο της γενικότερης επιχείρησης εξωραϊσμού της εικόνας της που περιλαμβάνει τα υποτιθέμενα ανοίγματα στην Ευρώπη και στον αραβικό κόσμο, αλλά και στην προώθηση υποτιθέμενης μεταρρυθμιστικής ατζέντας με σημαντικά βήματα στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του Κράτους Δικαίου. Και φυσικά προσδοκώντας ότι θα «σπάσει» αυτό που θεωρεί ως πλέγμα που στήθηκε απέναντι της για να την αποκλείσει από την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μ. Ανατολή, τη Β. Αφρική και τον Κόλπο.
Το Κάιρο δυστυχώς εκμεταλλεύθηκε τη δύσκολη θέση στην οποία είχε βρεθεί η Ελλάδα λόγω του Τουρκολιβυκού Μνημονίου και με μεγάλο κόστος η Ελλάδα αποδέχθηκε τον όρο για τη μερική οριοθέτηση μέχρι του 28ου μεσημβρινού, όπου έφθαναν οι τουρκικές αξιώσεις (πριν το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο), και τη μειωμένη επήρεια νησιών που είχε ως αποτέλεσμα τη μετακίνηση προς βορρά της μέσης γραμμής… Όμως η Συμφωνία με την Αίγυπτο ήταν η μόνη δυνατότητα της Ελλάδας για πρακτική απάντηση στο Τουρκολιβυκό Μνημόνιο.
Η Αίγυπτος στο παρελθόν είχε πάλι ανακοινώσει (2012) τον διαγωνισμό για αδειοδότηση Οικοπέδων για έρευνες που επικάλυπταν αέρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και μετά από ασφυκτική πίεση της Αθήνας το Κάιρο είχε αλλάξει τους χάρτες του. Ενώ αντίστοιχη προσπάθεια είχε επιχειρηθεί και το 2015, χωρίς όμως να φθάσει στο σημείο της δημοσίευσης χαρτών των Οικοπέδων.
Η Αίγυπτος, θεωρείται ιδιαίτερα δύσκολο να επιχειρήσει την έναρξη διαπραγματεύσεων με την Τουρκία καθώς μια τέτοια κίνηση όχι απλώς θα προκαλέσει σοβαρή κρίση με την Ελλάδα, αλλά θα ρίξει σκιές στις αιγυπτιακές προθέσεις για τις πολυμερείς συνεργασίες που έχουν δημιουργηθεί στην περιοχή.
Όμως αυτό δε σημαίνει ότι το Κάιρο, θέλοντας να αντιμετωπίσει και την κριτική που ασκείται από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους που αποτελούν τη μεγάλη απειλή για το καθεστώς Αλ Σίσι, δε θα επιχειρήσει να δημιουργήσει τετελεσμένα…
Με τη χάραξη των Οικοπέδων που έχει προσφέρει στον διεθνή διαγωνισμό η Αίγυπτος βάζει πόδι σε περιοχή της μη οριοθετημένης υφαλοκρηπίδας, η οποία με πλήρη επήρεια Ρόδου - Καρπάθου - Καστελόριζου, θα αποτελούσε ελληνική υφαλοκρηπίδα. Και αφορά περιοχή που πιθανολογείται η ύπαρξη σοβαρών κοιτασμάτων φυσικού αερίου.
Το γεγονός όμως ότι το ένα οικόπεδο κείται ανατολικά του 28ου μεσημβρινού και ακολουθεί τη μέση γραμμή μεταξύ των ηπειρωτικών ακτών Τουρκίας - Αιγύπτου (όπως προβλέπει η διεκδίκηση της Άγκυρας με διαγραφή της επήρειας των ελληνικών νησιών) δε σημαίνει αυτομάτως, ότι οι Αιγύπτιοι έχουν λόγο να αρχίσουν διαπραγμάτευση με την Τουρκία για την υπογραφή συμφωνίας οριοθέτησης.
Αυτό πάντως, βάσει της ελληνο-αιγυπτιακής συμφωνίας προϋποθέτει την προηγούμενη ενημέρωση και διαβούλευση με την Ελλάδα.
Αλλά και για την Τουρκία δε θα ήταν ικανοποιητική λύση να προβεί σε μερική οριοθέτηση με την Αίγυπτο για το τμήμα μεταξύ του 28ου μεσημβρινού και του σημείου (προς Ανατολικά) που αρχίζει η οριοθετική γραμμή Κύπρου - Αιγύπτου (2003) καθώς αυτό θα συνιστούσε αποδοχή των δυο συμφωνιών της Αιγύπτου με την Ελλάδα και την Κύπρο, τις οποίες έχει αμφισβητήσει και έχει χαρακτηρίσει παράνομες.
Έτσι η Αίγυπτος εάν επιμείνει στην επιλογή της τότε απλώς θα δημιουργήσει τετελεσμένο στην περιοχή, που θα ικανοποιεί μεν την Άγκυρα, χωρίς όμως να της προσφέρει Συμφωνία που θα έδινε συμβατικά όπλα εναντίον της χώρας μας, αλλά συγχρόνως ενώ θα προκαλεί την Ελλάδα, θα ισχυρίζεται ότι απλώς δε δέχεται τη «μαξιμαλιστική» θέση για πλήρη επήρεια όλων των ελληνικών νησιών και ως εκ τούτου ακόμη και σε υποθετική μελλοντική οριοθέτηση της συγκεκριμένης περιοχής μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, η περιοχή αυτή θα κατέληγε στην Αίγυπτο, οπότε νομιμοποιείται να χαράξει τα Οικόπεδα με τον τρόπο που το έχει κάνει…
