Σε μια προσπάθεια εξωραϊσμού της εικόνας της Τουρκίας στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και προβολής του νέου αφηγήματος ότι η λύση των προβλημάτων της Ευρώπης θα έρθει μόνο με την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, ο Τούρκος πρόεδρος Τ. Ερντογάν με το μήνυμα του για την Ημέρα της Ευρώπης ουσιαστικά δείχνει πόσο μακριά από την Ευρώπη οδηγεί τη χώρα του.
Θέλοντας να αποφύγει την πραγματική αυτοκριτική για τους λόγους που η Τουρκία όχι μόνο δεν έχει γίνει ακόμη μέλος της ΕΕ αλλά και γιατί οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις έχουν ουσιαστικά παγώσει και η χώρα του κινδυνεύει με κυρώσεις από την ΕΕ, θέλησε χθες με το μήνυμα του να δώσει την εικόνα της φιλοευρωπαϊκής Τουρκίας που δεν θα πρέπει να αλλάξει για να ταιριάξει στο ευρωπαϊκό μοντέλο, αλλά αντιθέτως όλη η Ευρώπη θα πρέπει να προσαρμοστεί στο τουρκικό καλούπι και μάλιστα να εναποθέσει τις τύχες της και την επιβίωση της στην Τουρκία και στον κ. Ερντογάν.
Ένα μήνυμα ενδεικτικό της αλαζονείας και της γεωστρατηγικής τύφλωσης που διακατέχει τον Τούρκο ηγέτη, καθώς εκτός των άλλων εκθέτει και τους υποστηρικτές του εντός της ΕΕ, μια και κάθε άλλο παρά δείχνει συμβιβαστική διάθεση για την αποκατάσταση και συνέχιση των ευρωτουρκικών σχέσεων.
Και αγνοεί και υποβαθμίζει επιδεικτικά την αδυναμία της Τουρκίας να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις προϋποθέσεις και κριτήρια για τη σχέση της με την ΕΕ, τη μεγάλη και διευρυνόμενη απόσταση της χώρας από τις Ευρωπαϊκές Αρχές και Αξίες, τη δραματική επιδείνωση της κατάστασης των ανθρώπινων και μειονοτικών δικαιωμάτων, του Κράτους Δικαίου, της διαφάνειας αλλά και την πλήρη απαξίωση του Διεθνούς Δικαίου και της διεθνούς νομιμότητας.
Με μια εξωτερική πολιτική μάλιστα που λειτουργεί αποσταθεροποιητικά και πολύ συχνά σε πλήρη αντίθεση με τα στρατηγικά συμφέροντα της ΕΕ και της Δύσης συνολικά.
Είναι η γνωστή λογική που ανατρέπει την αντίληψη του «εξευρωπαϊσμού της Τουρκίας» και προτρέπει σε «εκτουρκισμό της ΕΕ».
Ο κ. Ερντογάν κάνει τη διαπίστωση ότι τα προβλήματα και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη είναι «η προσφυγική κρίση, η ισλαμοφοβία και η ξενοφοβία, οι οικονομικές και δημοσιονομικές αδυναμίες, η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου και η πανδημία του κορονοϊού» και το σημαντικότερο εμπόδιο για να αναδειχθεί η Ευρώπη σε ισχυρό παγκόσμιο παράγοντα είναι η « έλλειψη στρατηγικής υπομονής και οράματος».
Όμως ο κ. Ερντογάν έχει έτοιμη και τη λύση των προβλημάτων της Ευρώπης που δεν είναι άλλη από την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ: «Η ΕΕ δεν μπορεί να αντέξει χωρίς τη συμβολή και την υποστήριξη της χώρας μας.
Η ένταξη της Τουρκίας θα ανοίξει το δρόμο για την άνοδο μιας Ευρώπης, η οποία είναι πιο αποτελεσματική σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο, δίνοντας ελπίδα όχι μόνο στους πολίτες της, αλλά και στους ανθρώπους της ευρύτερης γειτονίας καθώς και σε ολόκληρο τον κόσμο» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Τούρκος ηγέτης.
Με αφορμή αυτό το «σχέδιο» του για την Ευρώπη ο κ. Ερντογάν εκφράζει παράπονα που δεν έχει κληθεί η Τουρκία ως υποψήφια προς ένταξη χώρα να συμμετάσχει στη συζήτηση για το «νέο όραμα και νέα δομή» της ΕΕ και συγχρόνως σπεύδει να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία για να αναφερθεί και στην επικαιρότητα. Καθώς η Συνοδός Κορυφής του Ιουνίου πέραν των μεγαλοστομιών του Τούρκου ηγέτη θα ασχοληθεί και με την ισορροπία μεταξύ της λεγόμενης «θετικής» και «αρνητικής» ατζέντας.
Με την Άγκυρα να θέλει να εξαγοράσει την ολιγόμηνη αναστολή των προκλήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο με γενναιόδωρα ανταλλάγματα από την ΕΕ, και οριστική παράκαμψη της συζήτησης περί κυρώσεων.
Έτσι ο κ. Ερντογάν μέμφεται την ΕΕ ότι δεν τήρησε τις υποσχέσεις της σχετικά με την πλήρη ένταξή της Τουρκίας και επειδή «ορισμένα κράτη μέλη μετέφεραν τα διμερή τους προβλήματα με την Τουρκία στους διαδρόμους της ΕΕ και, ως εκ τούτου, οι σχέσεις Τουρκίας-ΕΕ κατέστησαν όμηροι και η ικανότητα της Ένωσης να αντιμετωπίζει τις παγκόσμιες προκλήσεις έχει αποδυναμωθεί».
Ο Τούρκος πρόεδρος αδυνατεί να αντιληφθεί την έννοια της «αλληλεγγύης» ως βασικής αρχής στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, αλλά και το ότι ο σεβασμός των διεθνών συνθηκών και των κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών μελών αποτελεί συλλογική υποχρέωση των μελών ενός Οργανισμού που στηρίζεται ακριβώς στη διεθνή νομιμότητα.
Μετά τη δηλωμένη επιδίωξη για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, νωρίτερα φέτος ήρθε η σειρά της αμφισβήτησης της Συνθήκης του Μοντρέ, φαίνεται ότι η όρεξη του κ. Ερντογάν έχει ανοίξει και αυτή τη φορά είναι έτοιμος να αναγγείλει και την αναθεώρηση των… Ιδρυτικών Συνθηκών της Ενωμένης Ευρώπης.
