Η αναντίρρητα πολύ καλή «Συμφωνία Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης για τη Συνεργασία στην Άμυνα και την Ασφάλεια» μεταξύ Ελλάδος και Γαλλίας την οποία εμείς στο Παρατηρητήριο Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας-ΠΕΜΑΣ χαιρετίσαμε, δημιουργεί όντως ένα νέο περιβάλλον ασφαλείας και εξασφαλίζει στρατηγική εξισορρόπηση έναντι της Τουρκίας.
Αυτή η Συμφωνία που μαζί με την ανακοίνωση της προμήθειας 3+1 υπερσύγχρονων Φρεγατών Belharra (FDI HN) ακολουθώντας την παραγγελία των επιπλέον α 6 Α/Φ Rafale (Σύνολο 24) βοηθούντων και κάποιων ΜΜΕ δημιούργησε κλίμα ευφορίας στη χώρα μας. Αρκετοί ίσως και να θεωρούν (κακώς κατά τη γνώμη μας) ότι αυτόματα από σήμερα επιλύθηκε από σήμερα και το πρόβλημα Ασφάλειας της πατρίδας μας που δημιουργείται λόγω της Τουρκικής Απειλής. Η πικρή όμως αλήθεια διαψεύδει αυτή την ευφραντική φαντασίωση η οποία ενδεχομένως οδηγεί σε «επανάπαυση» απέναντι στις αναθεωρητικές ορέξεις της Άγκυρας.
Η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού επικροτεί τη σημαντική ενίσχυση της Στρατιωτικής Ισχύος της χώρας με κατακόρυφη επαύξηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των Ενόπλων μας Δυνάμεων μετά από την κατά γενική ομολογία δεκαετή και πλέον παραμέληση της. Αυτό όμως που κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί, έστω και αν διαλύει τα «σύννεφα ευφορίας», είναι ότι ναι μεν είναι οι σωστές ενέργειες αλλά θα υπολογίζονται τόσο από εμάς όσο και από τον αντίπαλο όταν τα πλοία και τα αεροσκάφη όχι μόνο παραληφθούν αλλά και θα είναι επιχειρησιακά έτοιμα για ανάληψη αποστολής.
Τότε λοιπόν θα αποκτήσουμε τις αναγκαίες δυνατότητες για αποτροπή. Θα παραμείνουν όμως μόνον «ξερές» δυνατότητες που πληρώθηκαν από το υστέρημα μας χωρίς να δημιουργούν αξιόπιστη αποτροπή (τονίζεται η λέξη αξιόπιστη) αν τελικά δεν πεισθεί η Άγκυρα ότι υπάρχει η πολιτική βούληση να χρησιμοποιηθούν με την εκτίμηση ότι η ζημιά που θα προκληθεί θα είναι μεγαλύτερη ή τουλάχιστον ίση από το οποιοδήποτε κέρδος επιδιώκει αυτή.
Ας επανέλθουμε όμως στο «πολύ» σήμερα! Όλα δείχνουν ότι η Τουρκία πολύ σύντομα θα επιχειρήσει στην πράξη να αποδείξει ότι η υπογραφή της Ελληνογαλλικής Συμφωνίας και τα όσα ειπώθηκαν στην Ελλάδα είναι «κενό γράμμα» προκειμένου να φανεί ότι αυτή είναι που «κάνει κουμάντο στο Αιγαίο και στη ΝΑ Μεσόγειο»! Έχει ήδη αρχίσει να στήνει σκηνικό έντασης τόσο στο Αιγαίο με την ακόμα πιο προκλητική συμπεριφορά της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, όσο και στην ΑΟΖ της Κύπρου όπου συνεχίζει τις παρενοχλήσεις του ερευνητικού «Νautical Geo», πού άρχισε Ανατολικά της Κρήτης επιχειρώντας να «ροκανίσει» τα κυριαρχικά μας δικαιώματα όπως γράψαμε σε άρθρο μας στις 20 Σεπτεμβρίου με τίτλο «Πώς η Τουρκία «ροκανίζει» τα κυριαρχικά μας δικαιώματα». Απαιτείται λοιπόν πρώτα απ’ όλα εγρήγορση!
Η οποιαδήποτε κατευναστική στάση από ελληνικής πλευράς θα αποθρασύνει όπως έχει αποδειχθεί, περισσότερο την Τουρκία και είναι βέβαιο ότι το επόμενο της βήμα θα είναι ακόμα πιο επιθετικό σε σημείο που να δημιουργεί συνθήκες κρίσης. Και επειδή επανέρχεται στον δημόσιο λόγο «το θερμό επεισόδιο» χωρίς να γνωρίζουν και όλοι που χρησιμοποιούν τη λέξη τι σημαίνει ακριβώς θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι οι εκφράσεις «φοβάμαι θερμό επεισόδιο» και εμείς θέλουμε να… «αποφύγουμε με κάθε τρόπο το θερμό επεισόδιο» αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες αυτό να συμβεί με ό,τι αυτό σημαίνει.
Η Τουρκία θα επανέλθει (όχι ότι ποτέ ουσιαστικά σταμάτησε) στην εξαναγκαστική της πολιτικής βασιζόμενη στην απειλής χρήσεως στρατιωτικής ισχύος. Ήδη η άκρως απειλητική χθεσινή ανακοίνωση του τουρκικού Υπουργείου Άμυνας προετοιμάζει την κοινή γνώμη για κάτι τέτοιο. Εδώ κρίνεται σκόπιμο να επαναλάβω ένα μικρό απόσπασμα από πολλά ενδιαφέροντες απόψεις που περιέλαβε σε άρθρο του ο φίλτατος συμμαθητής μου στη Σχολή Ευελπίδων Αντιστράτηγος ε.α. Παναγιώτης Γκαρτζονίκας Διευθυντής στο Ηλεκτρονικό Περιοδικό «Στρατηγείν»: «Mεταξύ ειρήνης και πολέμου υπάρχουν πολλές ενδιάμεσες επιλογές.
Εκτός από τη χρησιμοποίηση της στρατιωτικής ισχύος καθ’ αυτή, τον πόλεμο δηλαδή, υφίσταται και η διαχείριση της απειλής χρήσεως της στρατιωτικής ισχύος, που μπορεί να λάβει διάφορες μορφές. …. δεν είναι δυνατόν να μην αντιδρά κάποιος στις προκλήσεις και να πιστεύει ότι η αποτροπή λειτουργεί. Η αποτροπή χρησιμοποιείται συχνά από τους αρμόδιους σαν να είναι θυμιατό. Δεν αποτρέπει κανείς απλώς και μόνον επειδή υπάρχει, χρειάζεται να προβεί και σε ενέργειες». Άρα η επίδειξη αποφασιστικότητας λειτουργεί αποτρεπτικά.
Κλείνοντας αυτό το άρθρο επισημαίνεται ότι η υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας, της κυριαρχίας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων είναι αποκλειστική δική μας ευθύνη και κανενός τρίτου Συμμάχου ή Εταίρου όπως κάποιοι θα ήθελαν να πιστέψουν. Σε αυτό το πεδίο ας το καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε …outsourcing! Σε εγρήγορση και με αποφασιστικότητα λοιπόν προετοιμαζόμαστε για την αντιμετώπιση των αναμενόμενων νέων τουρκικών προκλήσεων και εκτός των ενεργειών μας σε πολιτικό - διπλωματικό επίπεδο θα πρέπει να συνεχίσουμε όχι με «κούφια λόγια» την στρατιωτική προετοιμασία της χώρας και να επαυξήσουμε την επιχειρησιακή διαθεσιμότητα των κυρίων μέσων των Ενόπλων μας Δυνάμεων που έχουμε αυτή την περίοδο στο οπλοστάσιο μας.
* Ο Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Γεωστρατηγικός Αναλυτής και Εκτελεστικός Διευθυντής στο «Παρατηρητήριο Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας»
