Να περάσει στην αντεπίθεση επιχειρεί η Τουρκία προκειμένου να σηκώσει «σκόνη» γύρω από την άμεση εμπλοκή της στον εμφύλιο στην Λιβύη, και με επιστολή στον ΟΗΕ απαντά στις κατηγορίες που εξαπέλυσε εναντίον της η Αίγυπτος, κατηγορεί το Κάϊρο για υπόθαλψη της τρομοκρατίας και προσπάθεια ανατροπής της νόμιμης κυβέρνησης Σαρατζ, ενώ συγχρόνως την ίδια ημέρα η κυβέρνηση Σαρατζ απευθύνεται στο ΣΑ του ΟΗΕ ζητώντας την ανάληψη δράσης εναντίον του στρατηγού Χαφτάρ.
Παρά το γεγονός ότι η κρίση του κορονοϊού σκεπάζει τα πάντα, η Τουρκία εξακολουθεί να είναι επικεντρωμένη στο εξωτερικό σε δυο μέτωπα στην Συρία και στην Λιβύη, καθώς οι τυχοδιωκτικές πολιτικές της βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού.
Ειδικά στην Λιβύη όπου ο στρατηγός Χαφταρ συνεχίζει τον πόλεμο φθοράς της κυβέρνησης Σαρατζ, η Τουρκία θεωρεί ότι διακυβεύονται κρίσιμα ζωτικά συμφέροντα της που δεν αφορούν μόνο την επιρροή της στους Άραβες της Βορείου Αφρικής, αλλά και το κρίσιμο για την Τουρκία Τουρκολυβικό Μνημόνιο για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών.
Οι αποκαλύψεις και του BBC για το τουρκικό σκάφος που μετέφερε βαρύ οπλισμό στην Λιβύη και η απόπειρα να φθάσει και δεύτερο τουρκικο πλοίο (την επιχείρηση απέτρεψαν γαλλικά σκάφη με την ομπρέλα του ΝΑΤΟ) δεν αφήνει αμφιβολία για κατάφωρη παραβίαση των αποφάσεων του ΣΑ για το εμπάργκο όπλων στην Λιβύη από την Άγκυρα και μια επικίνδυνη έξωθεν εμπλοκή στον Λιβυκό εμφύλιο.
Εμπλοκή βεβαίως υπάρχει και από την Αίγυπτο η οποία βρίσκει τρόπο να τροφοδοτεί τον Στρατηγό Χαφταρ με όπλα, με πρόσχημα βεβαίως τις απειλές ασφαλείας που δημιουργούνται στα εκτεταμένα σύνορα των δυο χωρών.
Με τις δυο επιστολές, της Τουρκίας και της Λιβυκής κυβέρνησης στο ΣΑ του ΟΗΕ, επιχειρείται η απόσπαση της προσοχής της διεθνούς κοινότητας από την παραβίαση του εμπάργκο όπλων προς την Λιβύη από το καθεστώς Ερντογάν και επίσης η παρέμβαση του ΣΑ του ΟΗΕ στον λιβυκό εμφύλιο υπερ της κυβέρνησης Σαρατζ. Επίσης έχει ενδιαφέρον οτι η Τουρκία του Ερντογάν κατηγορεί για αυταρχισμό την αιγυπτιακή κυβέρνηση(η οποία προφανως και δεν είναι υποδειγμα του κρατους δικαιου), ενώ με τις επιστολές αναδεικνύεται η αναποτελεσματικότητα φόρουμ, όπως εκείνο του Βερολίνου, από το οποίο αποκλείσθηκε η Ελλάδα.
Οι Επιστολές:
Η επιστολή του υπουργού εξωτερικών της κυβέρνησης Σαρατζ , Μοχαμεντ Σιάλα στο ΣΑ του ΟΗΕ( 24 Μαρτίου, S/2020/231):
Επιτρέψτε μου, κύριε, να απευθυνθώ σε εσάς και στα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας άμεσα και χωρίς τυπικότητες, διότι είμαι βέβαιος ότι έχετε πλήρη επίγνωση της κατάφωρης και βάρβαρης επίθεσης που έχει εξαπολύσει ο εγκληματίας πολέμου Χάφταρ εναντίον της χώρας μου για σχεδόν όλο το χρόνο, σκοτώνοντας χιλιάδες και εκτοπίζοντας σχεδόν 250.000 πολίτες από τα σπίτια τους, αφού κατέστρεψε τα χωριά τους και τις ασφαλείς περιοχές τους.
Ωστόσο, τα εγκλήματα που διαπράττονται τώρα υπερβαίνουν όλα τα όρια. Καθώς όλος ο κόσμος στέκεται αλληλέγγυος και κινητοποιεί όλη του την ενέργεια για να αντιμετωπίσει τη φονική πανδημία του κοροναϊού, την Παρασκευή 20 Μαρτίου 2020, οι δυνάμεις του Χάφταρ βομβάρδισαν άοπλους πολίτες στην Τρίπολη και έπληξαν σπίτια σε γειτονιές της Παλιάς Πόλης με ρουκέτες Grad, κατάφωρη περιφρόνηση των κανόνων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και όλου του διεθνούς δικαίου εθιμικού και συμβατικού.
Ο βομβαρδισμός τρομοκράτησε τους κατοίκους και προκάλεσε αρκετές απώλειες, και θα μπορούσε να καταστρέψει την πολιτιστική κληρονομιά της πόλης και τα ιστορικά κτίρια, τα οποία αποτελούν μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας. Η Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας σας καλεί με πιο επείγοντα τρόπο από ποτέ, να επωμιστείτε τις ιστορικές σας ευθύνες και να δράσετε αποφασιστικά ενάντια στην επιθετικότητα σταματώντας την και καταδικάζοντας τους δράστες και τους υποστηρικτές της.
Η επιστολή του τούρκου Μονίμου Αντιπροσώπου Φ.Σινιρίογλου στο ΣΑ του ΟΗΕ (23 Μαρτίου S/2020/227):
«Γράφω σε απάντηση της επιστολής της 10ης Μαρτίου 2020 του Μόνιμου Αντιπροσώπου της Αιγύπτου (S/2020/196), η οποία αποτελεί μια προσπάθεια να αποσπάσει την προσοχή από τις κακόβουλες προσπάθειες της αιγυπτιακής κυβέρνησης και των χορηγών της να ανατρέψουν τη νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης που υποστηρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη και να δημιουργήσουν ένα άλλο αυταρχικό στρατιωτικό καθεστώς στην περιοχή.
Η διάδοση ψευδών ειδήσεων και ψευδούς πληροφόρησης για την απόκρυψη γεγονότων και τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης αποτελεί την εργαλειοθήκη των αυταρχικών καθεστώτων και των καταπιεστικών κρατών. Ως εκ τούτου, δεν προκαλεί έκπληξη, αλλά παραμένει λυπηρό, το γεγονός ότι η κυβέρνηση της Αιγύπτου καταφεύγει σε αυτήν τη μέθοδο, στην επίθεσή της κατά της δημοκρατίας και της διεθνούς νομιμότητας.
Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι η Τουρκία, από την αρχή, υποστήριξε μια πολιτική διευθέτηση Λιβυκης ιδιοκτησιας, συνολική και περιεκτική λυση στη Λιβύη, σύμφωνα με τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Στηρίξαμε τις προσπάθειες του Συμβουλίου Ασφαλείας και του Γενικού Γραμματέα για την προάσπιση της κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας και της ενότητας της Λιβύης και για τη θέσπιση μιας διαρκούς, νόμιμης πολιτικής εξουσιας που θα είναι η μονη απαντηση στον λαό της Λιβύης.
Σύμφωνα με το ψήφισμα 2259 (2015), η Τουρκία βοηθά την κυβέρνηση εθνικής συμφωνίας, κατόπιν αιτήματός της, να ανταποκριθεί στις απειλές κατά της ασφάλειας της Λιβύης. Η Αίγυπτος και οι χορηγοί της, από την άλλη πλευρά, συνεχίζουν να αποσταθεροποιούν τη Λιβύη και να δρουν σε πλήρη αντίθεση με το ψήφισμα 2259 (2015), το οποίο καλεί όλα τα κράτη μέλη να υποστηρίξουν την κυβέρνηση εθνικής συμφωνίας ως τη μόνη νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης και να παύσουν την υποστήριξη και την επίσημη επαφή με παράλληλα θεσμικά όργανα που ισχυρίζονται ότι είναι η νόμιμη Αρχή. Στις 8 Ιανουαρίου 2020, ο Πρόεδρος Έρντογάν και ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Πούτιν κάλεσαν όλα τα μέρη στη Λιβύη να σταματήσουν τις εχθροπραξίες, να κηρύξουν βιώσιμη κατάπαυση του πυρός και να συγκεντρωθούν αμέσως στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Με την ενθάρρυνση της Τουρκίας, η νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης υπέγραψε την κοινή συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στη Μόσχα, ενώ ο ηγέτης των επιτιθέμενων ενόπλων καθοδηγήθηκε να μην την υπογράψει ,από τους εκπροσώπους της κυβέρνησης της Αιγύπτου και τους χορηγούς της και ενθαρρύνθηκε να συνεχίσει τη στρατιωτική επίθεση.
Είναι αυτονόητο ότι αυτή ήταν η κύρια αιτία της περαιτέρω καταστροφής στη χώρα. Παρά τις βίαιες αυτές προσπάθειες εξεύρεσης στρατιωτικής λύσης στη Λιβύη, η Τουρκία ενέτεινε τις προσπάθειές της για ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης μαζί με άλλους αρμόδιους διεθνείς παράγοντες, μεταξύ άλλων συμμετέχοντας στη Σύνοδο Κορυφής του Βερολίνου και υποστηρίζοντας τα συμπεράσματά της. Η χώρα μου θα συνεχίσει να προωθεί μια περιεκτική πολιτική λύση από τον ΟΗΕ στην σύγκρουση που έχει φέρει τόσα πολλά δεινά στο λαό της Λιβύης.
Ωστόσο, όλες αυτές οι προσπάθειες κινδυνεύουν να μην αποφέρουν κανένα αποτέλεσμα, εκτός εάν η κυβέρνηση της Αιγύπτου και οι χορηγοί της σταματήσουν την υποστήριξή τους προς τους παράλληλους θεσμούς, τις επιτιθέμενες παραστρατιωτικές ομάδες , τους μισθοφόρους και τις τρομοκρατικές ομάδες. Οι ενέργειες αυτές περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την καταπολέμηση των τρομοκρατικών ομάδων και την παροχή άμεσης στρατιωτικής υποστήριξης κατά της νόμιμης κυβέρνησης της Λιβύης, τη χρηματοδότηση μισθοφόρων, τη διευκόλυνση αδιάκριτων επιθέσεων κατά αμάχων, τις παραβιάσεις του εμπάργκο όπλων, τη φιλοξενία ατόμων είναι σε λίστες και παραβιάζουν το εμπάργκο πετρελαίου. Σε αρκετές περιπτώσεις, όπως ο βομβαρδισμός του κέντρου κράτησης στην Τατζούρα, η στήριξη αυτή ισοδυναμεί με εγκλήματα πολέμου, σύμφωνα με αναφορές των Ηνωμένων Εθνών. Ένας μεγάλος αριθμός πληροφοριών σχετικά με τις κατάφωρες παραβιάσεις των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας και του Διεθνούς Δικαίου από την κυβέρνηση της Αιγύπτου και τους οικονομικούς χορηγούς της είναι διαθέσιμες στις εκθέσεις των "Ηνωμένων Εθνών και σε ανοικτές πηγές.
Η Τουρκία είναι έτοιμη να παράσχει περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με αυτές τις κακόβουλες ενέργειες. Με όλη αυτή την υποστήριξη, ο πολέμαρχος Χαφτάρ, ο οποίος αντιμετωπίζει κατηγορίες βασανιστηρίων στις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν διστάζει να βομβαρδίσει πολίτες, να στρατολογήσει παιδιά στρατιώτες και να αναγκάσει μετανάστες να πολεμήσουν. Ένα πρόσφατο αρθρο των New York Times "Μέσα Στη Λιβύη του Χαφτάρ : Ένα αστυνομικό κράτος με μια ισλαμική Συστροφή»" επισημαίνει σαφώς ότι διάφορες ομάδες τρομοκρατών, εξτρεμιστών και μισθοφόρων εχουν κάνει ένα συνασπισμό των εγκληματιών πολέμου με τον Χαφτάρ για να ανατρέψει την νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης που υποστηρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη. Είναι καιρός για το Συμβούλιο Ασφαλείας, υπενθυμίζοντας παράλληλα ότι δεν μπορεί να υπάρξει νόμιμη δικαιολογία για την υποστήριξη ενός εγκληματία πολέμου όπως ο Χαφτάρ, να παροτρύνει την κυβέρνηση της Αιγύπτου να σταματήσει την παραβίαση του ψηφίσματος 2259 (2015), να σταματήσει την επιθετικότητά της κατά της νόμιμης κυβέρνησης της Λιβύης και να σέβεται την ανεξαρτησία, την κυριαρχία, την ενότητα και την εδαφική ακεραιότητα άλλων κρατών.
Ο λαός της Λιβύης αξίζει μια δημοκρατική, κοσμική και σταθερή χώρα με ασφαλή σύνορα και ισχυρή οικονομία, όπως ακριβώς και οι λαοί της Συρίας και της Αιγύπτου. " ειρήνη και η σταθερότητα στη Μέση Ανατολή θα παραμείνουν ασαφείς, Όσο η κυβέρνηση της Αιγύπτου και οι χορηγοί της συνεχίζουν τις μοχθηρές προσπάθειές τους να εξάγουν τα αυταρχικά καθεστώτα τους με κάθε μέσο, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης εγκληματιών πολέμου και τρομοκρατών, για την εξάλειψη κάθε ελπίδας για δημοκρατία και λαϊκή νομιμοποίηση. Είναι απολύτως σαφές μέχρι τώρα ότι η πρόθεση της κυβέρνησης της Αιγύπτου δεν είναι να βοηθήσει στην επίτευξη ειρήνης και σταθερότητας στη Λιβύη.
Διαφορετικά, θα είχε ξεκινήσει ασκώντας πίεση στον Χαφτάρ να σταματήσει την επίθεση του εναντίον της Τρίπολης και να συμμορφωθεί πλήρως με τις αποφάσεις του Βερολίνου. Αντ' αυτού, επιλέγει να υποστηρίξει εγκληματίες πολέμου σε κατάφωρη παραβίαση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί συστηματικά να διαδώσει παραπληροφόρηση διαστρεβλώνοντας την πραγματική κατάσταση στην περιοχή της Λιβύης. Η Τουρκία είναι έτοιμη να παράσχει περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με τις καταστροφικές και παράνομες ενέργειες της κυβέρνησης της Αιγύπτου κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου. Θα ήμουν ευγνώμων αν αυτή η επιστολή μπορούσε να διανεμηθεί ως έγγραφο του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Φεριντουν Σινιριογλου».
