Με όλη την διεθνή κοινότητα να μην κρύβει τον ενθουσιασμό της για το μεγάλο, προτελευταίο βήμα, επίλυσης ενός διμερούς προβλήματος με σοβαρές περιφερειακές διαστάσεις, που έγινε χθες με την ολοκλήρωση εκ μέρους της ΠΓΔΜ των διαδικασιών για την εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών και καθώς η Αθήνα διευκόλυνε με κάθε τροπο τον Ζ. Ζάεφ, είναι πλέον δύσκολη η κάθε συζήτηση για τα νέα γκρίζα σημεία και τις υποθήκες που ενέγραψε αυτή η διαδικασία των συνταγματικών τροπολογιών στην «Βόρεια Μακεδονία» όπως σύντομα θα ονομάζεται η χώρα.
Μετά από πολλά παζάρια της τελευταίας στιγμής ο κ. Ζάεφ εξασφάλισε όχι απλώς 80 αλλά 81 ψήφους στην Βουλή ,όπως αναμένονταν ,καθώς ηταν σαφές από την αρχή της διαδικασίας ότι μια τόσο σημαντική απόφαση δεν θα τινάζονταν στον αέρα λόγω των ενστάσεων ενός η δυο βουλευτών του μικρότερου αλβανικού κόμματος.
Έτσι πλέον η κυβέρνηση Ζάεφ με τις ευχές και την θερμή ενθάρρυνση όλης της διεθνούς κοινότητας θα ενημερώσει την Ελλάδα ότι πλέον απομένει στην ίδια να κυρώσει την Συμφωνία και μετά την ολοκλήρωση της επικύρωσης της ,να τεθεί σε ισχύ , δρομολογώντας έτσι την λύση ενός προβλήματος που στην σύγχρονη φάση του διαρκεί 28 χρόνια… Αμέσως μετά θα έρθει προς κύρωση και το Πρωτόκολλο Ένταξης στο ΝΑΤΟ με την νέα ονομασία «Δημοκρατία Βόρειας Μακεδονίας»…
Η κυβέρνηση της χώρας δεν απέφυγε τον πειρασμό να δώσει την δική της εκδοχή με την πρώτη δημόσια ανακοίνωση της μετά την ψηφοφορία στην Βουλή , εκδοχή την οποία μάλλον θα πρέπει να συνηθίσουμε στην Αθήνα: Οι πολίτες της πΓΔΜ «θα είναι Μακεδόνες/πολίτες της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας» και «η γλώσσα μακεδονική και θα αναγνωρίζεται διεθνώς από όλους τους συμμάχους Ο εθνικός μας ύμνος, η σημαία μας, παραμένουν ίδια και προστατεύονται».
Όμως υποχρεωτικά ερχόμενη η Συμφωνία για κύρωση στην Ελληνική Βουλή δεν μπορεί να αποφευχθεί η συζήτηση των συνταγματικών τροποποιήσεων και του εφαρμοστικού συνταγματικού νόμου που τελικά εγκρίθηκαν καθώς χθες στα Σκόπια.
Η τροπολογία 34 κατόπιν απαίτησης των Αλβανών αναφέρει πλέον : «… καθώς και οι πολίτες που ζουν εντός των συνόρων της, οι πολίτες της Μακεδονίας , ο Μακεδονικός Λαός, και μέρος του αλβανικού ,τουρκικού ,βλάχικου ,σερβικού , ρομά, βοσνιακού λαού..».
Επίσης η τροπολογια 36 αναφέρεται στην υποχρέωση της χώρας να προασπίσει τα «χαρακτηριστικά ,ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς του Μακεδονικού λαού..» και γίνεται ειδική μνεία στην μέριμνα που δείχνει η χώρα για την «Διασπορά του Μακεδονικού Λαού και του αλβανικού, τουρκικού, βλάχικου, σερβικού, ρομά και βοσνιακού λαού ..»(σ.σ. εννοεί τις εθνοτικές ομάδες που ζουν στην ΠΓΔΜ).
Επίσης προβληματική είναι η αναφορά ότι η εφαρμογή αυτών των τροπολογιών θα τεθεί σε εφαρμογή όταν όχι μόνο θα επικυρωθεί από την Ελλάδα η Συμφωνία των Πρεσπών αλλά και η ...επικύρωση της Συμφωνίας προσχώρησης στο ΝΑΤΟ….
Ζητά δηλαδή η άλλη πλευρά, το παράλογο, να κυρώσει η Ελλάδα μια Συμφωνία που στηρίζεται σε συνταγματικές αλλαγές της άλλης πλευράς που ομως θα μένουν παγωμένες μέχρις ότου η Ελλάδα κυρώσει την Συμφωνία αλλά και επικυρώσει και την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ
Οι τροπολογίες του Συντάγματος και οι αναφορές στον εφαρμοστικό συνταγματικό νόμο ,είναι σαφές ότι έρχονται να επιβεβαιώσουν τις ενστάσεις που είχαν διατυπωθεί από την αρχή για τις γκρίζες ζώνες που αφήνει η Συμφωνία των Πρεσπών σε ότι αφορά την ανάδειξη και αναγνώριση των στοιχείων που συγκροτούν την ξεχωριστή « μακεδονική ταυτότητα» που αποτέλεσε εξάλλου τον πυρήνα της διαφοράς.
Γιατί και η συνταγματική ονομασία του κράτους μέχρι τώρα δεν ήταν ένα θεωρητικό φετίχ ,αλλά εξέφραζε ακριβώς αυτή την ξεχωριστή ταυτότητα την οποία σε πολλά σημεία της αναγνωρίζει η Συμφωνία των Πρεσπών αλλα και οι συνταγματικές τροπολογίες οι οποίες εγκρίθηκαν χθες και αναμένεται να λάβουν την «έγκριση» και της ελληνικής κυβέρνησης, εφόσον φυσικά δεν εγείρει ενστάσεις η ελληνική πλευρά (κάτι που μάλλον είναι απίθανο αν κρίνει κανείς από την ενθουσιώδη υποδοχή που έτυχε η χθεσινή απόφαση της σκοπιανής βουλής).
Το γεγονός ότι και σε αυτές τις τροπολογίες δεν υπάρχει αναφορά σε πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας ή έστω «πολίτες της χώρας» και γίνεται σαφής διάκριση σε «μακεδονικό λαό» «αλβανικό λαό», «τουρκικο λαό» κ.λπ. συνιστά αναφορά σε εθνική ταυτότητα και όχι σε γεωγραφικό προσδιορισμό όπως είχε επιχειρηθεί να εμφανισθεί.
Ακόμη και η Διασπορά δεν είναι της «χώρας» η έστω της «Βόρειας Μακεδονίας» αλλά του «Μακεδονικού λαού του αλβανικού λαού κλπ».
Αποτέλεσμα και αυτό της διαπραγμάτευσης που άφησε εντελώς στην διάθεση του κ. Ζαέφ το περιεχόμενο των συνταγματικών τροπολογιών ,ενώ θα έπρεπε να υπάρχει προσυμφωνημένο πλαίσιο. Αλλά φυσικά πολλά από τα ζητήματα αυτά δυστυχώς δεν είναι αντίθετα με την Συμφωνία των Πρεσπών , που αναγνωρίζει εμμέσως ιδιαίτερη «μακεδονική ταυτότητα». Και ίσως και για τον λόγο αυτό δεν υπήρξε από την αρχή καμία ελληνική αντίδραση σε αυτές τις προβληματικές τροπολογίες…
Είχε κάθε λόγο η κυβέρνηση Ζάεφ στο μήνυμα της να χαιρετίζει την απόφαση και να κάνει λόγο για το «λαμπρό μέλλον που ανοίγεται για την χώρα. Μια ειρηνική ασφαλή χώρα που οι Μακεδόνες, Αλβανοί, Τούρκοι, Βλάχοι, Σέρβοι, Ρομά, Βόσνιοι και άλλες εθνικές κοινότητες θα ζουν μια καλύτερη και πιο αξιοπρεπή ζωή..».
Ν.Μ.
Share
