Ευθεία παρέμβαση στα εσωτερικά της Λιβύης, με τρόπο που υπονομεύει την εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ, και την ειρηνευτική διαδικασία επιχειρεί η Άγκυρα με πρώτο στόχο να διατηρήσει τις στρατιωτικές δυνάμεις της στο Λιβυκό έδαφος και να χειραγωγήσει έτσι τις πολιτικές εξελίξεις και τις κρίσιμες εκλογές του Δεκεμβρίου.
Αιφνιδιαστικά χθες, μια πρωτοφανής σε επίπεδο εκπροσώπησης, τουρκική αντιπροσωπεία, αποτελούμενη από τους υπουργούς εξωτερικών και άμυνας Μ. Τσαβούσογλου και Χ.Ακάρ, τον επικεφαλής της ΜΙΤ Χ. Φιντάν και το ΑΓΕΕΘΑ στρατηγό Γιασάρ Γκιουλέρ, κατέφθασε στην Λιβύη προκειμένου να αποτρέψει την δρομολόγηση των αποφάσεων για την αποχώρηση όλων των ξένων δυνάμεων συμπεριλαμβανομένων και των τουρκικών.
Ο κ. Τσαβούσογλου υπέστη μια ακόμη δημόσια ψυχρολουσία καθώς στις κοινές δηλώσεις με την Λίβυα ομόλογο του άκουσε την Ναγίλα αλ Μανγκούς χωρίς περιστροφές να καλεί την Τουρκία να αποσύρει τις δυνάμεις της από την Λιβύη.
«Καλούμε την Τουρκία να κάνει βήματα για την εφαρμογή των προβλέψεων των αποφάσεων του ΣΑ και να συνεργασθούμε για την απομάκρυνση όλων των ξένων δυνάμεων και των μισθοφόρων από τα εδάφη της Λιβύης».
Αμήχανος και σε εμφανώς δύσκολη θέση ο κ. Τσαβούσογλου πήρε τον λόγο αναφέροντας ότι οι τουρκικές δυνάμεις βρίσκονται στην Λιβύη στο πλαίσιο συμφωνίας με την προηγούμενη κυβέρνηση και ότι υπάρχουν ορισμένοι που «εξισώνουν την τουρκική νόμιμη παρουσία... με τους ξένους μισθοφόρους που πολεμούν για χρήματα...»
Είναι η στιγμή όμως που η Αλ Μαγκούς και όσοι στην κυβέρνηση της Λιβύης θέλουν την ομαλοποίησης της κατάστασης, πρέπει να στηριχθούν από την Ε.Ε. και την διεθνή κοινότητα και αυτό είναι ένα πεδίο στο οποίο θα πρέπει να επενδύσει τώρα η ελληνική διπλωματία, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλία στήριξης της προσπάθειας της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας για απομάκρυνση των ξένων δυνάμεων από το Λιβυκό έδαφος.
Πολύ περισσότερο όταν το Μνημόνιο Στρατιωτικής Συνεργασίας Λιβύης-Τουρκίας είναι άμεσα συνδεδεμένο (καθώς αποτέλεσε το «αντάλλαγμα» του) με το Μνημόνιο οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών που αποτέλεσε την βάση για την προώθηση του δόγματος της Γαλάζιας Πατρίδας, εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.
Είχε προηγηθεί την προηγούμενη εβδομάδα ένα σκληρό ντιμπέιτ στο εσωτερικό της Λιβύης με την υπουργό Εξωτερικών Αλ Μαγκούς να σηκώνει το βάρος για την προώθηση εφαρμογής των αποφάσεων για απομάκρυνση των ξένων δυνάμεων από το έδαφος της χώρας.
Είναι σαφές ότι όσο παραμένουν σε λιβυκό έδαφος και μισθοφόροι από την Συρία αλλά κυρίως τουρκικές δυνάμεις, δεν μπορεί να ομαλοποιηθεί η κατάσταση και σαφώς άλλες δυνάμεις δεν είναι διατεθειμένες να καταθέσουν τα όπλα και να αποσύρουν μαχητές, καθώς κάτι τέτοιο θα σήμαινε την πλήρη παράδοση στους υποστηριζόμενους από την Άγκυρα Αδελφούς Μουσουλμάνους.
Ο Γ. Κούμπις ο ειδικός απεσταλμένος του ΓΓ του ΟΗΕ για την Λιβύη στην συνάντηση του με την Ναγιλα αλ Μαγκούς είχε υποστηρίξει τις προσπάθειες της για πλήρη εφαρμογή της εκεχειρίας και άμεσης απόσυρσης όλων των ξένων δυνάμεων και των μισθοφόρων, ενώ η αλ Μαγκούς ζήτησε να υπάρξει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των ξένων δυνάμεων.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Υπουργός Εξωτερικών δέχθηκε τα πυρά από τον Πρόεδρο του Ανώτατου Συμβουλίου του Κράτους, Χαλίντ αλ Μισρι ο οποίος την περασμένη Παρασκευή έσπευσε να δηλώσει ότι η Λιβύη θα «τιμήσει τις συμφωνίες που υπέγραψε με την Τουρκία» και να υποστηρίξει ότι «δεν έχει αρμοδιότητα η κυβέρνηση εθνικής ενότητας να απορρίψει προηγούμενες νόμιμες συμφωνίες ούτε καν να τις τροποποιήσει».
Ο Αλ Μισρι διατηρεί στενούς δεσμούς με την Τουρκία και μάλιστα είναι κορυφαίο ηγετικό στέλεχος των Αδελφών Μουσουλμάνων της Λιβύης, οι οποίοι επίσης την προηγούμενη εβδομάδα ανακοίνωσαν ότι θα λειτουργούν ως Μη Κυβερνητική Οργάνωση, με στόχο την διεύρυνση της επιρροής τους.
Ο αλ Μισρι ήταν αυτός που είχε επισκεφθεί τον Ερντογάν στις αρχές του 2019 μετά την επίθεση που είχε εξαπολύσει ο Χαφτάρ εναντίον της Τρίπολης και στην επίσκεψη αυτή εκτιμάται ότι καταστρώθηκε το σχέδιο της τουρκικής εμπλοκής που κατέληξε στην υπογραφή των δυο Μνημονίων με την κυβέρνηση Σάρατζ.
Ο ίδιος ο τούρκος υπουργός άμυνας Χ. Ακάρ έχοντας βεβαίως υπόψη του όλες αυτές τις διεργασίες στο εσωτερικό της Λιβύης, την Κυριακή κατά την επίσκεψη του στο Β. Ιράκ είχε στείλει το μήνυμα ότι οι Τουρκικές Δυνάμεις «θα συνεχίσουν την μάχη τους μέσα και έξω από την χώρα, ειδικά στην Λιβύη, το Αζερμπαϊτζάν, το Αφγανιστάν, το Κόσσοβο και το Σουδάν».
Μια δήλωση η οποία ήταν σε πλήρη αντίθεση όχι μόνο με την λιβυκή κυβέρνηση όπως εκφράζεται διεθνώς μέσω της Υπουργού Εξωτερικών, αλλά και την Στρατιωτική Επιτροπή 5+5, το ΣΑ του ΟΗΕ, την Ε.Ε., τις ΗΠΑ αλλά και την διεθνή κοινότητα που όλοι ζητούν την απομάκρυνση των μισθοφόρων αλλά και των τουρκικών δυνάμεων από την Λιβύη.
Και δεν είναι μόνο η Λιβύη καθώς η τουρκική στρατιωτική παρουσία προκαλεί και σε άλλες περιοχές. Η παρουσία του κ. Ακάρ στο Β. Ιράκ προκάλεσε την εντονότατη αντίδραση της Βαγδάτης που κάλεσε τον τούρκο επιτετραμμένο στην Βαγδάτη και διαμαρτυρήθηκε έντονα για την χωρίς άδεια είσοδο του κ. Ακάρ στο Ιρακινό έδαφος και για την εξαγγελία του ότι η Τουρκία θα δημιουργήσει μόνιμη βάση στο Β. Ιράκ.
