Του Δημήτρη Καιρίδη*
Η κρίση που ξεκίνησε το 2010 παραμένει ένα βαρύ εθνικό τραύμα. Καταφέραμε να σταθούμε στα πόδια μας αλλά δεν μπορέσαμε να βγούμε στο ξέφωτο. Ειδικά τα πέντε τελευταία χρόνια, κλυδωνιστήκαμε μεταξύ καταβαράθρωσης και στασιμότητας.
Ήδη, το πρώτο τρίμηνο του 2019, η οικονομία εμφανίζει σημάδια επιδείνωσης και οι φιλόδοξοι επενδυτές επιμένουν στη στάση αναμονής, ενόψει και της ευρωπαϊκής επιβράδυνσης που αναμένεται, μετά από μια περίοδο πενταετούς ανάπτυξης στην Ευρώπη, την οποία εμείς εδώ αφήσαμε ανεκμετάλλευτη.
Η βαλτωμένη Ελλάδα επιχειρείται να ξεγελαστεί και πάλι από τη δημαγωγική αμεριμνησία των κυβερνώντων. Θέλουν να καταστήσουν την Ελλάδα οριστικά αδύνατη να αντιμετωπίσει τις παθογένειες της χρεοκοπίας της και να την οδηγήσουν σε χρόνια παρακμή. Δεν θα τα καταφέρουν. Η 26η Μαΐου αποτελεί την αφετηρία της πολιτικής αλλαγής, που θα ολοκληρωθεί με τις εθνικές εκλογές, και της πολυπόθητης ελληνικής ανάταξης, που τότε θα ξεκινήσει.
Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη μιας απλής και συμβατικής κυβερνητικής εναλλαγής αλλά μιας ριζικής στροφής και μιας βαθιάς πολιτικής αλλαγής. Χρειαζόμαστε τη συμπόρευση όλων των Ελλήνων, ανεξαρτήτως παραταξιακής καταγωγής και ιστορικής εκλογικής συμπεριφοράς, με κινητοποίηση όλου του δυναμικού προσωπικού και τη συμμετοχή όλων των γενεών.
Έρχεται η μεγάλη στιγμή να αφήσουμε πίσω μας τον κρατισμό, τον πελατειασμό και τον παρασιτισμό. Τώρα πρέπει να ξεφύγουμε από τις δομικές και χρόνιες παθογένειες της χρεοκοπίας και της συνεχιζόμενης καθήλωσης, που προκαλεί η λαϊκιστική διακυβέρνηση του Σύριζα. Με μια νέα πολιτική βασισμένη στην αλήθεια, την αντιδιχαστική μετριοπάθεια και την αξιοσύνη. Με ένα αξιοκρατικό και αξιόπιστο κράτος που θα εγγυάται την εθνική αξιοπρέπεια, την ασφάλεια όλων και την κοινωνική προστασία, ιδίως των ασθενέστερων. Με μια παραγωγική οικονομία με δυναμική ανάπτυξη, που θα επιβραβεύει αντί να στοχοποιεί τον μόχθο και τη δημιουργικότητα των Ελλήνων. Με ένα κοινωνικό κράτος που θα χρηματοδοτείται από την αύξηση των εισοδημάτων και όχι από την καταλήστευση της μεσαίας τάξης, με ουσιαστικές πολιτικές μακριά από τον σημερινό αναξιοπρεπή, υποτιμητικό και αποσπασματικό επιδοματισμό της φτώχειας. Με μια ποιοτική παιδεία της αριστείας και της εξωστρέφειας που θα δίνει ίσες ευκαιρίες σε όλους. Και, με ασφάλεια στις πόλεις που θα πατάξει την εγκληματικότητα και τη διάχυτη παραβατικότητα.
Στην Ευρώπη είναι η στιγμή να δουν καθαρά όλοι οι λαοί της ότι είτε θα βαδίσουμε μαζί είτε θα παρακμάσουμε χώρια. Σήμερα, ο εθνοκάπηλος λαϊκισμός προσπαθεί να αντιπαραθέσει την εθνική ταυτότητα στην ευρωπαϊκή. Αποκρύπτει ό,τι στον ολοένα και οξύτερο παγκόσμιο ανταγωνισμό, κανένα ευρωπαϊκό κράτος δεν μπορεί να τον αντιμετωπίσει με επιτυχία μόνο του. Αν θέλουμε λοιπόν βιώσιμη και όχι φθίνουσα εθνική πορεία, χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη. Ειδικά για μας τους Έλληνες, η προκλητικότητα της τουρκικής απειλής απαιτεί όχι μόνο οργανική συμμετοχή στο ευρωπαϊκό πλαίσιο αλλά συνειδητή συμβολή στην ταχεία ολοκλήρωση του.
Σε λίγο καιρό, η Νέα Δημοκρατία θα αναλάβει την ιστορική αποστολή να ανατάξει τη χώρα. Το φορτίο της παράταξης και του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι βαρύ και δύσκολο. Το 2019 πρέπει να γίνει η συνέχεια της αναγέννησης του 1974. Η χώρα πρέπει να επανεκκινήσει, όπως την είχε οραματιστεί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, εθνικά και ευρωπαϊκά, να μπει σε νέα εποχή αξιών και οργάνωσης, αφήνοντας οριστικά πίσω τις χρεοκοπημένες αντιλήψεις που εκπροσωπεί ο Σύριζα.
Το 1979 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπέγραψε την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Το 2015 η Νέα Δημοκρατία κράτησε την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το 2019 η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αναλαμβάνει να την επιστρέψει στην ευρωπαϊκή κανονικότητα που δικαιούται και της αξίζει.
*Υποψήφιου ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας
