Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου
Ο χειρισμός της κυβέρνησης του σοβαρού μεθοριακού επεισοδίου το οποίο εξελίσσεται, με προκάλυμμα τις χρονοβόρες δικαστικές διαδικασίες, σε κατάσταση ομηρίας των δύο συλληφθέντων Ελλήνων Στρατιωτικών, ανέδειξε για μία ακόμα φορά την τραγική και εθνικά επικίνδυνη ανεπάρκεια της. Λίγες ώρες μετά την γνωστοποίηση του συμβάντος στην ελληνική κοινή γνώμη, σε άμεση ανάλυση μας εδώ στο liberal είχαμε εκτιμήσει ότι «Η σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών δημιουργεί σοβαρές περιπλοκές» και είχαμε προβλέψει την μέχρι τώρα εξέλιξη. Οι αρμόδιοι όμως κυβερνητικοί παράγοντες ζούσαν στον δικό τους κόσμο.
Μας θλίβει και συνάμα εξοργίζει το γεγονός ότι 2 Έλληνες στρατιωτικοί συνεχίζουν σήμερα, μία εβδομάδα μετά να κρατούνται στην κλειστή φυλακή Αδριανουπόλεως, απλά και μόνο γιατί εκτελώντας περιπολία στην οριογραμμή βρέθηκαν από λάθος σε παρακείμενο τουρκικό έδαφος κοντά στο τουρκικό Φυλάκιο (Παζάρ Κιουλέ) μόλις 180 μέτρα μακριά από το δικό μας ΕΦ 1. Αυτό όμως που προκαλεί μεγαλύτερη αγανάκτηση αλλά και προβληματισμό είναι η ελαφρότητα και η προχειρότητα με την οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει μέχρι τώρα να χειρίζεται αυτό το εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα το οποίο έχει συνεγείρει όλους μας.
Όποιοι παρουσίασαν τις πρώτες ώρες του συμβάντος την κατάσταση ως διαχειρίσιμη υποβαθμίζοντας τη σοβαρότητα της, πολύ απλά εγκλημάτησαν! Όπως μεγάλο λάθος ήταν και η αρχική προσπάθεια του ΥΠΕΘΑ να το κρύψει, πιστεύοντας ότι θα διευθετείτο σε τοπικό επίπεδο Στρατιωτικών Διοικητών. Για μία ακόμα φορά οι «έξυπνοι» Έλληνες έχασαν χρόνο εμπιστευόμενοι το τι τους έλεγε ο Διοικητής της 54 Μ/Κ Ταξιαρχίας. Μόνο όμως ένας αφελής για να μην πω ανόητος που ζει σε κατάσταση εικονικής πραγματικότητας δεν θα αντιλαμβανόταν ότι αυτό το ελληνικό «αυτογκόλ» συνιστούσε ανέλπιστο δώρο στην Άγκυρα προκειμένου να «παζαρεύει» δημιουργώντας καθεστώς ομηρείας ιδιαίτερα μετά από τις διαστάσεις που έχει πάρει τον τελευταίο καιρό η τουρκική επιθετικότητα.
Εμείς στην Ελλάδα, ένα από τα δύο «ακροατήρια- στόχους» των τουρκικών πληροφοριακών και ψυχολογικώνεπιχειρήσεων (το άλλο η τουρκική κοινή γνώμη) παρακολουθήσαμε την επομένη ημέρα 2 Μαρτίου, ταπεινωμένοι και εξοργισμένοι στην τηλεόραση τις συγκλονιστικές εικόνες των δύο συλληφθέντων Ελλήνων να προσάγονται ως κοινοί εγκληματίες με χειροπέδες στο Δικαστήριο Αδριανουπόλεως. Παρ' όλα αυτά με παντελώς απόντα τον κατά τα άλλα λαλίστατο ΥΕΘΑ κ. Καμμένο, δεχθήκαμε ένα «βομβαρδισμό» διαρροών» περί σύντομης επιστροφής των κρατουμένων πλέον Ελλήνων και για την σε καλό κλίμα συνομιλία του Έλληνα Α/ΓΕΕΘΑ με τον Τούρκο ομόλογο του που θα... «έκανε ότι μπορούσε» και τις γνωστές ακατάληπτες φράσεις του κ. Κουβέλη αλλά και του επ' ολίγον κατοίκου Αιγαλέω Κυβερνητικού Εκπρόσωπου κ. Τζανακόπουλου. Προτεραιότητα τους ήταν ο επικοινωνιακός χειρισμός και ο καθησυχασμός της ελληνικής κοινής γνώμης.
Χθες αφού έμμεσα η Κυβέρνηση ομολόγησε ότι υποτίμησε την σοβαρότητα του γεγονότος και αφού υποτίθεται ότι αντιλήφθηκε την σπουδαιότητα του θέματος, θα περιμέναμε να προβεί πλέον σε σοβαρές ενέργειες. Και τι έκανε; Συνεκάλεσε... άτυπο Κυβερνητικό Συμβούλιο αντί του υφισταμένου θεσμικού Συλλογικού Κυβερνητικού Οργάνου του ΚΥΣΕΑ με την συμμετοχή έστω του Υπουργού Δικαιοσύνης. Από την ιδιότυπη σύνθεση του άτυπου αυτού Συμβουλίου (Δραγασάκης, Παππάς, Φλαμπουράρης, Τσακαλώτος, Τζανακόπουλος και Κοτζιάς, ο μόνος σχετικός αλλά και τι να το... κάνεις) και από αυτά όμως που ανακοινώθηκαν μετά την συνεδρίαση του, το μόνο που έχω να πω παραφράζοντας ελαφρώς τον Ταλευράνδο είναι «δεν έμαθαν τίποτα, δεν κατάλαβαν τίποτα».
Επισημαίνεται ότι σε άλλες εποχές ακόμα και με τέτοιο σοβαρό μεθοριακό επεισόδια τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Χωρίς να είναι συχνά, συνέβησαν τέτοια περιστατικά. Σήμερα όμως 2 Στρατιωτικοί μας κινδυνεύουν να εγκαταλειφθούν στις Τουρκικές φυλακές και ανεξαρτήτως ή όχι των δικών τους ευθυνών για αυτό καθαυτό το συμβάν, την πρωταρχική ευθύνη φέρουν όλοι εκείνοι με τις άκαιρες και ανόητες επιθέσεις φιλίας σε ένα επιθετικό και θρασύ γείτονα που δεν εκλαμβάνει τους οθωμανικούς τεμενάδες πολύ σωστά ως ένδειξη αδυναμίας και υποτέλειας. Αλλά και όλοι εκείνοι που με γελοίους ψευτοπαληκαρισμούς, δεν ήταν φυσικά πλέον σε θέση να τηλεφωνήσουν στον ομόλογο τους το μεσημέρι της Πέμπτης 1 Μαρτίου και να θέσουν τέλος σε ένα μεθοριακό επεισόδιο. Μαζί με αυτούς τους «Ζήκους», με τις ατάκες του παλαιού ελληνικού κινηματογράφου, έχουν ευθύνη και όλοι εκείνοι που έμειναν στα τραγούδια στις καλύβες του Έβρου «άκου βρε φίλε, να δεις τι κρίμα» και δεν έθεσαν προ των ευθυνών τους Υπουργό και Πρωθυπουργό για την αναγκαιότητα άμεσης επαύξησης των δυνατοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων.
Αυτή την στιγμή προέχει η επιστροφή στην Πατρίδα και η προστασία της ζωής του Ανθυπολοχαγού και του Λοχία του Ελληνικού Στρατού που είναι φυλακισμένοι στην Αδριανούπολη. Είναι θλιβερή η χθεσινοβραδινή ομολογία του κ. Κοτζιά στη Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας ότι θα πάρει χρόνο η διαδικασία επιστροφής. Μαζί με την αξιοπρέπεια τους διαφυλάσσεται και η αξιοπρέπεια ενός πληγωμένου από αυτό το συμβάν λαού. Κάθε ημέρα που περνάει, δυστυχώς φαίνεται ότι η Πολιτειακή Ηγεσία της Χώρας η οποία βάσει Συντάγματος άρχει των Ενόπλων Δυνάμεων, και πρωτίστως η Πολιτική Ηγεσία που κατ' εντολή του ελληνικού λαού κυβερνάει, αφήνει απροστάτευτους Στρατιώτες της! Ποιους; Aυτούς από τους οποίους όταν έλθει η «αχρείαστη ώρα» θα ζητήσει να πολεμήσουν για την Ελλάδα και να νικήσουν. Για να διατηρηθεί υψηλό το φρόνημα του προσωπικού του Στρατού στην προκειμένη κατάσταση στον Έβρο δεν αρκεί μόνο η επίσκεψη του Α/ΓΕΣ στην περιοχή. Χρειάζονται πολλά άλλα πράγματα που… ξεχάσθηκαν από όλους και για αυτά θα μιλήσουμε πολύ σύντομα.
Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, κύριε Πρωθυπουργέ και κύριε Υπουργέ Εθνικής Άμυνας αναλάβετε άμεσα τις ευθύνες σας και αφήστε τα ευχολόγια, τις αόριστες αναφορές περί σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου και τις πομφόλυγες περί ευρωπαϊκών συνόρων. Τους Στρατιωτικούς μας μόνο εσείς θα τους φέρετε πίσω. Δεν θα τους φέρει ο ΓΓ/ΟΗΕ κ. Guterres το οποίο εμπλέκετε για επικοινωνιακούς λόγους καθόσον γνωρίζετε πολύ καλά ότι ούτε αυτός έχει το απαραίτητο κύρος και την αποτελεσματικότητα, ούτε οι Τούρκοι καταλαβαίνουν από τέτοια. Ούτε όμως η κρυφή σας ελπίδα ότι θα τους φέρουμε πίσω λόγω της μεγαλοθυμίας του «Σουλτάνου» μιας και δεν είμαστε πια επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ή μήπως …είμαστε;
(φωτογραφία AP)
