Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Εδώ και δύο ημέρες η Βόρεια Ελλάδα έχει γεμίσει αφίσες με τα πρόσωπα τοπικών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ και του Ποταμιού, που στηρίζουν τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Η αστυνομία συνέλαβε στα Γρεβενά έναν 54χρονο και έναν 45χρονο που κολλούσαν αφίσες σε κεντρικούς δρόμους τής πόλης με το πρόσωπο του βουλευτή Χρήστου Μπγιάλα και με το ερώτημα εάν «θα προδώσει την Μακεδονία».
Είναι φανερό ότι πρόκειται για «φασίστες» οι οποίοι δεν συμπαθούν τους «δημοκράτες» του ΣΥΡΙΖΑ και επιθυμούν το κακό τους. Αν τους δινόταν κιόλας η ευκαιρία, σε άλλες εποχές, θα φορούσαν μαύρες κουκούλες για να καταδώσουν τους υπουργούς στην Γκεστάπο...
Κάτι μου λέει όμως, ότι οι ίδιοι άνθρωποι ή παρόμοιων αντιλήψεων, το 2015 δεν ήταν «φασίστες» αλλά «αγωνιστές». Αγανακτισμένοι και αντιμνημονιακοί τύπωναν τότε, παρόμοιες αφίσες για άλλους «προδότες» που υπέγραφαν μνημόνια και παρέδιδαν τη χώρα στο «4ο Ράιχ» των Γερμανών...
Τότε όμως, ο δημόσιος διασυρμός προσώπων, τα λαϊκά δικαστήρια, η οργή της κοινωνίας και οι προπηλακισμοί ήταν ενέργειες «αγωνιστών».
Σήμερα όμως, που ο τροχός έφερε ανάποδα τα πράγματα, τώρα που η εξουσία ταυτίστηκε με την επανάσταση, η καφρίλα και η δημόσια διαπόμπευση μετατράπηκαν από αγωνιστικότητα σε φασισμό.
Δυστυχώς για την δημοκρατία μας, έχει τις ηγεσίες που της αξίζουν. Γιατί τα «τέρατα» του πολιτικού συστήματος δεν εμφανίστηκαν από το πουθενά αλλά μεγάλωσαν από την ανοχή προς την βαρβαρότητα που επιδεικνύει το μεγαλύτερο ποσοστό της κοινωνίας. Αυτόν τον θαυμασμό προς την βαναυσότητα που δικαιολογούν πολλοί συμπολίτες μας, γιατί τον εντάσσουν στην επαναστατική μας διάθεση προς την καθεστωτική τάξη κάποιων άδικων ή σκοτεινών συμφερόντων.
Συνήθεις πρακτικές βέβαια, του αριστερού ολοκληρωτισμού ο οποίος ευδοκίμησε σε όλες τις δοκιμαζόμενες κοινωνίες του ανατολικού μπλοκ. Συνήθης πολιτική κουλτούρα και για κάθε ιδιοκτήτη του «ηθικού πλεονεκτήματος» ο οποίος διαθέτει την ευελιξία να μεταπλάθει τον κόσμο γύρω του, αναλόγως με το προσωπικό ή ιδεοληπτικό του δίκαιο.
Λίγο πολύ, έχουμε να κάνουμε με μία παρέα απίθανων τύπων που δεν ξέρουν τι άλλο να κάνουν από το να πολώνουν τον λαό, να διεγείρουν ταπεινά ένστικτα και να διδάσκουν μίσος και διχόνοια. Χωρίς βέβαια, ποτέ να κάνουν την αυτοκριτική τους ή να αντιλαμβάνονται το καταστροφικό αποτέλεσμα της πολιτικής τους.
Όλα αυτά όμως, δεν μπορεί να αποτελούν το σύνηθες μοτίβο στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Την ώρα μάλιστα που η οικονομία και η κοινωνία έχουν ανάγκη από σταθερότητα και προοπτικές ανάπτυξης για το μέλλον.
Ένα μείζον εθνικό θέμα όπως είναι το Σκοπιανό δεν μπορεί να λυθεί επειδή ξύπνησε μια μέρα ο Αλέξης και σκέφτηκε ότι μπορεί να μεταλλαχθεί σε πρόθυμο εντολέα, χωρίς την συναίνεση του ελληνικού λαού.
Το αποτέλεσμα ήταν βέβαιο. Οι ίδιοι επομένως άνθρωποι που κάποτε έστηναν κρεμάλες για τους γερμανοτσολιάδες τώρα ετοιμάζουν γκιλοτίνες για προδότες της Μακεδονίας.
Η πολιτική χρειάζεται ήθος και η εξουσία αξιοπρέπεια. Προϋποθέσεις που η Αριστερά έχει απωλέσει εδώ και δεκαετίες στην Ελλάδα. Βουτηγμένη στη βολή του κρατισμού και της συνδικαλιστικής απραξίας.
Ο κ. Τσίπρας είναι πλέον υπόλογος στην ιστορία και θα δώσει λόγο για αυτό. Αργά ή γρήγορα η ίδια η παρακμή των συνθηκών θα τον αποβάλει οριστικά από το άνετο περιβάλλον που τώρα απολαμβάνει...
