Ελπίζω να μην ισχύει, αλλά φοβάμαι πως είναι αλήθεια. Όπως διάβασα σε ανάρτηση έγκυρου φίλου σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, τα παιδιά της Α’ Γυμνασίου θα διδαχθούν τη χρονιά που μας έρχεται Πληροφορική από ένα βιβλίο που γράφτηκε το 2006, δεκατέσσερα χρόνια πριν. Κι ενώ σε άλλα αντικείμενα, όπως για παράδειγμα στην Ιστορία, τα δεκατέσσερα αυτά χρόνια μπορεί να αλλάζουν λίγα πράγματα, στην Πληροφορική όπως μπορείτε να φανταστείτε οι χρονικές αποστάσεις μεγεθύνονται απίστευτα.
Έτσι, τα παιδιά της φετινής Α’ Γυμνασίου θα μάθουν από το εν λόγω εγχειρίδιο μεταξύ άλλων ότι “σήμερα οι δισκέτες τείνουν να αντικατασταθούν από τη ‘μνήμη φλας’, το CD-ROM ή το DVD-ROM”. Μόνο που οι αντικαταστάτες αυτοί έχουν ήδη αντικατασταθεί κι αυτοί στη ραγδαία πορεία της τεχνολογικής εξέλιξης.
Το βιβλίο της Πληροφορικής καταδεικνύει με τον πλέον σαφή και εύληπτο τρόπο τα προβλήματα που συνεπάγεται η πρακτική του ενός σχολικού εγχειριδίου ανά μάθημα. Η αλλαγή ενός εγχειριδίου που έφτασε η ώρα του να αποσυρθεί είναι μια αργή και δύσκολη γραφειοκρατική διαδικασία, ιδίως όταν έχουμε να κάνουμε με αντικείμενα που διαρκώς αλλάζουν.
Οι φιλελεύθεροι εδώ και δεκαετίες επιμένουμε ότι αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει ώστε οι σχολικές μονάδες να έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν μέσα από πολλά εγχειρίδια για κάθε μάθημα. Ένα πρώτο βήμα σ’ αυτή την κατεύθυνση μπορεί να είναι η γρήγορη και με αντικειμενικά κριτήρια αδειοδότηση από το Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο κάθε εγχειριδίου που πληροί καθορισμένα επιστημονικά και παιδαγωγικά κριτήρια. Έτσι, μπορεί να εισαχθεί ένας υγιής ανταγωνισμός μεταξύ των βιβλίων σε πραγματικό χρόνο.
Οι πιο ριζοσπάστες, μπορεί να αντιτάξετε ότι για αντικείμενα όπως η Πληροφορική το τυπωμένο σε χαρτί βιβλίο μπορεί και να μην είναι η καλύτερη λύση ως βασικό εκπαιδευτικό εργαλείο. Μπορεί μάλιστα να προσθέσετε ότι παρόμοιο πρόβλημα με το βιβλίο της Πληροφορικής αντιμετωπίζουν και οι αίθουσες πληροφορικής των σχολείων όπου κι εκεί είναι αναγκαίες συχνές αναβαθμίσεις τόσο στο υλικό, όσο και στο λογισμικό, μια ανάγκη που δύσκολα εξυπηρετείται μέσα από ένα περίπλοκο γραφειοκρατικό πλαίσιο.
Η Πληροφορική, ένα αντικείμενο απολύτως απαραίτητο για τα σημερινά παιδιά, καταδεικνύει με άλλα λόγια ότι το παλιό μοντέλο της σχολικής εκπαίδευσης δεν εξυπηρετεί πλέον αποτελεσματικά τις ανάγκες των μαθητών και των μαθητριών. Και ο μόνος τρόπος να δούμε στο εκπαιδευτικό μας σύστημα τις αναγκαίες βελτιώσεις, είναι να ιεραρχήσουμε τις ανάγκες των παιδιών ψηλότερα από οποιαδήποτε άλλη σκοπιμότητα, και να εισάγουμε τον αέρα της ελευθερίας που θα κινητοποιήσει τις δημιουργικές δυνάμεις και στην εκπαιδευτική διαδικασία.
