Πολύ φοβόμαστε ότι αν η κυβέρνηση αφήσει την υπόθεση «Πάσχα» στα χέρια των επιδημιολόγων, τότε είναι πιθανόν να βρεθεί μπροστά σε ένα μαζικό κίνημα ανυπακοής. Όχι γιατί είναι τραγικό να κάνει κανείς Πάσχα στο Περιστέρι αντί στην Καλαμάτα, αλλά διότι οι συνεχείς περιορισμοί οδηγούν τελικά στο αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο. Κι εν πάση περιπτώσει, τι νόημα έχει να αποκλείσει κανείς τα διόδια και να γεμίσει τις αυλές των σπιτιών στην πρωτεύουσα;
Αν δεν είμαστε προσεκτικοί στις επόμενες ημέρες η ζημιά θα γίνει. Είτε είμαστε στην πόλη, είτε στο χωριό. Το ζητούμενο είναι να μην μαζευτούν παρέες των είκοσι και των τριάντα ατόμων στο πασχαλινό γλέντι. Για να το πούμε και αλλιώς: Είναι διαφορετικός ο κίνδυνος αν μαζευτούν 30 άτομα σε μία αυλή στην Πετρούπολη από το να μαζευτούν τα ίδια αυτά άτομα στο Κεράσοβο της Ηπείρου στον Σμόλικα; Ίδιος είναι ο κίνδυνος σε σχέση με τον κορονοϊό. Άρα; Είναι προτιμότερο ο κόσμος να πάει στα χωριά του κάνοντας τεστ, από το να αρχίσουν οι πολίτες να πέφτουν από τα παράθυρα λόγω κατάθλιψης.
Τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες σε εμπορικούς δρόμους των Αθηνών και σε πλατείες δείχνουν ότι ο κίνδυνος είναι τελικά μεγαλύτερος αν κλείσουν τα τείχη και «εγκλωβιστούν» οι ανυπόμονοι.
Ναι, αλλά πολλοί επιδημιολόγοι λένε ότι έτσι θα έχουμε έναν νέο κύμα αμέσως μετά το Πάσχα. Κι άλλοι λένε το ακριβώς αντίθετο, ότι η πολιορκία των πόλεων θα οδηγήσει τελικά στον… λιμό! Η απόφαση είναι πολιτική. Και μόνο πολιτική. Είναι σαφές ότι ο καλύτερος τρόπος προφύλαξης από τον κορονοϊό είναι να απομονωθεί κάθε πολίτης σε ένα δωμάτιο μέχρι να βρεθεί το φάρμακο. Πόσο θα είναι αυτό το διάστημα; Αν ήταν ένας μήνας, δεν θα υπήρχε θέμα συζήτησης. Αλλά είμαστε ήδη έναν χρόνο «κλεισμένοι». Και ναι μεν οι αποκλεισμοί αυτού του είδους «προστατεύουν» από τον κορονοϊό, αλλά δημιουργούν στο τέλος άλλα προβλήματα.
Χρειάζεται μέτρο και υπευθυνότητα. Είναι προτιμότερο να βγει ο κ. Μητσοτάκης στην τηλεόραση, να ανακοινώσει το «Πάσχα στο χωριό» και να παρακαλέσει τους πολίτες να είναι υπεύθυνοι, από το να αποφασίσει αυτή η κυβέρνηση ένα μέτρο που δεν πρόκειται στο τέλος να τηρηθεί.
Προσωπικά δεν θα πάω στο χωριό, αν αυτό επιτραπεί, παρά το γεγονός ότι λαχταρώ να δω έπειτα από έναν χρόνο τα βουνά του Μαινάλου. Και δεν θα συμμετέχω σε κάποια πολυπληθή συνάντηση τις ημέρες του Πάσχα. Αλλά αυτή είναι η δική μου απόφαση. Δεν μπορεί να το επιβάλλει κάποιος σε έναν πολίτη αν έχει αποφασίσει κάτι διαφορετικό. Μπορεί όμως να τον πείσει. Κι η πειθώ δεν είναι το δυνατό σημείο των επιδημιολόγων…
Η πιο πιθανή απόφαση είναι αυτή της απαγόρευσης. Και θα είναι λάθος…
Θανάσης Μαυρίδης
