Από το 2015 που ο ΣΥΡΙΖΑ εξελέγη κυβέρνηση επιχείρησε πολλές φορές να υπονομεύσει το πολίτευμα. Ήταν το μόνο στο οποίο εμφανίστηκε συνεπής προς τις ιδέες του και τις προγραμματικές του διακηρύξεις.
Από το παράνομο δημοψήφισμα του 2015, τη διαδικασία Αναθεώρησης του Συντάγματος με λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές και προκλητικές εκδηλώσεις πανηγυρικού χαρακτήρα έξω από το κτήριο της Βουλής, στην Πλατεία Συντάγματος, μέχρι τη διαδικασία πλειστηριασμού των τηλεοπτικών αδειών και τη σκευωρία Novartis, γίναμε μάρτυρες της συστηματικής προσπάθειας υπονόμευσης του Κοινοβουλευτισμού, δηλαδή του αντιπροσωπευτικού χαρακτήρα του πολιτεύματος και της κατάλυσης κάθε έννοιας Κράτους Δικαίου.
Απέναντι σε αυτές τις συστηματικές ενέργειες, θεσμικά όργανα, φορείς, προσωπικότητες του δημόσιου βίου, δεν θεώρησαν σκόπιμο να παρέμβουν για να καταγγείλουν τις αδιανόητες μεθοδεύσεις. Από την Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου που μέχρι το 2015 μέτραγε θανάτους από τα μαγκάλια, μέχρι την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, την ΕΣΗΕΑ, προσωπικότητες που γέμιζαν με τα άρθρα τους τον κυριακάτικο Τύπο με την ιδιότητα του μέλους ομίλων προβληματισμού για τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας και πάνω απ'όλα τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όλοι σιώπησαν ή αδιαφόρησαν για την πρωτοφανή επίθεση στους θεσμούς.
Κανένας από τους παραπάνω δεν θέλησε να εξηγήσει στους Έλληνες ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, όταν δεν κινούνταν στις παρυφές του Συντάγματος παραβίαζε κατάφωρα το Σύνταγμα. Το βάρος της αντίστασης σε αυτή την πρωτόγνωρη λαίλαπα το σήκωσαν συγκεκριμένοι άνθρωποι, βουλευτές, γενναίοι καθηγητές πανεπιστημίου και πλήθος πολιτών με παρεμβάσεις τους στα ΜΚΔ.
Μάλιστα, οι αναλύσεις στον Τύπο και τα πάνελ ουδόλως αφορούσαν την ουσία των υποθέσεων αφού οι περισσότερες εξαντλούνταν στο πως «όλα αυτά» θα επηρεάσουν τις δημοσκοπικές επιδόσεις του κυβερνώντος συνασπισμού κι αν τελικά θα λειτουργούσαν ως προάγγελος ευρύτερων πολιτικών εξελίξεων. Ακόμα και σε βραδινά «σοφιστικέ» πάνελ ακούγαμε διακεκριμένους δημοσιογράφους να διαπιστώνουν πόσο «ατζαμήδες» ήταν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στο στήσιμο τέτοιων υποθέσεων. Δηλαδή το πρόβλημα δεν ήταν όσα έκαναν αλλά ότι δεν τα έκαναν καλά ώστε να μην γίνονται αμέσως αντιληπτά!
Και κάπως έτσι, φτάσαμε στο σημείο να ακούμε σήμερα ηχογραφημένες συνομιλίες βγαλμένες, λες, από σκηνές γκανγκστερικής ταινίας β' κατηγορίας και να μη μας κάνει και τόση εντύπωση.
Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσίευσε η Δήμητρα Κρουστάλλη στο iEfimerida δεν είναι ούτε σοκαριστικό ούτε τρομακτικό. Είναι αηδιαστικό γιατί είναι δηλωτικό της κατάντιας της ελληνικής πολιτείας που αρνείται συστηματικά να διερευνά σε βάθος υποθέσεις που σχετίζονται με τη λειτουργία των θεσμών. Κι αυτό συμβαίνει γιατί οι υποθέσεις αυτές εργαλειοποιούνται ώστε το πολιτικό σύστημα να σκοράρει εύκολα πολιτικά ποντάκια, ούτε καν πόντους δεδομένου ότι ο ειδησεογραφικός κύκλος κάθε υπόθεσης περιορίζεται πλέον στο 12ωρο.
Πολύ πριν από τις εκλογές του 2019 γράφουμε σε κάθε ευκαιρία ότι η Νέα Δημοκρατία και το ΚΙΝΑΛ πρέπει να ξεκαθαρίσουν αμέσως εάν θα διερευνήσουν όλες αυτές τις υποθέσεις ή θα τις κλείσουν επικαλούμενοι την ενότητα των Ελλήνων πολιτών. Σε καμία περίπτωση οι υποθέσεις αυτές δεν έπρεπε να αφεθούν να «σέρνονται» και να δηλητηριάζουν με τρόπο που να προκαλεί τελικά τον μιθριδατισμό.
Η ανασυγκρότηση της χώρας με τον τρόπο που την υποσχέθηκε η Νέα Δημοκρατία και η ιστορικών διαστάσεων ευκαιρία του Ταμείου Ανάκαμψης δεν θα υλοποιηθούν όσο αυτές οι υποθέσεις παραμένουν σκοτεινές και εκκρεμείς γιατί ικανή και αναγκαία συνθήκη για την οικονομική ανάπτυξη είναι μια υγιής δημοκρατική πολιτεία. Απαιτείται άμεση κάθαρση.
