Το άσπρο μαύρο κάνουν οι Τούρκοι προκειμένου να πείσουν έσωθεν και έξωθεν την κοινή γνώμη ότι οι Έλληνες φταίνε για ό,τι συμβαίνει με τους μετανάστες. Αυτοί οι άκαρδοι και απάνθρωποι Έλληνες που δεν αφήνουν τα αφγανόπουλα και όλα τα άλλα προσφυγόπουλα να περάσουν τα σύνορα τους. Αυτοί οι Έλληνες είναι οι θύτες και όχι εμείς που προσπαθούμε να τους βοηθήσουμε προωθώντας τους στην Ελλάδα. Με αυτής της κατηγορίας τα fake news τροφοδοτούν τους μεμέτηδες στο εσωτερικό της χώρας τους, αλλά και τους αδιάφορους και ανύποπτους πολίτες όλων των χωρών ανά την υφήλιο. Και πρέπει να ομολογήσουμε τίμια ότι σ΄ αυτόν τον τομέα της επικοινωνίας με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οι Τούρκοι αποδείχθηκαν μανούλες. Δώστε τους ψέμα και μπαγαμποντιά και πάρτε τους στην ψυχή. Δώστε τους προπαγάνδα και τους έκανες δικούς σου.
Εδώ που τα λέμε όμως δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να στήσεις μηχανή με ψεύτικες ειδήσεις όταν τις αφορμές τις παίρνεις από τους ίδιους τους εκπροσώπους του ελληνικού κοινοβουλίου. Άκουγα γεμάτος έκπληξη τον αντιπρόεδρο της Βουλής στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργο Βαρεμένο να διαμαρτύρεται με οργή γιατί λέει «αυτοί που έχτισαν βίλες στα νησάκια του Έβρου βγήκαν με καραμπίνες να τις υπερασπιστούν». Άντε βγάλε άκρη τώρα εσύ με την ψυχολογία των ανθρώπων που ακούν να εκστομίζονται τέτοιες πολιτικές κοτρόνες. Γιατί σε αυτό το αλλοπρόσαλλο κόμμα της αριστερής και ολέθριας παρένθεσης τελευταία έχουν χάσει τον μπούσουλα. Μία φορά ο αρχηγός της τόλμησε να εκστομίσει μία αλήθεια - μία και μοναδική στην πολιτική του καριέρα - για το κλείσιμο των συνόρων και όλα αυτά τα στελέχη του οι μισοαριστεροί, μισοσοσιαλιστές, μισολενινιστές, μισομαρξιστές και μισόγκρουπούσκουλα του κερατά έπεσαν πάνω του να τον φάνε.
Μην έχοντας ξεκάθαρη θέση για το τι πρέπει να κάνει η χώρα μας μπροστά σε αυτή την πρόκληση, μη έχοντας πολιτικό λόγο να ξεστομίσουν, αναλώνονται σε φτηνές επινοήσεις της στιγμής άλλα λόγια ν΄ αγαπιόμαστε, και όποιος το φάει τόφαγε. Είδαν ότι η κοινή γνώμη συντάχθηκε αναφανδόν υπέρ των κυβερνητικών χειρισμών με το κλείσιμο των συνόρων. Είδαν τον αρχηγό τους εκών – άκων να δηλώνει σχεδόν συμπαράσταση στην κυβέρνηση και αυτό δεν τους άρεσε καθόλου. Και ξέσπασαν. Και όταν ξεσπάς αντιφάσκεις. Και όταν αντιφάσεις και στην πολιτική γίνεσαι γελοίος. Μέχρι μάλιστα αντεθνικά γελοίος. Και τι δεν ακούσαμε από το στόμα τους. Από ΄΄ επικοινωνιακό παιχνίδι ΄΄ πού αποκάλεσαν αυτό που συμβαίνει στα σύνορά μας μέχρι τις καραμπίνες του Βαρεμένου ή τις παρακρατικές ομάδες των κατοίκων στα σύνορα που πήραν τα όπλα. Τέρμα η πλάκα. Αυτό δεν μπορεί να το αποκαλέσει κανείς αντιπολιτευτικό λόγο. Ούτε καν αντεθνική και αντισυσπειρωτική του Ελληνικού λαού ενέργεια. Εγώ θα το ονόμαζα απολιτικές ανοησίες.
