Το ενδεχόμενο να επιστρέψουν στην Ελλάδα για να εργαστούν όσοι κατά τη διάρκεια της κρίσης μετανάστευσαν για να βρουν δουλειά και αμοιβές ανάλογες των προσόντων τους θα ήταν μια ένδειξη ότι η ελληνική οικονομία ανακάμπτει.
Σωστά λοιπόν η Νέα Δημοκρατία έκανε το λεγόμενο brain gain μια από τις «σημαίες» του προεκλογικού της λόγου.
Να δεχτούμε επίσης ότι τον Ιούλιο του 2019 (μιλάμε για μια άλλη χώρα τότε, πριν από την πανδημία και τα προβλήματα που δημιούργησε και τώρα τον πόλεμο) και με την αγωνία να δείξουμε ότι στην Ελλάδα συνέβη το αναμενόμενο, από τους αισιόδοξους, φαινόμενο του ελατηρίου της ανάπτυξης, η κυβέρνηση θέλησε να επιταχύνει το brain gain.
Επενδύσεις δεν ήρθαν βέβαια άμεσα γιατί αυτά δεν γίνονται εν μια νυκτί, θεσπίστηκαν λοιπόν κάποια φορολογικά, κυρίως, κίνητρα. Παράλληλα όμως θεσμοθετήθηκαν και δύο κατηγορίες Ελλήνων εργαζόμενων: των ντόπιων κορόιδων και όσων ήρθαν από το εξωτερικό απολαμβάνοντας το ειδικό φορολογικό καθεστώς.
Εμείς, από αυτήν εδώ τη στήλη, τη θεσμοθέτηση της αδικίας αποφύγαμε να τη σχολιάσουμε. Σκεφτήκαμε ότι οι ευνοημένοι θα ήταν λίγοι και ότι σημασία είχε να επιτύχει ο στρατηγικός στόχος της χώρας: να δείξουμε δηλαδή ότι ανακάμπτουμε γρήγορα για να επανέλθουμε στις αγορές με αξιώσεις.
Στην πολιτική το σημαντικό είναι να ιεραρχούμε τα διακυβεύματα και η οικονομία εξακολουθεί να παραμένει το κορυφαίο διακύβευμα, στην κυριολεξία μια εθνική υπόθεση.
Έκτοτε, κατά καιρούς, πρόσφατα πάλι, βλέπουν το φως της δημοσιότητας διάφορες γκρίνιες των Ελλήνων που έχουν επιστρέψει και απολαμβάνουν των προνομίων τους. Τον ανεκδοτολογικό χαρακτήρα αυτών των αφήγησεων θα τον αφήσουμε κατά μέρος, τις δεχόμαστε ως ακριβείς.
Γκρίνια γιατί χρειάστηκε να στείλουν στην τάδε υπηρεσία παραπάνω από ένα email για να εξυπηρετηθούν, γκρίνια γιατί τους ζητήθηκε να εμφανιστούν αυτοπροσώπως στο δείνα γραφείο. Γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια. Και αφόρητη κακογουστιά συνάμα αφού οι γκρίνιες αυτές αναπαράγονται και στον Τύπο, από τα σόσιαλ μήντια που πρωτοδημοσιεύονται, με γλαφυρούς τίτλους στο στυλ «Η Οδύσσεια ενός Έλληνα που επέστρεψε». Κάντε μας λίγο τη χάρη.
Αυτή είναι η Ελλάδα κυρίες και κύριοι επαναπατρισθέντες. Μια χώρα που προβάλλει σθεναρές αντιστάσεις σε κάθε απόπειρα μεταρρύθμισης. Δεν το ξέρατε; Σε ποια χώρα μεγαλώσατε εσείς; Γι' αυτό, άλλωστε, δεν φύγατε;
Μέχρι σήμερα έχουν γίνει πλήθος μικρών μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται χρόνος για να αποδώσουν και γίνουν η νέα μας καθημερινότητα.
Η ψηφιοποίηση ορισμένων υπηρεσιών έδωσε μια ανάσα στους πολίτες, βελτίωσε σημαντικά το κομμάτι της καθημερινότητας που αφορά τις συναλλαγές τους με το κράτος αλλά η γραφειοκρατία, η πολυνομία και η νοσηρή νοοτροπία ορισμένων, όχι όλων, δημοσίων υπαλλήλων συνεχίζει να μας θυμίζει όλα όσα θέλουμε να αλλάξουμε.
Έτσι έχουν τα πράγματα εδώ. Απολαύστε την προνομιακή σας μεταχείριση κι εάν θέλετε στ' αλήθεια η χώρα αυτή κάποτε να φτιάξει, σταματήστε να γκρινιάζετε και ιδανικά πολιτικοποιηθείτε κιόλας. Συνταχθείτε με όσους ζητάνε να αλλάξουν όλα σε αυτή τη χώρα, με αυτούς που πιέζουν την κυβέρνηση να προχωρήσει γρηγορότερα και τολμηρότερα στις μεταρρυθμίσεις και σταματήστε τη γκρίνια.
