Όταν οι εμπνευστές του Brexit, πανηγύριζαν για την επιτυχή έκβαση του επίσημου διαζυγίου από την Ευρωπαϊκή Ένωση και για την απεξάρτησή τους από τις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις, εκτιμούσαν ότι ξεκινούσε μια νέα εποχή για το Ηνωμένο Βασίλειο. Μια εποχή που θα έφερνε πίσω την λάμψη και το μεγαλείο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Μια εποχή που θα επέτρεπε στους Βρετανούς να συνάπτουν εμπορικές σχέσεις με όσες χώρες επιθυμούν, με όποιους όρους υπαγορεύουν, επιτρέποντας στο Ηνωμένο Βασίλειο να βγει διπλά κερδισμένο, μετά από την «αποτίναξη» του ευρωπαϊκού ζυγού. Όμως, όπως πολύ συχνά συμβαίνει, άλλο πράγμα είναι να σχεδιάζουμε κάτι στο χαρτί και άλλο πράγμα να το εφαρμόζουμε.
Σημαντικό κεφάλαιο στο βρετανικό σχεδιασμό για την μετά Βrexit εποχή, αποτελεί η παραδοσιακή πολιτισμική και εμπορική σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ίσως, να είναι και το μεγάλο στήριγμα της κυβέρνησης Τζόνσον, στη δεδομένη στιγμή. Όμως οι προνομιακοί όροι των διμερών σχέσεων ανάμεσα στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις ΗΠΑ, δεν θα πρέπει πλέον να θεωρούνται δεδομένοι.
Ο Λευκός Οίκος μέρα με τη μέρα, κλιμακώνει τον εμπορικό, τον τεχνολογικό και τον ιδεολογικό πόλεμο κατά του αυταρχικού καθεστώτος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ειδικά μετά από το ξέσπασμα της πανδημίας από τον covid-19, τις προκλήσεις στις θάλασσες της Νοτιοανατολικής Ασίας και τις προδιαγεγραμμένες εξελίξεις στο Χονγκ Κονγκ.
Οπότε, δεν θα πρέπει να ξαφνιάζει, η πίεση της Αμερικανικής κυβέρνησης προς το Λονδίνο, προς αυτήν την κατεύθυνση. Ο Λευκός Οίκος προειδοποιεί ότι η θετική έκβαση των διμερών σχέσεων ανάμεσα στις HΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις οικονομικές και εμπορικές σχέσεις του Λονδίνου με το Πεκίνο. Οι Αμερικανικές αρχές που προετοιμάζουν το νέο νομικό πλαίσιο των διμερών σχέσεων ανάμεσα στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, επιθυμούν να συμπεριληφθεί ένας ειδικός όρος, που να επιτρέπει την ακύρωση μέρους της συμφωνίας, σε περίπτωση που το Λονδίνο συνάψει εμπορικές σχέσεις με χώρες, που δεν τυγχάνουν της εμπιστοσύνης του Λευκού Οίκου.
Και μπορεί στο επίσημο κείμενο, να μην γίνεται άμεση αναφορά στην Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, όμως όλοι γνωρίζουν ότι η μεγάλη δοκιμασία που θα κρίνει το μέλλον των σχέσεων με τις ΗΠΑ, είναι η τελική στάση της βρετανικής κυβέρνησης, απέναντι στην Huawei, που επιθυμεί να αναλάβει την εγκατάσταση του δικτύου 5G στο Βρετανικό νησί. Μέχρι να φανεί η έκβαση της σημαντικότατης αυτής επένδυσης, που αποτελεί σύμφωνα με τις υπηρεσίες ασφαλείας των ΗΠΑ και του ΗΒ, κίνδυνο για τη Δύση, όλα τα υπόλοιπα κεφάλαια των εμπορικών σχέσεων ανάμεσα στις δυο χώρες θα παραμένουν παγωμένα. Έτσι, θέματα όπως είναι, ο φόρος των ψηφιακών υπηρεσιών, οι τιμές των φαρμάκων και οι προδιαγραφές των τροφίμων που εξάγονται από το ΗΒ στις ΗΠΑ, δεν επιλύονται και δεν συμφωνούνται, μέχρι να αποκτήσουν οι ΗΠΑ, σαφή εικόνα για το τι μέλλει γενέσθαι.
Ο ειδικός δεσμευτικός όρος που θέτουν οι ΗΠΑ, ήδη αποτελεί άρθρο της νέας οικονομικής, επιχειρηματικής και εμπορικής συμφωνίας ανάμεσα στις ΗΠΑ, τον Καναδά και το Μεξικό. Αυτή η συμφωνία υλοποιείται στα πλαίσια της πολιτικής και οικονομικής απομόνωσης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Η συμφωνία αυτή προβλέπει την απεγκατάσταση μεγάλων παραγωγικών μονάδων από το κινεζικό έδαφος. Οι μονάδες που απαιτούν φθηνό εργατικό δυναμικό θα μεταφερθούν στο Μεξικό και οι μονάδες που θα μπορέσουν να αντικαταστήσουν τα εργατικά χέρια με ρομποτικές μονάδες, θα επιστρέψουν πίσω στο Αμερικανικό έδαφος.
Η υποβάθμιση του Κινεζικού παράγοντα στο παγκόσμιο οικονομικό στίβο, αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα του Λευκού Οίκου. Και το μήνυμα αυτό, το έχει λάβει το Λονδίνο, αυξάνοντας τον προβληματισμό για την μετά Βrexit εποχή.
Το Λονδίνο μετά από την ολοκλήρωση της στρατηγικής κίνησης του, να απεξαρτηθεί από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, βρίσκεται τώρα αντιμέτωπο με ένα νέο εταίρο που θέτει τους δικούς του αυστηρούς όρους για συνεργασία. Και οι συγκεκριμένοι όροι, δεν είναι μόνο οικονομικοί ή εμπορικοί. Είναι βαθιά πολιτικοί. Και αυτό είναι κάτι που ανησυχεί ιδιαίτερα το Λονδίνο, που δεν επιθυμεί να παίξει έναν περιφερειακό ρόλο, όπως ο Καναδάς και το Μεξικό.
Και φυσικά το Λονδίνο δεν θα πρέπει να ξεχνά τη συμφωνία του 1997 με την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, για το μέλλον του Χονγκ Κονγκ. Μια συμφωνία που καταστρατηγείται με τον χειρότερο τρόπο, από το κομμουνιστικό καθεστώς του Πεκίνου. Μια συμφωνία που προέβλεπε ότι οι πολίτες της πρώην βρετανικής αποικίας, θα απολαμβάνουν υψηλού βαθμού αυτονομία και θα διατηρούν τις ελευθερίες τους, έως το 2047. Και αντί γι’ αυτό, σήμερα οι πολίτες του Χονγκ Κονγκ, υφίστανται την ωμή καταπάτηση των δικαιωμάτων τους.
Το Ηνωμένο Βασίλειο, καλείται να αντιμετωπίσει νέα προβλήματα που δεν είχε πριν από κάποιους μήνες. Το διαζύγιο με την Ευρωπαϊκή Ένωση θα φαντάζει περίπατος, μπροστά στις ασκήσεις πολιτικής ισορροπίας του Λονδίνου ανάμεσα στον Θείο Σαμ και στον κινεζικό δράκο.
