Του Γιάννη Λοβέρδου
Για γέλια και για κλάματα είναι η απελπισμένη προσπάθεια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να πείσουν την κοινή γνώμη ότι δήθεν πίσω από την ανεξαρτητοποίηση του βουλευτή Γ. Λαζαρίδη από το κόμμα του Πάνου Καμμένου, κρύβεται μια «συνωμοσία» αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης αλλά και του πολιτεύματος, που ενορχηστρώνουν δήθεν ο Κυριάκος, η ΝΔ, με την υποστήριξη γνωστών επιχειρηματικών συμφερόντων του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, φωτογραφίζοντας τον Βαγγέλη Μαρινάκη και τον Ιβάν Σαββίδη.
Οι μπούρδες αυτές, αν ήταν άλλες εποχές, θα γελούσαμε μέχρι δακρύων, αν τις ακούγαμε. Διότι δεν αντέχουν καν σε λογική κριτική. Όμως στην συγκεκριμένη κοινωνικά και πολιτικά συγκυρία, κατά την οποίαν τα δύο κυβερνητικά κόμματα, όπως καταδεικνύουν οι δημοσκοπήσεις, καταρρέουν στην λαϊκή απήχηση, κυρίως λόγω της οδυνηρής συμφωνίας για την Μακεδονία μας, η συνωμοσιολογία αυτή, αποσκοπεί στην ενίσχυση του κλίματος πόλωσης και διχασμού της κοινωνίας μας, για εκλογικούς και μόνον λόγους.
Δεν είναι ασύνηθες για τους οπαδούς ακραίων κι απολυταρχικών νοοτροπιών να επικαλούνται «συνωμοσίες» για να δικαιολογήσουν την δική τους αδυναμία να δώσουν λύσεις στα προβλήματα της κοινωνίας. Ή, ακόμα χειρότερα, για να παγιώσουν, με σαφώς αντιδημοκρατικό κι ολοκληρωτικό τρόπο, την εξουσία τους. Θυμίζω ότι την τραγική δεκαετία του 1930, λίγα μόλις χρόνια πριν από την έκρηξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι δύο μεγαλύτεροι δικτάτορες, ο Χίτλερ κι ο Στάλιν, παγίωσαν την εξουσία τους στην Γερμανία και την ΕΣΣΔ αντίστοιχα, επικαλούμενοι συνωμοσίες. Να θυμίσω ότι η πυρκαγιά στο Ράϊχσταγκ, την γερμανική Βουλή, που έδωσε τη δυνατότητα στους Ναζί να ξεφορτωθούν τους όποιους αντιπάλους τους και να επιβάλλουν την μονοκρατορία τους, αποδόθηκε στους Εβραίους, στους αριστερούς, στους σοσιαλιστές κοκ. Ενώ, όπως πληροφορηθήκαμε αργότερα, ο ίδιος ο Χίτλερ είχε δώσει την εντολή για την καταστροφική πυρκαγιά.
Ομοίως στην Ρωσία, ο Ιωσήφ Στάλιν είχε επιβάλλει μέσω της συνωμοσιολογίας, που υποτίθεται εκπονούσαν «ιμπεριαλιστικοί» και «καπιταλιστικοί» κύκλοι, το πλήρες ξεκαθάρισμα των εσωκομματικών, κι όχι μόνον, αντιπάλων του, όπως οι Ζηνόφιεφ και Κάμενεφ. Οι δίκες της Μόσχας, όπως έχουν μείνει στην ιστορία, είναι το μεγαλύτερο και φονικότερο ξεκαθάρισμα λογαριασμών στην ιστορία της ανθρωπότητας, μέσα στο όρια ενός κράτους. Μετά τις συνωμοσίες αυτές, που στην πραγματικότητα είχαν οι ίδιοι εκπονήσει, ο Στάλιν κι ο Χίτλερ είχαν κατορθώσει να επιβάλλουν την απόλυτη κι ολοκληρωτική εξουσία στις χώρες τους, που κυβέρνησαν με σιδηρά πυγμή και δολοφονική πυγμή.
Φυσικά, αυτό δεν μπορεί να γίνει στην Ελλάδα. Η χώρα μας, ακόμα κι αν κάποιοι θα ήθελαν να έχουν απόλυτη εξουσία, παραμένει μια δυτική δημοκρατία, παρά τα όποια προβλήματα λειτουργίας της. Το δυστύχημα είναι ότι η συνωμοσιολογία συμβάλλει τα μέγιστα στην αποδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών, που στην χώρα μας, που δεν έχει ισχυρή δημοκρατική παράδοση, είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι. Πολύ φοβάμαι ότι ακριβώς αυτό επιδιώκουν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κι η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Όσο πιο ευάλωτοι είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, όσο περισσότερο παγιώνεται η αντίληψη «εμείς κι αυτοί», σε μια κοινωνία, όπως η ελληνική, που είναι επιρρεπής στον διχασμό, τόσο, ελπίζουν, ότι θα μπορέσουν να περισώσουν μεγαλύτερες εκλογικές δυνάμεις ενόψει των εκλογών, που μοιραία θα πραγματοποιηθούν το αργότερο μέσα στο επόμενο έτος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην έρευνα της Pulse, την τελευταία που βλέπει το φως της δημοσιότητας, ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την μεγάλη του πτώση και την μεγάλη του διαφορά από τη ΝΔ, κατορθώνει να αυξάνει την συσπείρωση του και να διατηρεί ποσοστά άνω του 20%. Σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται στην πόλωση, που συστηματικά επιδιώκει η κυβέρνηση. Μπορεί να χάσει τις εκλογές, με μεγάλη διαφορά, αλλά δεν θα καταστραφεί. Κι αυτό είναι το ζητούμενο για τους κυβερνώντες. Και για να το πετύχουν, είναι ικανοί να πουν και να κάνουν οτιδήποτε. Χωρίς κανένα δισταγμό, δυστυχώς…
