Του Αλέξανδρου Σκούρα
Είμαι ανάμεσα σε εκείνους που χάρηκαν ολόψυχα την εκλογική κατάρρευση της Χρυσής Αυγής. Η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση ενός τέτοιου κόμματος θα μολύνει την κοινοβουλευτική μνήμη του τόπου μας για πάντα καθώς πλέον έχει καταγραφεί στα ιστορικά πρακτικά. Όμως, όπως λέει και το σοφό αμερικανικό απόφθεγμα, το τίμημα της ελευθερίας είναι η αιώνια επαγρύπνηση.
Αν ρίξουμε μία ματιά στο τι συνέβη στη Χίο τις τελευταίες μέρες, είναι εύκολο να φανταστούμε ότι δεν έχουμε ξεμπερδέψει με την ακροδεξιά. Εξαγριωμένοι πολίτες δημιούργησαν επεισόδια δηλώνοντας την αντίθεσή τους στη δημιουργία κλειστών κέντρων κράτησης προσφύγων και μεταναστών στο νησί τους. Ο θυμός και η ένταση των αντιδράσεων των απλών καθημερινών ανθρώπων δείχνει ότι απέχουμε πάλι ελάχιστα από την αναβίωση του μίσους και του λαϊκισμού που οδήγησαν στην άνοδο της Χρυσής Αυγής και την είσοδο των νεοναζί στο κοινοβούλιο.
Η δεξιά το έχει καταλάβει αυτό και αρκετά πολιτικά της πρόσωπα επενδύουν σε αυτή την ένταση. Γίνονται εκπρόσωποι της νέας γενιάς αγανακτισμένων, λαϊκίζουν εις βάρος της κυβερνητικής πολιτικής και υπόσχονται άμεση λύση από μία πιο αποφασισμένη και αποτελεσματική δεξιά διαχείριση του προβλήματος. Τα μέσα ενημέρωσης βρίσκουν εξαιρετικής δημοφιλίας περιεχόμενο, καθηλώνουν τους τηλεθεατές τους με τις εικόνες σπασμένων τζαμιών, εξαγριωμένων πολιτών και κατεστραμμένων προσφύγων, ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί να διατηρήσει τη δεξιά της πτέρυγα και ταυτόχρονα να τηρήσει μία όσο το δυνατόν πιο τίμια στάση σε σχέση με τις διεθνείς συνθήκες και τα βασικά κριτήρια ανθρωπισμού που η συμμετοχή της χώρας μας στον ανεπτυγμένο κόσμο επιβάλλει.
Η αριστερά, παραδοσιακός θεματοφύλακας του ανθρωπισμού σε θέματα μεταναστευτικής πολιτικής, έχει χάσει την αξιοπιστία της μετά από την κάκιστη διαχείριση του προσφυγικού από την προηγούμενη κυβέρνηση. Και ενώ οι ακροδεξιά ετοιμάζεται για τη θεαματική της επάνοδο, με τη Χρυσή Αυγή να ανεβαίνει στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, εμείς οι φιλελεύθεροι, είμαστε στην καλύτερη περίπτωση θεατές των εξελίξεων. Σε άλλες περιπτώσεις κάποιοι που αυτοπροσδιορίζονται ως φιλελεύθεροι κλείνουν το μάτι στην ακροδεξιά με αντάλλαγμα κάποιες πενιχρές αναφορές στην ελεύθερη αγορά.
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά και μόνο η ιδέα της επανόδου των νεοναζί στη βουλή, μετά από όσα είδαμε και μάθαμε για αυτούς στα χρόνια που μπήκαν στο μικροσκόπιο, μου προκαλεί απόγνωση και τρόμο. Είναι σαφές, αν όχι αυτονόητο, ότι επείγει άμεση συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων για συνεννόηση στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Αν η αριστερά ενδιαφέρεται πραγματικά για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, και η δεξιά ενδιαφέρεται πραγματικά για την εκ δεξιών της αποδυνάμωση, τότε υπάρχει πραγματική ευκαιρία να βγουν ενωμένες οι πολιτικές δυνάμεις και να αντισταθούν στην αναδυόμενη ακροδεξιά.
Οι περιοχές που έχουν βιώσει το πρόβλημα των ροών πρέπει να γίνουν το σημείο μηδέν από το οποίο θα επιχειρηθεί η συνεννόηση. Μπορεί ο κ. Μηταράκης να μην πήρε αυτό που περίμενε από το δημοτικό συμβούλιο της Χίου όμως η παρουσία του στο νησί είναι αξιέπαινη. Αντίστοιχα, θα μπορούσαν να διοργανωθούν συζητήσεις σε δημοτικό και κοινοτικό επίπεδο σε όλα τα νησιά. Μπορεί στην αρχή να υπάρξουν εντάσεις και ταραχές, αν όμως υπάρχει σοβαρό σχέδιο που να στοχεύει και στην καλύτερη διαχείριση του προσφυγικού και στην απάλυνση των εξωτερικοτήτων που αυτές δημιουργούν στα νησιά, ο κόσμος θα ανταποκριθεί. Αρκεί οι πολιτικοί μας να μην φοβηθούν τις φωνές και να αφήσουν τους εξαγριωμένους πολίτες στα χέρια των ακροδεξιών λαϊκιστών. Θα είναι θανάσιμο σφάλμα αυτό, τόσο εκλογικά όσο και για τη δημοκρατία μας.
