Θα είχε γούστο ο τρόπος που συζητάμε για το ενδεχόμενο ή την ανάγκη, εξαρτάται πως το βλέπει ο καθένας, της επέκτασης της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού και σε άλλες κατηγορίες πλην των υγειονομικών, αν η συζήτηση αυτή δεν γινόταν σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης.
Με τον τρόπο που το συνηθίζουμε, ο καθένας παίρνει θέση αγνοώντας σε ποια χώρα ζούμε, πόσο επιθυμούμε να τηρούμε τους νόμους, πόσο ικανό είναι το κράτος να τους επιβάλλει, το βαθμό που το πολιτικό μας σύστημα στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, την ευκολία μας να χωριζόμαστε σε στρατόπεδα ώστε οι δημόσιοι καυγάδες μας να έχουν χαρακτήρα μελοδράματος, τις πραγματικές διαστάσεις του ρόλου της Εκκλησίας, την ανευθυνότητα με την οποία το πολιτικό σύστημα εργαλειοποιεί την ακροδεξιά.
Ακόμα κι αυτοί που θέλουν να εμφανίζονται μετριοπαθείς, βρήκαν την ευκαιρία να βγάλουν το μένος τους εναντίον μιας περιθωριακής ιδεολογίας που δεν την ασπάζονται στη χώρα ούτε χίλια άτομα και αναφερόμαστε βέβαια στον πολιτικό φιλελευθερισμό, χαρακτηρίζοντας την άρνηση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε υποχρεωτικούς εμβολιασμούς ως «φιλελεύθερη».
Όλα τα παραπάνω τα καταγράφουμε για να σκιαγραφήσουμε το κλίμα που επικρατεί τις τελευταίες εβδομάδες, ένα κλίμα που φαίνεται ότι επηρρεάζει την κυβέρνηση πολύ περισσότερο απ'όσο θα έπρεπε.
Το θέμα της ιατρικής, νομικής, ηθικής διάστασης του εμβολιασμού έχει λυθεί προ πολλού αλλά η κυβέρνηση, μέχρι σήμερα, δείχνει να ακολουθεί ευλαβικά τις συστάσεις της Ανεξάρτητης Επιτροπής Βιοηθικής που ορίζει την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών ως το τελευταίο μέτρο που θα πρέπει να ληφθεί αφού πρώτα εξαντληθούν τα υπόλοιπα και κατά τη γνώμη μας πράττει σωστά. Όμως, τα δεδομένα πλέον γίνονται πιεστικά και απαιτούνται άλλες, πιο δύσκολες αποφάσεις.
Φαίνεται πως το δυσεπίλυτο, για την κυβέρνηση, ζήτημα είναι το πολιτικό που φυσικά και υπάρχει άσχετα, αν όπως περιγράψαμε παραπάνω, όλοι παριστάνουν ότι δεν υφίσταται.
Στην εξίσωση πρέπει να βάλουμε και τον εξαιρετικά σοβαρό παράγοντα της διατήρησης της κοινωνικής συνοχής που σήμερα απειλείται από τους αντιεμβολιαστές που έχουν τη στήριξη κύκλων της Εκκλησίας που είναι πολύ επιδραστική στην περιφέρεια αλλά και των οργανωτικών δεξιοτήτων της ακροδεξιάς, κυρίως μέσω του «παράλληλου σύμπαντος» που η ακροδεξιά έχει καταφέρει να οργανώσει και να διατηρεί στο διαδίκτυο.
Παρόλα αυτά όμως, η άρνηση της κυβέρνησης να επεκτείνει την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών δεν πείθει πια.
Όλο και περισσότεροι ζητούν να προχωρήσει προς αυτή την κατεύθυνση και έτσι όπως εξελίσσονται οι δείκτες της πανδημίας που έχουμε εκπαιδευτεί δυο χρόνια τώρα να παρακολουθούμε για να αξιολογούμε την πορεία της, δηλαδή ο αριθμός των κρουσμάτων, θα την αναγκάσουν κάποια στιγμή να συρθεί στο να πάρει τα μέτρα που αρνείται σήμερα κατηγορηματικά.
Το χειρότερο για την κυβέρνηση είναι ότι όλοι υποψιάζονται ο λόγος που διστάζει είναι μικροπολιτικός. Και ο δισταγμός αυτός, μαζί με τις επίμονες δηλώσεις ότι δεν θα ληφθούν άλλα μέτρα ενώ η πανδημία θα καλπάζει είναι που θα της στοιχίσει στα σίγουρα και μάλιστα πολύ.
Σωστά η κυβέρνηση μέχρι σήμερα ακολούθησε τις συστάσεις της Επιτροπής Βιοηθικής κι ας την κατηγορούν κάποιοι για «φιλελεύθερη», ξέρουμε ότι η φιλελεύθερη δημοκρατία προκαλεί αλλεργία στους συντηρητικούς στα δεξιά και τα αριστερά. Όμως, οι εξελίξεις επιβάλλουν πλέον άλλες προσεγγίσεις. Η στάση της κυβέρνησης στο θέμα της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών δεν είναι πλέον πειστική. Ήρθε η ώρα να προχωρήσει.
