Του Γιάννη Παντελάκη
Υπάρχει διάχυτη η λάθος εντύπωση ότι ο Καμμένος και το κόμμα του είναι ακροδεξιοί. Ο Τσίπρας ωστόσο χθες το ξεκαθάρισε: "Σε καμμιά περίπτωση, δεν θα χαρακτήριζα τους ΑΝΕΛ ακροδεξιό κόμμα", είπε. Και έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Αποστόμωσε εκείνους που αβασάνιστα έκαναν τέτοιους αστήρικτους χαρακτηρισμούς. Η πορεία των Καμμένου και ΑΝΕΛ, επιβεβαιώνει πως μόνο τέτοιοι δεν είναι!
Ας μην αναφερθούμε στο παρελθόν του αρχηγού των ΑΝΕΛ, ακόμα και αν κάποιος του προσάψει τέτοια χαρακτηριστικά στα πρώτα χρόνια της πορείας του, ας αποδοθούν σε …νεανικά παραστρατήματα. Υπάρχει η πρόσφατη πορεία του ίδιου και του κόμματός του που αποδεικνύουν πόσο δίκιο έχει ο πρωθυπουργός.
Τι είναι η ακροδεξιά; Με λίγες λέξεις ένα κίνημα που αντιστέκεται ή αντιδρά σε πολλές εκφράσεις του δυτικού πολιτισμού έτσι όπως αυτός διαμορφώθηκε από τον διαφωτισμό. Τα χαρακτηριστικά της ακροδεξιάς είναι εθνικιστικά, ξενοφοβικά, μισαλλόδοξα, λαικίστικα, ευρωσκεπτικιστικά, αντισημιτικά. Αυτός είναι ο κοινά παραδεκτός όρος με τον οποίο ορίζεται η πολιτική αυτή τάση. Ας περιγράψουμε μερικές μόνο από τις σχετικά πρόσφατες δράσεις Καμμένου και ΑΝΕΛ και ας επιβεβαιώσουμε το πρωθυπουργικό δίκιο.
Στον Καμμένο αρέσει να φοράει στρατιωτικές στολές και τζάκετ, του αρέσουν τα εθνικολαικά πανηγύρια (αυτά αρέσουν και στην Δούρου), οι στρατιωτικές παρελάσεις, οι κακόγουστες εκδηλώσεις στην Σαλαμίνα και οι ακραία επιθετικές δηλώσεις για τους γείτονες. Του αρέσει να απειλεί τους Ευρωπαίους ότι θα γεμίσει τις χώρες τους με τζιχανιστές, ισχυρίζεται ότι οι Εβραίοι (και οι μουσουλμάνοι και οι βουδιστές), δεν φορολογούνται και δεν έχει πρόβλημα να λέει ειρωνικές χαριτωμενιές για τους ομοφυλόφιλους όπως το σχόλιο του για τον πρώην υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας Βέστερβέλλε (για "υπουργούς και παλικάρια που γίνανε μαλλιά κουβάρια…").
Ο Καμμένος, έχει ξεχωριστές πολιτικές προτιμήσεις, του αρέσει ο Ντόναλντ Τράμπ , συχνά γίνεται αντικείμενο σχολιασμού για το επίπεδο του πολιτικού του λόγου ("στα τέσσερα", "κάτσε κάτω ρε" κ.α.) την ποιότητα των επιχειρημάτων του κατά των πολιτικών του αντιπάλων (ειρωνεύτηκε την πρώην καρκινοπαθή πρόεδρο της Δημοκρατικής συμπαράταξης), ενώ ονειρεύεται αύξηση των στρατιωτικών εξοπλισμών.
Στον Καμμένο αρέσει να υποδέχεται με τιμές αρχηγού κράτους θαυματουργές υποτίθεται εικόνες, να δηλώνει στον αρχιεπίσκοπο πως είναι πρόθυμος να ρίξει την κυβέρνηση αν του το ζητήσει, ενώ δεν έχει πρόβλημα να οργανώνει ταξίδια με συμβολισμούς σε ακριτικά νησιά παρέα με νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής (τέτοιο πρόβλημα δεν φαίνεται να έχουν και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ). Ακόμα, οραματίζεται την στράτευση γυναικών και την δημιουργία στρατιωτικών λυκείων.
Κάτω από τον Καμμένο, υπάρχει και η κοινοβουλευτική ομάδα των ΑΝΕΛ. Η παρουσία τους στην Βουλή, επιβεβαιώνουν το δίκιο του Τσίπρα. Οι ΑΝΕΛ έχουν καταψηφίσει οποιοδήποτε νόμο έχει σχέση με τον προαναφερόμενο δυτικό πολιτισμό. Αρνούνται την δημιουργία Ισλαμικού τεμένους στην Αθήνα, την απόδοση ιθαγένειας σε παιδιά ξένων, εναντιώνονται στο νομοσχέδιο που καταργεί τις διακρίσεις λόγω φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού κλπ, την εξίσωση του γάμου με το σύμφωνο συμβίωσης.
Ο Τσίπρας, έχει κάθε δικαίωμα να επιλέγει τους κυβερνητικούς του εταίρους και να πορεύεται μαζί τους με όποιον τρόπο ο ίδιος νομίζει. Αυτό που δεν έχει δικαίωμα να κάνει, είναι προσπαθεί να δικαιολογήσει την δίχρονη πορεία του με τους ΑΝΕΛ παραποιώντας την πραγματικότητα…
