Όποιος δεν γνωρίζει τον ιστορικό μίτο της Αριστεράς στην Ελλάδα, δηλαδή το νήμα που συνδέει τις ιστορικές φάσεις της, μάλλον θα θύμωσε, θα αγανάκτησε ή θα απόρησε με το χθεσινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας του «χώρου», στο οποίο εικονιζόταν ο Βελουχιώτης δίπλα στον Κολοκοτρώνη και στον Ελευθέριο Βενιζέλο. Θα θύμωσε και θα αγανάκτησε γιατί ένας ειδεχθής δολοφόνος -που μπροστά του ο Κουφοντίνας είναι ένα προσκοπάκι- φιγουράριζε δίπλα σε δύο εμβληματικές φυσιογνωμίες της Νεότερης Ελλάδας και θα απόρησε, αναρωτώμενος τι σχέση μπορεί να συνδέει αυτούς τους τρεις Έλληνες.
Αν ανατρέξει κάποιος στο Εθνικό Συμβούλιο των Κορυσχάδων που συγκλήθηκε μεταξύ 14-27 Μαΐου 1944, θα διαπιστώσει πως η αίθουσα της συνέλευσης ήταν διακοσμημένη με τους ήρωες της Επανάστασης του 1821. Ο Ζεύγος εικονίζεται να μιλά στο συμβούλιο με φόντο το σύνθημα «λαοκρατία» και τα πορτρέτα των αγωνιστών του 1821, ενώ πάνω από το τραπέζι των ομιλητών υπήρχε η επιγραφή «1821—1944». Τότε το ΕΑΜ, και φυσικά το ΚΚΕ, πίστευαν πως ο αγώνας τους είχε παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτά της Επανάστασης του 21. Ήταν δηλαδή αγώνας εθνικοαπελευθερωτικός με προεξάρχουσα την κοινωνική διάσταση, όπως ακριβώς ήταν η επίσημη άποψη του ΚΚΕ για την Επανάσταση του 1821. (βλ. Κορδάτος). Πολεμούσε ο ΕΛΑΣ τους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, όπως πολεμούσαν οι ήρωες της Επανάστασης τους Τούρκους και τους προσκυνημένους. Αυτό το απλοϊκό ερμηνευτικό σχήμα ακολουθούσε την Αριστερά για πολλές δεκαετίες. Ήταν βολικό, εύληπτο, προπαγανδιστικό. Μάλιστα, στο υποσυνείδητο του αριστερού ήταν καταγεγραμμένος ο Βελουχιώτης ως ο αγωνιστής που έδωσε και την ζωή του για τον αγώνα, αλλά προδόθηκε από τους συντρόφους του. Αυτή η άποψη δεν επισημοποιήθηκε από το κομματικό ιερατείο, γιατί για πολλές δεκαετίες ο Βελουχιώτης ήταν ο διαγραμμένος, από το Κόμμα, δηλωσίας Μιζέριας.
Τώρα η «συμπαθής» εφημερίδα με το χθεσινό πρωτοσέλιδο της επιχειρεί να αποκαταστήσει την ιστορική συνέχεια, που την διέκοψε ο χρόνος. Να συνδέσει το 2021 με το 1944 και το 1821.
Οι αριστεροί που έζησαν την Κατοχή τείνουν να εκλείψουν βιολογικά. Άρα κινδυνεύει να χαθεί και ο μύθος που συνδέει τον Βελουχιώτη με τον Κολοκοτρώνη, καθώς οι νέες γενιές -πλην ελαχίστων φανατικών- ελάχιστη σχέση έχουν με το συγκεκριμένο αντικείμενο.
Συγχρόνως, το πρωτοσέλιδο αυτό αποτελεί και μια προκλητική απόπειρα να ξεπλυθεί ένας σφαγέας που βαρύνεται προσωπικά με εκατοντάδες δολοφονίες, αφού αυτή η εγκληματική δράση του συγκρίνεται με την δράση του Κολοκοτρώνη και των άλλων αγωνιστών του 1821. Κάποιος κακοπροαίρετος και πικρόχολος «μεταμελημένος αριστερός» έγραψε πως υπήρχε τοιχογραφία που απεικόνιζε τον Βελουχιώτη δίπλα στον Παλαιών Πατρών Γερμανό και το λάβαρο της Επανάστασης, αλλά το Κόμμα ασβέστωσε την φυσιογνωμία του, όταν τον διέγραψε. Προσωπικά δεν το πιστεύω! Το Κόμμα δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοια.
Ως γνωστόν ο Α. Βελουχιώτης αποκαταστάθηκε από το ΚΚΕ μόλις το 2018. Τώρα γίνεται απόπειρα να ξεπλυθεί και για τα εγκλήματα του από έναν «χώρο» που αλληθωρίζει προς την βία.
