Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Τα ευρήματα των περισσοτέρων ερευνών και δημοσκοπήσεων, φανερώνουν πως τόσο το όραμα του λεφτόδενδρου, όσο και το αφήγημα των κατορθωμάτων του ιπτάμενου γάιδαρου, έχουν αρχίσει να υποχωρούν ως θεμελιώδεις αρχές στην σκέψη των πολιτών. Μάλιστα το γεγονός πως το 33,6% των πολιτών ανέφερε πως το βασικό κριτήριο για την ψήφο στις ευρωεκλογές ήταν η «Οικονομία της χώρας» και το 18,2% το «προσωπικό εισόδημα», δείχνει πως έχει να αρχίζει να αλλάζει όλος ο τρόπος, με τον οποίο αντιλαμβάνεται η ελληνική κοινωνία την κατάσταση της χώρας.
Εξακολουθούν να υπάρχουν βέβαια τρία ακόμα σταθερά στερεότυπα που διατηρούνται στην επικαιρότητα, στην προσπάθεια της κυβέρνησης και του κρατικοδίαιτου συστήματος, να αναχαιτίσουν την ανάγκη για ραγδαία αλλαγή του τρόπου που λειτουργεί η χώρα. Το πρώτο, είναι η ιστορία με τα δήθεν ψεύτικα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, το δεύτερο είναι η ιστορία με το PSI και την δήθεν καταστροφή που προκάλεσε στα ασφαλιστικά ταμεία και το τρίτο είναι πως ήταν τα μνημόνια που έφεραν την κρίση και όχι το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή πως τα διπλά ελλείμματα και η κρίση χρέους μας οδήγησαν στα μνημόνια.
Και τα τρία αυτά στερεότυπα διαφημίζονται και προπαγανδίζονται από το παρόν κυβερνητικό συνονθύλευμα που αγωνίζεται να επιβιώσει. Ταυτόχρονα, τα ίδια στερεότυπα αποτελούν τα βέλη στη φαρέτρα του παρεοκρατικού επιχειρηματικού κατεστημένου, που επιθυμεί να σχεδιάσει με ακρίβεια μοιρογνωμονίου το επόμενο πολιτικό σκηνικό στη χώρα. Το δυστυχές είναι, πως αυτά τα τρία στερεότυπα, χρησιμοποιούνται κατά κόρον και από αυτούς που για λόγους προσωπικής πολιτικής επιβίωσης, επιδιώκουν να ορθώσουν εμπόδια στην υιοθέτηση των βασικών αρχών της οικονομικής ελευθερίας, που είναι απαραίτητες για να αποπειραθεί να επιστρέψει η χώρα στην κανονικότητα, να μικρύνει τη απόσταση της από τον πραγματικό κόσμο και να προσπαθήσει να αποφύγει την πλήρη κατάρρευση της. Είναι αυτοί οι πολιτικοί παράγοντες που αρνούνται να συναποδεχθούν τα πραγματικά δεδομένα και την φυσική και λογική αλληλουχία των γεγονότων, για να συγκαλύψουν τις δικές τους ευθύνες και ολιγωρίες που οδήγησαν στην κρίση και κατ' επέκταση στην υιοθέτηση των μνημονιακών δεσμεύσεων.
Αυτήν την στιγμή, σύμφωνα με τα στοιχεία τριμήνου που δημοσιοποίησε η Τράπεζα της Ελλάδος, το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών εκτιμάται ότι θα κλείσει στο 4%-5% του ΑΕΠ, που είναι το υψηλότερο ποσοστό από το 2012, μέχρι σήμερα. Ταυτόχρονα το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, διευρύνθηκε σημαντικά συνεχίζοντας την έντονα αυξητική τάση που καταγράφηκε ήδη από το 2018. Το έλλειμμα ανήλθε σε 3,7 δισ. ευρώ, δηλαδή είναι αυξημένο κατά 420 εκατ. ευρώ ή κατά 12% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2018.
Μήπως φταίει το PSI, γι' αυτό; Μήπως φταίνε οι λανθασμένοι υπολογισμοί των πολλαπλασιαστών; Μήπως φταίει η νομενκλατούρα της καγκελαρίου της Γερμανίας; Μήπως φταίει το γεγονός πως «δεν πέφτει χρήμα στην αγορά»; Ασφαλώς και όχι!
Γιατί δεν άλλαξε κάτι, αφού βγήκαμε από τα μνημόνια; Γιατί δεν πάμε καλύτερα, αφού η κυβέρνηση επέτυχε τους στόχους των πλεονασμάτων; Γιατί δεν κινείται η αγορά, αφού δόθηκαν επιδόματα και μοιράστηκαν συντάξεις; Διότι αυτές οι ενέργειες, δεν αποτελούν εργαλεία επίλυσης των προβλημάτων, αλλά είναι λύσεις συγκάλυψης των παρενεργειών τους.
Η προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας και της κοινωνίας στα νέα ζητούμενα για την επιβίωση της σε πρώτη φάση, δεν μπορεί να στηρίζεται στην «αύξηση της εγχώριας ζήτησης», μέσω επιδομάτων, συντάξεων και ρυθμίσεων αύξησης των μισθών, Η προσαρμογή περνάει μέσα από την δυνατότητα της οικονομίας και της επιχειρηματικότητας, να παράγει προϊόντα ανταγωνιστικά και καινοτόμα, που να μπορούν να αντικαταστήσουν μέρος των εισαγωγών και να διεισδύσουν μέσω εξαγωγών σε άλλες οικονομίες και σε άλλα καταναλωτικά κοινά.
Η αύξηση των εσόδων από την τουριστική βιομηχανία, είναι ένα κλασσικό δείγμα τους δρόμου που μπορεί να ακολουθηθεί. Και αναφερόμαστε σε αυτό το παράδειγμα, διότι περιλαμβάνει από την μια πλευρά, έσοδα από επαγγελματικές παροχές υπηρεσιών υψηλής ποιότητας και ανταγωνισμού και από τη άλλη πλευρά έσοδα από τις βραχυχρόνιες αστικές μισθώσεις, που στηρίζονται πάνω στην ψηφιακή καινοτομία και την υπολανθάνουσα μικρή εγχώρια επιχειρηματικότητα.
Η επόμενη ημέρα, απαιτεί μεταρρυθμίσεις στον τρόπο που λειτουργεί η οικονομία και στον τρόπο που σκεφτόμαστε εμείς οι ίδιοι. Αν δεν ανταποκριθούμε στην αναγκαιότητα τους, θα βρεθούμε στο έλεος των συμμάχων, των εταίρων και των δανειστών μας και θα τους παρακαλούμε να μας βοηθήσουν, για να μην καταντήσουμε να γίνουμε ο παρίας της Ευρώπης.
*Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
