Του Γιάννη Παντελάκη
Υπάρχει μια αποτελεσματική μέθοδος για να δώσεις στο ανθρώπινο μυαλό το σχήμα που επιθυμείς. Το κομματιάζεις και το ξανασυναρμολογείς, αυτό είναι δύναμη. Το έγραφε ο Όργουελ στο "1984". Αποδεικνύεται αποτελεσματική μέθοδος και στις μέρες μας. Κομματιάζεις το μυαλό αμφισβητώντας από θέση εξουσίας- άρα ισχυρή- όσα γνώριζε, ακόμα και τα αυτονόητα. Μετά το τροφοδοτείς με ανυπόστατες πληροφορίες μακρινές από την αλήθεια. Το διαμορφώνεις ή προσπαθείς να το διαμορφώσεις όπως θέλεις. Να το ξανασυναρμολογήσεις δηλαδή με τα δικά σου δεδομένα.
Να το προσαρμόσουμε σε όσα συμβαίνουν από την Τρίτη το βράδυ μετά το Eurogroup. Ακυρώνεις κόκκινες γραμμές που ο ίδιος είχες βάλει και αποδέχεσαι απόλυτα όσα προτείνουν οι δανειστές. Μείωση συντάξεων (έως και 35%), μείωση του αφορολόγητου (στα 6.000 ευρώ) και αύξηση του ορίου απολύσεων. Δέχεσαι την (αντισυνταγματική σύμφωνα με δικούς σου ισχυρισμούς) προνομοθέτησή τους από τώρα με χρόνο εφαρμογής το 2019. Αυτά είναι δεδομένα, δεν αποτελούν αντικείμενο ερμηνείας. Αν αφήσεις ένα μυαλό να δεχτεί αυτά τα δεδομένα, θα έχεις αφήσει αρνητικό στίγμα. Κάτι πρέπει να κάνεις για να αποσυναρμολογήσεις το μυαλό από τις πληροφορίες αυτές.
Και διοχετεύεις καινούργιες οι οποίες περιγράφονται με τους ισχυρισμούς κυβερνητικών στελεχών και συνοψίζονται στην φράση Τζανακόπουλου "Για κάθε ευρώ επιβάρυνσης που θα νομοθετείται, θα υπάρχει και ένα ευρώ ελάφρυνσης". Οι καινούργιες πληροφορίες που στηρίζονται σ'' αυτή την φράση δεν έχουν σχέση με την αλήθεια. Για δυο λόγους:
α) Η νομοθέτηση των "μέτρων ελάφρυνσης", των αντίμετρων δηλαδή, θα γίνεται τότε (μετά το 2019) αν και εφόσον συμφωνούν οι δανειστές και παράλληλα επιτυγχάνονται οι στόχοι του πλεονάσματος (3,5%). Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι θα πρέπει η λιτότητα να συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση
β) δεν μπορούν τα αντίμετρα να λειτουργήσουν ισορροπιστικά. Παράδειγμα: ένας συνταξιούχος που θα χάσει από την μείωση της σύνταξης και παράλληλα και από την μείωση του αφορολόγητου, θα περιμένει να πάρει ένα αντίμετρο ας πούμε από την μείωση του φόρου στην εστίαση ή την μείωση του ΕΝΦΙΑ. Ο φτωχός συνταξιούχος δεν επισκέπτεται χώρους εστίασης γιατί δεν έχει ανάλογα εισοδήματα και δεν έχει σπίτι. Τα αντίμετρα δεν τον αφορούν.
Το θέμα είναι πως η κυβέρνηση που δεν διακρίνεται για επιτυχίες σε πολλά θέματα, αποδεικνύεται ικανότατη σε εκείνα που αφορούν την επικοινωνιακή διαχείριση. Σ'' αυτό είναι καλοί, πρέπει να το παραδεχτούμε. Το σύνθημα "για κάθε ευρώ επιβάρυνσης, θα υπάρχει και ένα ευρώ ελάφρυνσης", θα κυριαρχήσει το επόμενο διάστημα. Όπως είχαν κυριαρχήσει τα συνθήματα περί παράλληλου προγράμματος ή ισοδύναμων μέτρων. Οι κυβερνητικοί βουλευτές και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, θα αναπαράγουν αυτό το αβάσιμο σύνθημα και ας μην αμφιβάλουμε, θα επηρεάσει πολλούς.
Οι επιπτώσεις από τα μέτρα που συμφώνησαν και θα ψηφίσουν σύντομα, θα αρχίσουν να αποτυπώνονται από το 2019. Κάτι που σημαίνει ότι προς το παρόν το μόνο που έχει να διαχειριστεί είναι η επικοινωνιακή διαχείριση που αφορά την κοινωνία και την πειθαρχία της κοινοβουλευτικής ομάδας. Για την δεύτερη, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια, ένα άλλοθι θέλουν οι βουλευτές για να ψηφίσουν τα νέα σκληρά μέτρα. Το άλλοθι, λέγεται αντίμετρα. Η κοινωνία, σ'' ένα βαθμό τουλάχιστον και αφού δεν την επηρεάζουν άμεσα, θα γητευτεί από το ίδιο επιχείρημα των αντίμετρων.
Αν η κυβέρνηση προχωρήσει αυτόν τον κάβο (και όλα δείχνουν ότι θα τα καταφέρει), παραπέμπει το πρόβλημα στο μέλλον. Το 2019, όπως είπε και ο Ζουράρις, ποιος ζει και ποιος πεθαίνει. Άλλωστε τότε, μπορεί να υπάρχει μια νέα κυβέρνηση που θα κληθεί να υλοποιήσει αυτά τα μέτρα. Και αν συμβεί αυτό, δεν αμφιβάλλω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση, είναι ικανός να καταγγέλλει εκείνη την κυβέρνηση για την εφαρμογή των μέτρων που ψήφισε ο ίδιος...
