Του Γιάννη Παντελάκη
Χθες, για περίπου δυο ώρες έκλεισε η οδός Πειραιώς λόγω μιας σχετικά έντονης βροχόπτωσης. Για την ακρίβεια, έκλεισε για μια ακόμα φορά. Το γεγονός αυτό έχει τόσο μεγάλη συχνότητα που το κλείσιμό της, δεν αποτελεί πια μια καινούργια είδηση. Οι δημοσιογράφοι γνωρίζουν πως θα προσθέσουν τη σχετική αναφορά στα μέσα που εργάζονται με ένα βαριεστημένο τρόπο, γράφουν γι'' αυτή πολλά χρόνια. Η Πειραιώς που κλείνει, συμβολίζει το κράτος μας όπως λειτούργησε εδώ και πολλά χρόνια. Και εξακολουθεί με τον ίδιο τρόπο.
Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία, κάπου διάβασα ότι κατασκευάστηκε μεταξύ 1834 και 1836 και ο Γάλλος δημοσιογράφος και μυθυστοριογράφος, Edmont Francois Valentine έγραφε εκείνη την εποχή πως «ο δρόμος είναι τρομερά λασπερός τον χειμώνα και ολοσκόνιστος το καλοκαίρι»! Σίγουρα πολλά άλλαξαν από τότε, αλλά δεν είναι και λίγα αυτά που έμεναν αναλλοίωτα.
Και ανάμεσα στα τελευταία είναι οι αντιλήψεις με τις οποίες πορεύθηκε το κράτος, το οποίο ωστόσο δεν είναι απρόσωπο, έχουμε συμμετοχή στη διαμόρφωση και λειτουργία του. Μέσα από την ιστορία ενός κεντρικού δρόμου που ενώνει την Αθήνα με τον Πειραιά, θα βρει κάποιος την ιστορία της χώρας, τις παθογένειές της. Ένας δρόμος που δεν θα έπρεπε να κλείνει σε καμία περίπτωση και για κανένα λόγο, πλημμυρίζει συχνά σε κάποια σημεία και ταλαίπωροι οδηγοί αλλά και κάτοικοι, αναζητούν διέξοδο.
Η Πειραιώς, δεν έκλεισε μόνο χθες, έκλεισε και πριν πέντε μέρες, έκλεισε τον περασμένο Ιούνιο -ναι μέσα στο καλοκαίρι λόγω μιας βροχής- έκλεισε και το Μάρτιο. Γενικά κλείνει όταν μια σχετικά έντονη βροχόπτωση ή μια μικρή καταιγίδα κάνουν την παρουσία τους στην πόλη. Η Πειραιώς δεν είναι παντός καιρού, αλλά είναι παντός κόμματος. Κλείνει με κάθε διαφορετικό κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία, Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ ή όποιο άλλο θα ακολουθήσει. Σε μικρογραφία, αποτελεί ένα καλό παράδειγμα λειτουργίας του κράτους στην ευρύτερη έννοιά του, κυβερνήσεις, δήμαρχοι κ.ο.κ. Όλοι έχουν και έχουμε βάλει το χεράκι μας.
Αν ένας τόσο κεντρικός δρόμος της πρωτεύουσας έχει αυτή τη τύχη, είναι να απορεί κανείς γιατί μας προκαλεί έκπληξη ότι δίπλα από την πρωτεύουσα πνίγονται τουλάχιστον 20 άνθρωποι από μια καταιγίδα και ισοπεδώνονται ολόκληρες οικιστικές περιοχές. Δεν θα έπρεπε, όπως δεν θα έπρεπε να μας εντυπωσιάζει ο παχυδερμισμός εκείνων που δεν βλέπουν, έστω για συμβολικούς λόγους, να δηλώσουν μια παραίτηση. Ναι, σίγουρα δεν έχουν ευθύνη αυτοί γιατί χτίστηκαν με αυτό τον τρόπο οι σύγχρονες πόλεις ή γιατί μπαζώθηκαν εκατοντάδες ρέματα. Έχουν ευθύνη γιατί δεν πήραν τα στοιχειώδη μέτρα για να μη χαθούν τουλάχιστον τόσες ανθρώπινες ζωές, γιατί δεν ζήτησαν έστω μια συγνώμη, γιατί δεν ανταποκρίθηκαν στα προεκλογικά τους λόγια ότι θα αντιμετωπίζουν το πρόβλημα...
