Ήταν ένα όνειρο που έγινε εφιάλτης. Και είναι συχνό το φαινόμενο αυτής της μεταλλαγής ιδιαίτερα στα όνειρά του Έλληνα, ιδιαίτερα στη σφαίρα της πολιτικής του αισιοδοξίας. Σύσσωμος ο λαός επικρότησε την εγρήγορση με την οποία αποκρίθηκε ο κυβερνητικός μηχανισμός στις προκλήσεις της Τουρκίας, πράγμα το οποίο εξέπληξε αρκετό κόσμο συμπεριλαμβανομένου και του υπογράφοντα. Και είναι αυτή η εξέλιξη μια ανοιξιάτικη ένεση στην όποια επιφυλακτικότητα προέρχεται από τους κόλπους της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όχι ακριβώς επιφυλακτικότητα. Θα την έλεγα εκτροχιαστική αντίληψη για το τι σημαίνει εθνική ενότητα.
Έτσι λοιπόν ο Έλληνας μέσα στα όσα ολέθρια συμβαίνουν στην καθημερινότητά του τον τελευταίο καιρό διαπίστωσε και αυτό. Πληροφορήθηκε δηλαδή το χάος που υπάρχει ανάμεσα στην εθνική συνισταμένη, αυτό δηλαδή που είναι διακαής του επιθυμία σχετικά με την ενότητα στη χώρα του, και στην πολιτική θέση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ενός κόμματος που ψηφίστηκε καθ΄ υπερβολή στην συγκυριακή και ακατανόητη από το 31% του ελληνικού λαού. Ήταν πραγματικά ένα όνειρο που είχε ο ταλαιπωρημένος πολίτης που λαχταρούσε να δει τη χώρα του να την κυβερνά ένας χαρισματικός ηγέτης, από όποια ιδεολογική αφετηρία και αν προερχόταν αυτός. Και επέλεξε ένα παλικάρι που ήταν όμορφο, ήταν επικοινωνιακό, τα έλεγε ωραία και πολλά άλλα. Τον επέλεξε στην αρχή με ενθουσιασμό και αργότερα με επιφύλαξη.
Σήμερα, και μόλις ξέσπασε η κρίση με τους Τούρκους, το ξεφτισμένο όνειρο έγινε εφιάλτης. Μόλις ο ηγέτης του είδε στις δημοσκοπήσεις την καταιγιστικά σύμφωνη γνώμη του ελληνικού λαού - ευφυώς σκεπτόμενος - δοκίμασε να πάει με τα νερά του λαού. Ενέκρινε δηλαδή την κυβερνητική εγρήγορση και τα μέτρα που ελήφθησαν. Τι ήταν να το κάνει; Του την πέσανε Θεοί και δαίμονες από το εσωτερικό του κόμματος αναγκάζοντάς τον να τα πάρει όλα πίσω. Το τι ακούσαμε αυτές τις μέρες δεν περιγράφεται. Ξεσηκώθηκε ολόκληρο το 3% του παλιού ΣΥΡΙΖΑ με τα σκληρότερα στελέχη του να βγάζουν άναρθρες και ακατανόητες ιδεολογικές κραυγές.
Πολύς κόσμος έμεινε άφωνος και μεγάλο μέρος του 31% που εξακολουθούσε να βρίσκεται στη μέση του ονείρου του σχετικά με τον Αλέξη Τσίπρα. Το κόμμα κλυδωνίσθηκε σοβαρά. Και καλά αυτός ο ανύποπτος και αθώος ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ που έχει κάποια κατάλοιπα συναισθηματικού θαυμασμού για το άτομο. Όλοι αυτοί οι γραφικοί; σύντροφοι με τις κοτρόνες που εξαπέλυσαν δεν αντιλαμβάνονται αυτό που πλέον γνωρίζει όλος ο κόσμος ; Χωρίς τον Τσίπρα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
