Του Σάκη Μουμτζή
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πήρε το 31,5% των ψήφων στις εκλογές της Κυριακής, αυτό όμως ήταν το κύκνειο άσμα του. Γιατί αν θελήσουμε να κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα θα πρέπει να παραδεχτούμε πως αυτό το ανέλπιστο ποσοστό οφείλεται αποκλειστικά στον ίδιο τον Α.Τσίπρα.
Πήρε επάνω του το παιχνίδι και, παρ΄όλες τις προβλέψεις, μετέτρεψε την συντριβή σε μια αξιοπρεπή και διαχειρίσιμη ήττα.
Συνεπώς, είναι ο απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού στον χώρο του.
Από το ίδιο το βράδυ των εκλογών ο Α.Τσίπρας κατέστησε σαφές πως θα επιδιώξει να δημιουργήσει μια ευρύτερη παράταξη που θα καλύπτει τον χώρο από την Νέα Δημοκρατία ως το ΚΚΕ.
Για να το επιτύχει όμως αυτό το εγχείρημα θα πρέπει και ο ίδιος να επανεκπαιδευτεί πολιτικά. Προχθές δήλωσε πως η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία είναι κάτι που χαρακτηρίζει το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Να υπενθυμίσω πως ο ίδιος άνθρωπος πρίν από λίγο καιρό δήλωνε πως δεν θα επιτρέψει την παλινόρθωση του παλιού καθεστώτος.
Σήμερα, κάνοντας στροφή 180 μοιρών, δεν μίλησε για παλινόρθωση, αλλά για εναλλαγή. Αναμφίβολα θετικό γεγονός.
Όπως ήταν δείγμα πολιτικού πολιτισμού η αυτοπρόσωπη παράδοση της διακυβέρνησης στον νικητή των εκλογών, τον οποίον βέβαια τον αποκαλούσε τις προηγούμενες ημέρες «γιό του αποστάτη.» Αν αυτή η μετάλλαξη θα λάβει μόνιμα χαρακτηριστικά ή αν οφείλεται στο κλίμα των ημερών που δεν επιτρέπει «τσαμπουκάδες», θα το διαπιστώσουμε λίαν προσεχώς. Όταν η Νέα Δημοκρατία θα αρχίσει να ξεδιπλώνει το κυβερνητικό της έργο.
Είναι γεγονός πως οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ με τις επιλογές που έκαναν δεν αφήνουν πολλά περιθώρια στον Α.Τσίπρα. Ή θα αφήσει πίσω του τον ΣΥΡΙΖΑ των κινημάτων, των μπαχαλάκηδων και των αριστερών ιδεοληψιών ή θα γνωρίσει μια σταδιακή συρρίκνωση, με δεδομένο πως θα βρίσκεται μακριά από την εξουσία με προοπτική τετραετίας.
Ενα σημαντικό μέρος των κοινωνικών στρωμάτων που εξέφρασε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δεμένο με την εξουσία ή με την άμεση προσδοκία της. Αυτό το γνωρίζει ο Α.Τσίπρας. Και για να διατηρήσει την συνοχή της παράταξης του θα πρέπει συνεχώς να επιβεβαιώνει το ρόλο του ως πρωθυπουργού εν αναμονή. Ως το αποκλειστικό διάδοχο του Κ.Μητσοτάκη, από τώρα.
Κάτι τέτοιο όμως δεν μπορεί να το υποστηρίξει με τον κομματικό φορέα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός εκπλήρωσε την αποστολή του. Τελείωσε.
Το ζητούμενο είναι ο Α.Τσίπρας με ποιους θα πορευθεί σε αυτήν την προσπάθεια και ποιους θα αφήσει πίσω του. Είναι πάντως δεδομένο πως αυτός και η νέα ηγετική ομάδα θα έχουν τον πλήρη έλεγχο των διαδικασιών.
Με το 31,5% ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει τον ηγεμονικό του ρόλο. Αυτός θα ηγείται και οι υπόλοιποι θα ακολουθούν. Άλλωστε, οι περισσότεροι δεν έχουν και άλλες επιλογές.
Το ΚΙΝΑΛ βρίσκεται σε φάση «στασιμοχρεοκοπίας», υπό την έννοια πως δεν έχει να προσφέρει τίποτα το καινούργιο. Ανακυκλώνει φθαρμένα υλικά.
Συμπερασματικά, είναι στο χέρι του Α.Τσίπρα αν θα μπορέσει να κάνει την προσωπική του υπέρβαση και να συγκροτήσει ένα πλατύ σχήμα της κεντροαριστεράς ή αν θα επιστρέψει στις δοκιμασμένες πρακτικές μιας χουλιγκάνικης αντιπολίτευσης.
Μόνον που το 2019 δεν είναι 2012. Ή θα αλλάξει ή θα βουλιάξει.
