Στην προχθεσινή ομιλία του ο Αλ. Τσίπρας ήταν ο πραγματικός του εαυτός. Επιθετικός, διχαστικός, προκλητικός. Ο λόγος ήταν τοξικός, θυμίζοντας τις «ένδοξες μέρες» της περιόδου 2011-2014.
Δεν είναι θέμα χαρακτήρα, είναι ζήτημα πολιτικής κουλτούρας. Αυτά διδάχτηκε στα κομματικά φροντιστήρια και στις καταλήψεις.
Όλα αυτά έχουν χιλιοειπωθεί και δεν προξενούν κανένα ενδιαφέρον πλέον. Η πολιτική μας ζωή θα συνεχίσει να υπάρχει και με αυτόν τον Τσίπρα. Άλλωστε άλλος Τσίπρας δεν υπάρχει, παρά μόνο στο μυαλό των γεφυροποιών.
Όμως ο τέως έχει ακόμα ένα λόγο να είναι οξύς και διχαστικός. Βρίσκεται σε ασφυκτικό κλοιό, τόσο λόγω της πορείας της υπόθεσης Novartis, που εξελίσσεται σε τραγωδία για τον προστατευόμενο του Δ. Παπαγγελόπουλο, όσο και λόγω της έντονης εσωκομματικής αμφισβήτησης που υπάρχει προς το πρόσωπο του, λόγω κάποιων επιλογών του.
Είναι λογικό λοιπόν να προσπαθεί να σπάσει αυτόν τον κλοιό, καλλιεργώντας την πόλωση, που πάντα συσπειρώνει τα στρατόπεδα.
Στην υπόθεση Novartis έρχεται μια μαρτυρική εβδομάδα για τον Δ. Παπαγγελόπουλο, για τους μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος και συνεπώς και για τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς έχει πετάξει δίχτυ προστασίας και στον αναπληρωτή υπουργό και στους δύο μάρτυρες.
Από την στιγμή που προέβη ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτήν την ενέργεια, είναι επόμενο να υποστεί και τις συνέπειες αυτής της επιλογής. Ετσι, αν υπάρξουν αποκαλύψεις για πρόσθετες έκνομες δραστηριότητες του Δ.Παπαγγελόπουλου ή αν η εξέταση των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος αναδείξει τις αντιφάσεις των καταθέσεων τους, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα εισπράξει όλο το πολιτικό κόστος.
Σχεδόν όλα τα κόμματα εξουσίας—όπως είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ—όταν ηττώνται στις εκλογές, επανεξετάζουν τις πολιτικές τους και επανέρχονται με λόγο μετριοπαθέστερο και πιο συγκροτημένο. Μάλιστα, αυτό, θα έπρεπε να ισχύσει πολύ περισσότερο στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ανήλθε στην εξουσία τον Ιανουάριο του 2015 κάτω υπό τις εξαιρετικές συνθήκες των μνημονίων. Συνθήκες ανεπανάληπτες και μοναδικές.
Ο Αλ.Τσίπρας, λόγω της δυσμενούς τροπής που παίρνει η υπόθεση Novartis και λόγω των εσωκομματικών προβλημάτων, δεν έχει τα περιθώρια, αυτήν την στιγμή, να αναθεωρήσει την τακτική του. Είναι παγιδευμένος.
Προσπαθεί να συντηρήσει δυνάμεις και όχι να ανακτήσει αυτές που έχασε. Μπορεί να είναι νωρίς για κάτι τέτοιο, καθώς η κυβέρνηση έχει υψηλή αποδοχή και ο πρωθυπουργός απολαμβάνει υψηλής δημοτικότητας, όμως σε αυτό συντελεί και ο αποκρουστικός λόγος και συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ.
Μας θυμίζει τι ήταν και εξακολουθεί να είναι.
Μάλιστα, η πρόκληση του Αλ.Τσίπρα προς τον πρωθυπουργό να παραπέμψει και αυτόν στο Ειδικό Δικαστήριο για το σκάνδαλο Νovartis, φανερώνει την δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται. Είναι προφανές πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα προχωρούσε σε αυτήν την ενέργεια, αν και μόνον αν, οι αποδείξεις ενοχής του τέως πρωθυπουργού θα ήταν ατράνταχτες. Δεν είναι άφρων ο Κυριάκος Μητσοτάκης να παίξει το παιχνίδι του Αλ.Τσίπρα, ηρωποιώντας τον.
Ας τον αφήσει στον κυκεώνα των εσωκομματικών του προβλημάτων και ας τον αφήσει να πληρώσει την πολιτική κάλυψη που παρέχει στον Παπαγγελόπουλο.
