Είπε λέει ο Σερβετάλης ότι δεν παίζει σε θεατρική παράσταση μόνο για εμβολιασμένους, καθότι η τέχνη είναι για όλους. Και τον θεοποίησαν οι αρνητές. Όπως τον είχαν θεοποιήσει από καιρό οι λογής - λογής θεόπληκτοι και θρησκευόμενοι, διότι διάβαζαν κάτι αλλόκοτα που έλεγε στις συνεντεύξεις του περί Ορθοδοξίας, μετάνοιας και ανάστασης. Και αρχίσαμε τώρα όλοι εμείς να ασχολούμαστε με τον Σερβετάλη, τόσο νου έχουμε.
Έριξε ένα τρελός μια πέτρα στο πηγάδι κι έπεσαν τριάντα γνωστικοί για να τη βγάλουν. Αυτό ακριβώς ζούμε. Μια κοινωνία εκατομμυρίων, πατάει χειρόφρενο για ν’ ακούσει τα ξελαρυγγιάσματα και τους βρυχηθμούς μερικών μεσαιωνικών τυπάδων που έχουν στηθεί στην άκρη του δρόμου και κουνάνε πλακάτ με βιβλικές ρήσεις και συνωμοσιολογικά γνωμικά. Ζούμε τρελά πράγματα και το χειρότερο είναι ότι δεν μας εκπλήσσει πια τίποτα.
Κυκλοφορούν ανάμεσα μας οι μάγκες, οι αγράμματοι, οι ακαλλιέργητοι, οι τσάμπα ήρωες, οι λογής - λογής ασυνάρτητοι που ξεστομίζουν όποια μπούρδα τους κατέβει στην άδεια κούτρα τους κι αντί να βάλουμε κάτω δυο - τρεις απλές λύσεις που θα τους στείλουν στο περιθώριο όπου ανήκουν, ρυθμίζουμε τον βηματισμό ολόκληρης της κοινωνίας μας στον ρυθμό του δικού τους σκοταδισμού.
Μια απλή αρχή χρειάζεται, η οποία όμως θα εφαρμόζεται οριζόντια και απαρέγκλιτα. Για να έχει ο πολίτης απολαβές από το κράτος του, πρέπει να είναι κι αυτός εντάξει στις υποχρεώσεις που ορίζει το κράτος γι αυτόν. Και δεν εννοώ τις οικονομικές υποχρεώσεις, αλλά τις υπόλοιπες που δεν κοστίζουν στον πολίτη τίποτα, αλλά είναι απαραίτητες για τη λειτουργία του κράτους.
Δεν εμβολιάζεσαι; Δεν θα χεις ισότιμη αντιμετώπιση από τα ο ΕΣΥ με τον εμβολιασμένο. Δεν απογράφεσαι; Δεν θα παίρνεις κοινωνικά επιδόματα. Πώς θα γίνει δηλαδή; Και θα είσαι κρυμμένος απ’ το κράτος και αυτό είναι υποχρεωμένο να σου δίνει επιδότηση στο ρεύμα για παράδειγμα; Ένα απλό παράδειγμα γράφω. Αλλά θέλει βούληση.
Όσο αφορά το κράτος αυτά. Στην ιδιωτική σου ζωή ή στην προσωπική σου καριέρα κάνε ό,τι θέλεις. Αν είσαι Σερβετάλης και θέλεις στις παραστάσεις σου μόνο θεούσες και θεούσους, με γεια σου με χαρά σου. Αλλά από το κράτος σου, απολαβή δεν θα έχεις. Κι έπειτα τι φοβούνται άραγε οι της κυβέρνησης ή οι της αντιπολίτευσης; Μήπως δεν τους ψηφίσουν; Κανέναν δεν ψηφίζουν αυτοί, ρίξτε μια ματιά στις δημοσκοπήσεις και θα το καταλάβετε.