Σαφές μήνυμα ότι το Ποτάμι δεν στηρίζει την κυβέρνηση στέλνει, μέσω του liberal, ο βουλευτής του Ποταμιού, Γιώργος Μαυρωτάς.
Ο ίδιος θεωρεί, άλλωστε, ότι η πορεία του Ποταμιού πρέπει να είναι σύμφωνη με τις βασικές αρχές του και να μην ετεροπροσδιορίζεται. «Δεν θεωρώ ότι για να τα υπηρετήσουμε αυτά πρέπει άρον-άρον να προσκολληθούμε είτε στο άρμα της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή να παίξουμε και εμείς το παιχνίδι του διπολισμού», τονίζει χαρακτηριστικά.
Για την τραγωδία στην Ανατολική Αττική υποστηρίζει ότι ο κυβερνητικός μηχανισμός αιφνιδιάστηκε και πέτρωσε ανίκανος να αντιδράσει, όπως και την τραγική διαχείριση μετά την καταστροφή.
Παράλληλα καταλογίζει στον ΣΥΡΙΖΑ ιδεοληψίες σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις, υπογραμμίζοντας ότι δεν δίνει την έμφαση στην παραγωγή πλούτου στη χώρα αλλά στη διανομή της φτώχειας και αυτό είναι αδιέξοδο.
Τέλος για την πρόσφατη πυρκαγιά στο Μάτι επισημαίνει πως «δεν πρέπει δηλαδή να κλείσει η υπόθεση με τις πολιτικές ευθύνες «και πάμε παρακάτω»» γιατί το πάθημα δεν θα έχει γίνει μάθημα».
Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Διαμάντη
- Το Μέγαρο Μαξίμου φέρεται σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο να απέστειλε οδηγίες στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ότι ο «Σταύρος μας στηρίζει». Ο κ. Θεοδωράκης το διέψευσε, ωστόσο το ερώτημα παραμένει. Γιατί το Μέγαρο Μαξίμου σας θεωρεί «συμμάχους» μετά από τόσες διαψεύσεις;
Νομίζω ότι αυτό εντάσσεται στην πολιτική του Μαξίμου ώστε να δείξει ότι δεν είναι απομονωμένο. Βέβαια, αυτό είναι κάτι που βολεύει και τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ γιατί θέλουν να αποκλείσουν τις διαρροές προς το Ποτάμι προβάλλοντας τάχα ότι είναι φιλοσυριζαϊκό. Και έτσι πολλά ΜΜΕ και αρθρογράφοι παίζουν αυτό το «έργο» ότι το Ποτάμι και ο Θεοδωράκης στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ. Το έχουμε πει σε όλους τους τόνους ότι δεν υπάρχει στήριξη στον ΣΥΡΙΖΑ από το Ποτάμι και το έχει πει και ο Σταύρος παντοιοτρόπως.
Όμως παράλληλα, δεν μπαίνουμε και σε αυτό το εμφυλιοπολεμικό κλίμα που στήνεται εν όψει των εκλογών, το «ή θα τους φας, ή θα σε φάμε» των αντιπολιτευτικών ΜΜΕ. Η αντιπολίτευσή μας στηρίζεται πάντα στις αρχές μας και όχι στο τι ψηφίζει ο κ. Καμμένος ή στο τι είναι πιο «δημοφιλές» να πούμε ανάλογα με τη συγκυρία.
- Η πρόσφατη πυρκαγιά στο Μάτι κόστισε την ζωή 94 τουλάχιστον ανθρώπων. Ο Αλέξη Τσίπρας ανέλαβε την πολιτική ευθύνη αλλά κανείς ακόμα δεν έχει παραιτηθεί. Μπορεί, εν τέλει, να νοηθεί ανάληψη πολιτικής ευθύνης χωρίς παραιτήσεις ή αποπομπές;
Δεν γίνεται να υπάρχει πολιτική ευθύνη χωρίς να λογοδοτούν οι υπεύθυνοι και νομίζω ότι η παραίτηση του κ. Τόσκα και των αρχηγών μαζί με τον ΓΓ Πολιτικής Προστασίας είναι το minimum προκειμένου να διασωθεί η κυβέρνηση. Ο καταλογισμός ευθυνών -σε πολιτικό και υπηρεσιακό επίπεδο- δεν γίνεται με σκοπό να «κοπούν κεφάλια» αλλά για να διαπιστωθεί τι δεν πήγε καλά και, το κυριότερο, να μην επαναληφθεί στο μέλλον. Όσοι έχουν θέση ευθύνης πρέπει να ξέρουν ότι είναι εκεί για τις σωστές αποφάσεις τη δύσκολη ώρα.
Γενικά στις θέσεις αυτές πρέπει να βρίσκονται αυτοί που ξέρουν το αντικείμενο και όχι αυτοί που ξέρουν τον υπουργό. Αλλιώς, αν κάτι δεν πάει καλά ο υπουργός πρέπει να πληρώσει και αυτός τις επιλογές του. Και ο Πρωθυπουργός βέβαια λογοδοτεί για τις επιλογές των Υπουργών του αλλά κατά τη γνώμη μου και για την τραγική πολιτική διαχείριση της κατάστασης.
- Η κυβέρνηση εμφανίζει ως υπαίτιο για την πυρκαγιά τα αυθαίρετα. Σας πείθει αυτό το αφήγημα ή θα πρέπει να αναζητηθούν αλλού οι ευθύνες. Κι αν ναι που;
Οι διαχρονικές ευθύνες δεν απαλλάσσουν από τις τωρινές, όπως και οι τωρινές δεν απαλλάσσουν από τις διαχρονικές που έρχονται συνήθως στην επιφάνεια μέσω τραγωδιών. Η αυθαίρετη δόμηση είναι ένα θέμα που πρέπει να αντιμετωπισθεί με σοβαρότητα και όχι ευκαιριακά, επικοινωνιακά και λαϊκίστικα. Και βέβαια αυτά που λέει τώρα το πολιτικό σύστημα να τα λέει και σε δύο μήνες και σε δυο χρόνια και να μην εμφανίζονται βουλευτές να πανηγυρίζουν που απέτρεψαν την κατεδάφιση αυθαιρέτων όπως έχουμε δει να γίνεται.
Πάντως, θεωρώ ότι η πολιτική διαχείριση της τραγωδίας από την κυβέρνηση με τις συνωμοσιολογικές θεωρίες και τις δηλώσεις κάποιων υπουργών όπως του κ. Καμμένου, Τόσκα, Σπίρτζη, Πολάκη μεταξύ άλλων, είναι αυτό που εξαγρίωσε περισσότερο τον κόσμο. Όμως οι διαχρονικές ευθύνες δεν μπορούν να σκεπάσουν το τραγικό έλλειμμα συντονισμού τις κρίσιμες ώρες που έδειξε ότι ο κυβερνητικός μηχανισμός αιφνιδιάστηκε και πέτρωσε ανίκανος να αντιδράσει, όπως και την τραγική διαχείριση μετά την καταστροφή.
- Ποιος θεωρείτε ότι θα πρέπει να είναι ο ρόλος της εισαγγελίας στην προκειμένη περίπτωση; Οι πολιτικές ευθύνες αρκούν για να «κλείσει η υπόθεση»;
Η δικαιοσύνη κάνει τη δική της δουλειά εξετάζοντας τις ποινικές ευθύνες με βάση τις αρμοδιότητες, τις ενέργειες και τις παραλείψεις στην πυραμίδα της διοίκησης. Το έργο αυτό είναι σοβαρό για να μην υπάρξουν αντίστοιχες παραλείψεις στο μέλλον έτσι ώστε ο καθένας να παίρνει στα σοβαρά τη δουλειά του. Όχι μόνο την ώρα της κρίσης αλλά και στην προπαρασκευή για να αποφευχθεί η κρίση. Δεν πρέπει δηλαδή να κλείσει η υπόθεση με τις πολιτικές ευθύνες «και πάμε παρακάτω»» γιατί το πάθημα δεν θα έχει γίνει μάθημα.
- Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η χώρα βγαίνει από το Μνημόνιο. Τελικά πόσο καθαρή είναι αυτή η έξοδος;
Η χώρα βγαίνοντας από το μνημόνιο σημαίνει ότι βγαίνει από ένα προστατευμένο περιβάλλον με συγκεκριμένες, άμεσες απαιτήσεις από τους δανειστές και μπαίνει σε ένα λιγότερο προστατευμένο περιβάλλον με έμμεσες απαιτήσεις από τις αγορές. Και οι αγορές είναι πιο αυστηρός κριτής από τους θεσμούς. Έχουμε λοιπόν το στενό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί (συγκεκριμένα πλεονάσματα, συγκεκριμένα μέτρα όπως περικοπές συντάξεων και μείωση αφορολόγητου) και το μεγάλο ζητούμενο είναι να πιάσουμε τους ρυθμούς ανάπτυξης που έχουν προβλεφθεί. Χωρίς όμως φιλοεπενδυτικό κλίμα αυτό θα είναι αδύνατο και ο ΣΥΡΙΖΑ στο κομμάτι αυτό έχει ιδεοληψίες που κοστίζουν στη χώρα: Δεν δίνει την έμφαση στην παραγωγή πλούτου στη χώρα αλλά στη διανομή της φτώχειας και αυτό είναι αδιέξοδο. Επίσης, αν η κυβέρνηση αρχίσει την παροχολογία, η καθαρή έξοδος θα καταντήσει γλιστερή έξοδος με σοβαρό κίνδυνο να παραπατήσουμε και να «φάμε τα μούτρα μας». Η έμφαση από δω και πέρα πρέπει να δοθεί στην αναπτυξιακή διάσταση και όχι στην προεκλογική παροχολογία.
- Ποια θα είναι η πορεία του Ποταμιού μετά την αποχώρηση από το ΚΙΝΑΛ; Είναι ειλημμένη η απόφαση το Ποτάμι να πορευτεί μόνο του στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν αυτές πραγματοποιηθούν;
Καταρχήν θεωρώ ότι η πορεία του Ποταμιού πρέπει να είναι σύμφωνη με τις βασικές αρχές του και να μην ετεροπροσδιορίζεται. Δεν θεωρώ ότι για να τα υπηρετήσουμε αυτά πρέπει άρον-άρον να προσκολληθούμε είτε στο άρμα της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή να παίξουμε και εμείς το παιχνίδι του διπολισμού. Θεωρώ ότι πρέπει να αποθαρρύνουμε τον διπολισμό και το εμφυλιοπολεμικό κλίμα γιατί η μισή Ελλάδα δεν αρκεί για να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Βέβαια, στο παιχνίδι του διπολισμού εντάσσεται και η ερώτηση «με ποιόν θα πάτε». Η απάντηση είναι ότι θα πάμε με τις σταθερές και ευδιάκριτες αρχές μας, του φιλελεύθερου προοδευτικού κέντρου, με τον Ευρωπαϊκό και μεταρρυθμιστικό προσανατολισμό, τον σεβασμό των δικαιωμάτων και το μέτωπο απέναντι στην πελατοκρατία και στον λαϊκισμό (δεξιό και αριστερό). Οι συμμαχίες θα γίνουν με βάση αυτές τις θέσεις και όχι τις προσωπικές προθέσεις. Αυτά όλα θα είναι και το θέμα συζήτησης του συνεδρίου τον Οκτώβριο.
