Του Γιάννη Παντελάκη
Πριν λίγες μόλις μέρες, ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που ήθελε να δώσει μια καλή δικαιολογία για τον εαυτό του και τους πολιτικούς του φίλους ώστε να ψηφίσει τα σκληρά μέτρα, είχε έτοιμη μια φαινομενικά καλή απάντηση: γιατί θα κερδίσουμε την ρύθμιση του χρέους και την ποσοτική χαλάρωση. Δεν κερδίσαμε τίποτα τελικά. Εύκολα ο εαυτός και οι πολιτικοί φίλοι θα τον ρωτήσουν σήμερα: γιατί τότε ψήφισες τα μέτρα σύντροφε;
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ξεχωριστοί. Αποτελούν την πιο συμπαγή κοινοβουλευτική ομάδα κυβερνητικής πλειοψηφίας που πέρασε ποτέ στα μνημονιακά χρόνια. Υπάρχουν και οι ΑΝΕΛ βέβαια, αλλά εδώ υπάρχει άλλης τάξης ζήτημα. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι μπετόν σε όλες τις ψηφοφορίες με όσα μέτρα ήρθαν στη Βουλή και παρά το κλίμα γκρίνιας και αμφισβήτησης που δημιουργείται λίγο χρόνο πριν τις ψηφοφορίες, τελικά ψηφίζουν και με τα δυο τους χέρια, που θα έλεγε και ο Νάσος Αθανασίου.
Μοναδική εξαίρεση από τον Σεπτέμβριο του 2015 έως και σήμερα η Βασιλική Κατριβάνου η οποία ωστόσο δεν ανεξαρτητοποιήθηκε μετά την καταψήφιση των άρθρων για τον κόφτη και το υπερταμείο, αλλά παραιτήθηκε από βουλευτής. Όλοι οι υπόλοιποι, συνέχισαν ν'' αμφισβητούν μεν, αλλά να ψηφίζουν δε. Η σύγκριση με τις μαζικές διαγραφές βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. που καταψήφιζαν το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο, είναι ενδεικτική.
Κλίμα αμφισβήτησης στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργήθηκε και λίγο πριν την ψήφιση του τέταρτου μνημονίου. Τους καθησύχαζαν ωστόσο υπουργοί και ο πρόεδρος της Βουλή δίνοντας διαβεβαιώσεις πως θα ψηφίσουν τα μέτρα αλλά η χώρα θα πάρει ανταλλάγματα «Όταν οι βουλευτές κληθούν να ψηφίσουν, θα έχουν ξεκάθαρη εικόνα για τα μέτρα και το χρέος» τους έλεγε στις 9 Μαΐου ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης. Τελικά δεν είχαν καμιά ξεκάθαρη εικόνα για το χρέος. Ψήφισαν τα μέτρα και όπως εκ των υστέρων αποδείχτηκε, χωρίς να υπάρχει καμιά ρύθμιση για τα επίδικα.
Η αποτυχία του αφηγήματος «ρύθμιση χρέους, ποσοτική χαλάρωση» –που ακύρωσε το άλλοθι των βουλευτών- αποτελεί και την βασική αιτία για την οποία ο Τσίπρας δείχνει αυτή την υπερκινητικότητα των τελευταίων ημερών. Επιχειρεί μ'' έναν γνώριμο επικοινωνιακό τρόπο να αλλοιώσει το νόημα της συμφωνίας του τελευταίου Eurogroup και να την εμφανίσει ως επιτυχία. Έκανε διάγγελμα με κάθε επισημότητα, συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, αποδέχτηκε το αίτημα για συζήτηση στη Βουλή, συναντάει τους πολιτικούς αρχηγούς.
Η προσπάθεια Τσίπρα, έχει δυο αποδέκτες. Τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (για την ακρίβεια κάποιους από αυτούς, που αναρωτιούνται γιατί ψήφισαν μέτρα χωρίς κανένα αντάλλαγμα από τους δανειστές) και την εκλογική βάση του κόμματος. Ο πρωθυπουργός γνωρίζει επιπλέον πως τα προβλήματα δεν σταματάνε εδώ. Υπάρχουν πολλά δύσκολα μπροστά. Το φθινόπωρο έρχεται η τρίτη αξιολόγηση όπου μεταξύ άλλων θα αγγιχτεί και το θέμα του δημοσίου και λίγο αργότερα ο προϋπολογισμός που προβλέπει πλεόνασμα 3,5% το οποίο πολλοί-και ιδιαίτερα το ΔΝΤ- αμφιβάλλουν ότι μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τα μέτρα που έχουν ψηφιστεί και ισχύουν...
