Του Γκίκα Χαρδούβελη*
Ευρωπαίος πολιτικός, βαθύς γνώστης του προσφυγικού, πρόσφατα μου ανέφερε: «Δίνουμε 2 δισ ευρώ στην Τουρκία για 2 εκατομμύρια πρόσφυγες και 1 δισ στην Ελλάδα για 60.000». Τα νούμερα αυτά – μπορεί να μην είναι απολύτως συγκρίσιμα – όμως φαίνεται να συνοψίζουν από τη σκοπιά των Ευρωπαίων το μέγεθος της αποτυχίας μας: Τουλάχιστον δεκαπέντε φορές ακριβότερη η Ελλάδα στη διαχείριση του προσφυγικού ανά πρόσφυγα.
Δεν το κρύβω ότι προς στιγμήν σάστισα και πήγα να απαντήσω στον συνομιλητή μου, αστειευόμενος, ότι το να πολλαπλασιάζει το κόστος 15 φορές η σημερινή κυβέρνηση αποτελεί παλαιά και προσφιλή πρακτική της, αφού το ξεκίνησε ήδη από το 2015, όταν ακύρωσε την τότε διαπραγμάτευση της Κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ πριν το κλείσιμο του δεύτερου Μνημονίου και ανέβασε το κόστος του κλεισίματος τουλάχιστον 15 φορές. Συγκρατήθηκα, όμως. Θυμήθηκα ότι ο ξένος συνομιλεί με Έλληνα. Δεν συνομιλεί ούτε με Συριζαίο, ούτε με Νεο-Δημοκράτη, ούτε με Πασόκο, ούτε ΑΝΕΛίστα. Βλέπει Έλληνα απέναντί του. Και προσπάθησα να βρω πειστικές δικαιολογίες για να υπερασπιστώ τη χώρα μου.
Πράγματι, η χώρα σήμερα χρειάζεται τεκμηριωμένη υπεράσπιση στο θέμα της διαχείρισης των πόρων του προσφυγικού. Χρειάζεται να βρει τις ατέλειες στη διαχείριση και να τις διορθώσει άμεσα. Δεν είναι εύκολο το ζήτημα του προσφυγικού.
Το άρθρο του Φιλελεύθερου της Παρασκευής, 20/9, κάνει το πρώτο βήμα, τους πρώτους υπολογισμούς σε αναζήτηση της απάντησης που θα μας βοηθούσε να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα και δυνητικά θα τροφοδοτούσε την όποια υπεράσπισή μας. Αυτή η προσπάθεια του Φιλελεύθερου πρέπει να συνεχιστεί. Θα έλεγα μάλιστα ότι σε μια ευνομούμενη χώρα θα έπρεπε να αναλάβει τη διαλεύκανση του προβλήματος η ίδια η κυβέρνηση που μας εκπροσωπεί. Δεν είναι κάτι που αφήνεται ως πυροτέχνημα στη δικαστική εξουσία από τους πολιτικούς.
Οι πρόσφυγες δεν είναι ψηφοφόροι, αλλά και ο Ευρωπαίοι δεν είναι «κουτόφραγκοι». Η χώρα χρειάζεται να ξανακερδίσει τη χαμένη αξιοπιστία της. Δεν έχει περιθώρια λόγω του προσφυγικού να μπει ξανά στην κατηγορία αυτών που «μωραίνει ο ο Κύριος ους βούλεται απωλέσαι», όπως είχε μπει μετά το ατυχές δημοψήφισμα του 2015. Το άρθρο του Φιλελεύθερου αποτελεί καμπανάκι για να το αποφύγουμε. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν.
* Ο Γκίκας Χαρδούβελης είναι πρώην υπουργός Οικονομικών
