Του Αντώνη Πανούτσου
Στις 25 Μαρτίου του 2013. Πριν από πέντε χρόνια. Στην Καλαμάτα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, του (ΕΠΑΜ), της Ανοιχτής Συνέλευσης και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην παρέλαση επιχείρησαν να κάνουν ντου και να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους για τα μνημόνια.
Στην Τρίπολη στην διάρκεια της παρέλασης ομάδα συριζαίων με το πανό «Ή εμείς ή αυτοί» διαδήλωσε ενάντια στα μνημόνια και συγκρούστηκε με την αστυνομία που αναγκάστηκε να κάνει χρήση χημικών.
Στην Πάτρα αντιεξουσιαστές προσπάθησαν να ανεβάσουν πανό στην εξέδρα των επισήμων.
Στην Λειβαδιά κάτοικοι κατόρθωσαν να ανεβάσουν πανό διαμαρτυρίας για το σχέδιο ΑΘΗΝΑ και την κατάργηση τμήματος του πανεπιστημίου της Στερεάς.
Στην Λαμία οι επίσημοι στην εξέδρα ήταν πίσω από κάγκελα ενώ οι μαθητές περνώντας από μπροστά τους αρνήθηκαν να γυρίσουν τα κεφάλια.
Στο Λουτράκι ο βουλευτής της ΧΑ εμποδίστηκε να καταθέσει στεφάνι ενώ ο διοικητής του τμήματος αντί να το καταθέσει το πέταξε στους πολιτικούς που βρισκόντουσαν στην εξέδρα.
Στην Θεσσαλονίκη συριζαίοι σήκωσαν πανό σε συμπαράσταση στον αγώνα της Κύπρου να απαλλαγεί από τα μνημόνια, η ΣΠΙΘΑ του Μίκη Θεοδωράκη είχε σηκώσει πανό για να απελευθερωθεί μέλος της και το γερμανικό προξενείο κατέβασε την γερμανική σημαία.
Στον Πύργο ομάδα πολιτών και σπουδαστών μετά το τέλος της παρέλασης επιτέθηκε στους επισήμους φωνάζοντας συνθήματα. Είχε συλληφθεί ένας από τους διαδηλωτές αλλά μετά από «διαβουλεύσεις» έμεινε ελεύθερος.
Στις Σκουριές Χαλκιδικής μαθήτριες παρέλασαν με μαύρα φουστάνια και χειρουργικές μάσκες στο πρόσωπο διαμαρτυρόμενες κατά της μόλυνσης και της αστυνομικής τρομοκρατίας.
Στο Σύνταγμα οι αστυνομικοί εμπόδισαν τον κόσμο να πάει κοντά στην κερκίδα των επισήμων με αποτέλεσμα ο Παπούλιας να απολαύσεις ιδιωτική παρέλαση.
Στο Γαλάτσι «συλλογικότητες» έκαναν παρέλαση κρατώντας πανό που έγραφε «Φτώχεια – Ανεργία – Αδιέξοδα. Παίρνουμε την ζωή στα χέρια μας. Κίνηση αντίστασης και αλληλεγγύης χωρίς μεσάζοντες».
Στην Καλλιθέα χρυσαυγίτες επιτέθηκαν σε μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που φώναζαν «το ΟΧΙ των λαών ήταν η αρχή, εμπρός λαέ για την ανατροπή».
Η μόνη σύνδεση της 25 Μαρτίου 2013 με την εφετινή ήταν η Καλλιθέα και το Γαλάτσι. Οπου οι ΚΕΕΡΦΑ κατάγγειλαν επίθεση χρυσαυγιτών. Και η Θεσσαλονίκη που η αστυνομία εμπόδισε τρία πούλμαν με παοκτζήδες να ταξιδέψουν στην Αθήνα ώστε οι λάτρεις του μπάσκετ επιβάτες τους να παρακολουθήσουν τον τελικό του κυπέλλου γυναικών με τον Ολυμπιακό.
Με τον κατώτατο μισθό χαμηλά, με την φορολογία στα ύψη, με δύο μνημόνια υπογραμμένα, με την φράου Μέρκελ εθνική ηρωίδα, τι απέγιναν οι ήρωες του μακρινού 2013; Εκείνοι που επιτιθόντουσαν στις εξέδρες των επισήμων; Τα ατίθασα παιδιά που μούντζωναν τους επισήμους; Οι πανοφέροντες που κατήγγειλαν την ευρωπαϊκή πολιτική και ζητούσαν από την Κύπρο να μας ακολουθήσει στον αγώνα κατά των ευρωπαίων τοκογλύφων. Οι οργίλοι οπαδοί της Σπίθας του Μίκη Θεοδωράκη, οι αντικρατιστές που πίστευαν ότι το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του μας τελείωσαν ;
Οι ευαίσθητοι ειρηνιστές που αν ο Πανάρας ο Παναγιωτόπουλος είχε πει «ο ελληνικός λαός, ενωμένος και δυνατός αντιμετώπισε την οθωμανική αυτοκρατορία και την συνέτριψε» όπως είπε ο Καμμένος θα είχαν αμοληθεί στους δρόμους καταδικάζοντας την φιλοπολεμική ρητορεία είναι πλέον όλοι μετακλητοί ;
Το πιθανότερο. Και τεράστιο επικοινωνιακό παραμύθι των παρελάσεων της κρίσης, των αγανακτισμένων και του οργισμένου λαού που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και έκανε την Χρυσή Αυγή αντισυστημικό πυλώνα έφτασε στο τέλος του. Ο σκοπός επετεύχθη. Οι στρατιώτες συνεχίζουν να παρελαύνουν στο Σύνταγμα, μπροστά από τις ίδιες εξέδρες. Οι επίσημοι όμως έχουν αλλάξει
