Του Λυκούργου Λιαρόπουλου*
Υπάρχει ένα μάθημα, μία ευκαιρία, στην καταστροφή. Ο Ηγέτης, αν δεν μπορέσει να προλάβει το κακό, οφείλει να ψάξει για το καλό. Πολλές οι παροιμίες από το «μηδέν κακό αμιγές καλού» ως την «ασημένια φόδρα στο σύννεφο». Και όπως η καταστροφή φέρνει ανείπωτη θλίψη, έτσι και η «ευκαιρία» κρύβει μεγάλο καλό για πολλούς. Αυτό δεν γράφεται για την Κυβέρνησή τώρα αλλά για την επόμενη, την αληθινή. Άλλωστε, αυτή θα είναι το «Καλό» που θα έρθει μετά την καταστροφή που ζούμε σχεδόν τέσσερα χρόνια.
Η τραγωδία στο Μάτι ανέδειξε και ένα δράμα διαρκείας με αποδέκτες πολλές δεκάδες χιλιάδες συμπολιτών. Όλων όσοι μένουν μόνιμα στην Ανατολική Αττική, αλλά και όσων παραθερίζουν εκεί. Ίσως πάνω από ένα εκατομμύριο συνάνθρωποι χωρίς πρόσβαση σε …νοσοκομείο. Οι καμένοι συμπολίτες μας έπρεπε να μεταφερθούν στον «Ευαγγελισμό» και αλλού στο Κέντρο της Αθήνας. Κανείς δεν ξέρει πόσοι έχουν χαθεί ή ταλαιπωρηθεί ως τώρα, ακόμη και υπό ομαλές συνθήκες.
Σε όλη την Ανατολική Αττική, υπάρχει μόνο το ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟ Βούλας, στην άκρη της περιοχής. Ουσιαστικά ένα νοσοκομείο -ερείπιο που ανήκει στον Ερυθρό Σταυρό. Περιμένει τη σωτηρία από μία Κυβέρνηση, που θα «ασχοληθεί» σοβαρά, αλλά και από το Ίδρυμα Νιάρχος. Φαίνεται πως πρόσφατα «συμφώνησε» σε έργα «κυβερνητικής επίνευσης», στον «Ευαγγελισμό», αλλά και για Νοσοκομείο στην … Κομοτηνή, όταν στην Αλεξανδρούπολη υπάρχει Νοσοκομείο – Αεροδρόμιο 300 «άδειων» κρεβατιών.
Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός είχε προτείνει το ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟ να μεταστεγαστεί σε νέο κτήριο, που θα κατασκεύαζε σε γειτονικό οικόπεδο με δικά του έξοδα. Σε αντάλλαγμα, ο Ε.Ε.Σ θα μπορούσε να κατασκευάσει ξενοδοχειακή μονάδα στο χώρο του σημερινού νοσοκομείου. Αυτό θα πάρει χρόνια. Ειδικά αν το αναλάβει το Κράτος, ίσως και 15 χρόνια. Εν τω μεταξύ, υπάρχει, «έτοιμο» ένα νοσοκομείο – κόσμημα 200 κλινών στη Βάρη, το ΕΡΑΣΙΝΕΙΟ. Σχεδιασμένο για υψηλού επιπέδου νοσοκομείο, ιδιωτικών συμφερόντων, ξέμεινε από … καύσιμα πριν από λίγα χρόνια και απαξιώνεται. Είναι «στα τελειώματα και μπορεί να παραδοθεί σε λιγότερο από ένα χρόνο αν ενδιαφερθεί ο «κατάλληλος» άνθρωπος ή φορέας.
Δεν ξέρω ποιες ανάγκες θα καλύψει το «Ίδρυμα Νιάρχος» με τα έργα που έχει αποφασίσει. Αυτά που ξέρω δεν με έπειθαν πριν τις φωτιές. Πόσο μάλλον τώρα. Το ετοιμόρροπο σύστημα περίθαλψης στην Ελλάδα δεν χρειάζεται έργα «βιτρίνας» όπως αυτά στον Ευαγγελισμό. Απαιτεί Νοσοκομείο και άλλες υποδομές για τον «απόκληρο» πληθυσμό της Αν. Αττικής. Η «ευκαιρία» με τις φωτιές.. φωνάζει. Ο κ. Ανδρέας Δρακόπουλος, άνθρωπος με έντονο το αίσθημα της Προσφοράς, ας ακούσει και ας το εξετάσει.
*Ο κ. Λυκούργος Λιαρόπουλος είναι Ομ. Καθ. ΕΚΠΑ, Οργάνωσης Υπηρεσιών Υγείας.
