του Φοίβου Κλόκκαρη*
Η λύση ΔΔΟ τύπου σχεδίου Ανάν, που συζητείται στις διακοινοτικές συνομιλίες για το Κυπριακό, επιβλήθηκε από την Τουρκία και Βρετανία γιατί εξυπηρετεί την στρατηγική των χωρών αυτών για έλεγχο της Κύπρου. Την Τουρκική στρατηγική, γιατί διαλύεται η Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ), νομιμοποιούνται τα τετελεσμένα της κατοχής, επεκτείνεται η Τουρκική κυριαρχία και στις ελεύθερες περιοχές και αποκτά η Τουρκία πρόσβαση στις αποφάσεις της Ε.Ε. Εξυπηρετεί και τη Βρετανική στρατηγική, προς διαιώνιση της παραμονής των Βρετανικών Βάσεων (ΒΒ) στη Κύπρο, αφού εγκαθιδρύεται καθεστώς, στο οποίο θα επικρατεί η ισορροπία του τρόμου μεταξύ των δύο κοινοτήτων με συνέπεια να μην προβάλλεται η απαίτηση απομάκρυνσης των ΒΒ.
Η ΚΔ αντικαθίστανται από δύο οιονεί κρατίδια υπό ένα ασαφές καθεστώς. Ένα πειραματικό συνεταιρισμό που θα είναι μίγμα ομοσπονδίας και συνομοσπονδίας. Ένα δυσλειτουργικό, δικέφαλο κράτος που θα τελεί υπό Τουρκική επικυριαρχία, γιατί θα παραβιάζει προς όφελος της Τουρκίας, τις αρχές συγκρότησης ενός σύγχρονου ανεξάρτητου κράτους και συγκεκριμένα:
1) Την ενότητα του κράτους. Διχοτομείται αφύσικα και βίαια το έδαφος, ο λαός και η εξουσία σε ένα μικρό χώρο.
2) Την δημοκρατία. Παραβιάζεται η αρχή της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων.
3) Την δικαιοσύνη. Παραβιάζονται οι αρχές της ισότητας, του εκλέγειν – εκλέγεσθαι, της περιουσίας, της διαμονής και της αρχής ένας άνθρωπος μια ψήφος, για να υλοποιηθεί η διζωνικότητα, η εφαρμογή της οποίας απαιτεί πλειοψηφία κατοίκων και περιουσιών των κρατιδίων σε κάθε ζώνη.
4) Την λειτουργικότητα. Πολύπλοκος και υπερμεγέθης κρατικός μηχανισμός με 3 Κυβερνήσεις, 3 Βουλές, 3 Αστυνομίες και εις διπλούν ημικρατικοί οργανισμοί. Διαρχία αξιωματούχων, δαιδαλώδεις διχοτομικές ρυθμίσεις , δομές που θα προκαλούν συγκρουσιακές σχέσεις, και μηχανισμοί επίλυσης αδιεξόδων, λόγω καταστρατήγησης της αρχής της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων. Υπέρογκο κόστος λειτουργίας του κράτους που θα είναι αβάστακτο..
5) Την ασφάλεια. Δεν θα υπάρχει πολιτική, στρατιωτική, οικονομική, δημογραφική, περιβαλλοντική, ενεργειακή ασφάλεια, καθώς και ασφάλεια φυσικών πόρων επειδή το Κυπριακό κράτος δεν θα έχει ένοπλες δυνάμεις και θα τελεί υπό τον πολιτικό έλεγχο της Τουρκίας. Η Τουρκία θα ασκεί τον πολιτικό έλεγχο της Κύπρου μέσω του Τουρκοκυπριακού κρατιδίου που θα είναι πλήρως εξαρτημένο από αυτήν (πλειοψηφία εποίκων, διμερείς συμφωνίες Τουρκίας – ΤΚ κρατιδίου που θα έχει και δικαίωμα σύναψης εμπορικών διεθνών εμπορικών συμφωνιών) και μέσω των ρυθμίσεων στο επίπεδο της Ομοσπονδιακής κυβέρνησης, όπου στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης και της κατανομής των εξουσιών συμφωνήθηκε συναπόφαση των δύο κρατιδίων για όλα τα θέματα της εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας.
Με όσα έχουν ήδη συμφωνηθεί, η Τουρκία θα είναι ουσιαστικά παρούσα στη Κύπρο και θα επιβάλλει τις αποφάσεις στο Κυπριακό κράτος. Δεν θα χρειάζεται ούτε στρατεύματα, ούτε εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα. Βέβαια η Τουρκία επειδή τα θέλει ΟΛΑ, και αφού ήδη εξασφάλισε τις υποχωρήσεις μας στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης, θα επιδιώξει να έχει κέρδη και στα άλλα κεφάλαια. Εξαιρετικά σοβαρό και ανησυχητικό είναι το γεγονός, ότι οι πολίτες, σε μεγάλο βαθμό, δεν έχουν συνειδητοποιήσει τους κινδύνους, που εγκυμονούνται από τα συμφωνηθέντα στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης, προφανώς γιατί η κυβέρνηση μας εκπέμπει το αισιόδοξο μήνυμα ότι στο κεφάλαιο αυτό, υπάρχει πρόοδος, ενώ στην ουσία, είναι ο δούρειος ίππος άλωσης της Κύπρου εκ των ένδον, από την Τουρκία. Οι διαφωνούντες με την στρατηγική στο Κυπριακό, αλλά και οι πολίτες των δύο μεγάλων κομμάτων, οι ηγεσίες των οποίων την ακολουθούν, ας συνειδητοποιήσουν τον κίνδυνο και απαιτήσουν δυναμικά, αναθεώρηση των θέσεων μας, πριν οδηγηθούμε σε λύση.
Τα ήδη συμφωνηθέντα μόνο σοκ και τρόμο προκαλούν. Είναι απόρροια της επί 41 χρόνια λανθασμένης στρατηγικής των δήθεν διακοινοτικών συνομιλιών, αφού ουσιαστικά συζητούμε υπό την απειλή των κατοχικών στρατευμάτων με την υποτελή διοίκηση, που εγκατέστησε η Τουρκία παράνομα και βίαια στη Κύπρο, και η οποία στις συνομιλίες υποστηρίζει τα συμφέροντα της Τουρκίας σε βάρος εκείνων της Κύπρου. Όταν δεν υπάρχει κοινότητα συμφερόντων μεταξύ δύο μερών δεν μπορεί να συγκροτηθεί κοινό βιώσιμο κράτος. Είμαστε οι ηττημένοι του 1974, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποδεχθούμε λύση, χειρότερη της παρούσας κατάστασης διχοτόμησης, όπως είναι η ΔΔΟ.
*Ο Φοίβος Κλόκκαρης είναι Αντιστράτηγος ε.α. πρώην Υπουργός Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας και πρώην Υπαρχηγός της Εθνικής Φρουράς.
