Η ανθρώπινη ιστορία ήταν γεμάτη από ελέω Θεού αδιαφιλονίκητους και ανεξέλεγκτους αρχηγούς. Τους λέγανε βασιλιάδες, αυτοκράτορες, Καίσαρες, Τσάρους, δικτάτορες ή όπως αλλιώς, δεν έχει σημασία η ονομασία. Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι η Δημοκρατία είναι μια πρόσφατη κατάκτηση πέντε αιώνων (στους πενήντα του ανθρώπινου πολιτισμού) και για ένα μικρό μόνο κομμάτι του πλανήτη.
Το γράφω για να μην πέφτουμε από τα σύννεφα κάθε φορά που ένας δικτάτορας καταφέρνει να μισοδιαλύει τον κόσμο μας, που εμείς είχαμε την εντύπωση ότι κινείται με βάση τις αξίες που λειτουργούν στον δικό μας κόσμο. Εμείς οι δυτικοί, καλό θα είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε οι τυχεροί του καιρού μας. Γεννηθήκαμε σε κοινωνίες ευημερούσες, με αρχές, με κανόνες, με ασφάλεια.
«Σιγά την ευημερία, τις αρχές, τους κανόνες και την ασφάλεια» λέει ο κάθε δυτικός (ο Έλληνας ένα παραπάνω), απαριθμώντας δεκάδες στραβά του κάνουν «κόλαση» τη ζωή. Ως την ώρα που εμφανίζεται ένας Πούτιν, μια Ουκρανία, ένας Ερντογάν, μια Συρία και όλα όσα εμείς θεωρούμε λειψά και απαράδεκτα αναδεικνύονται σε ευεργετικά και παραδεισένια. Αν μπορούμε να τα δούμε.
Και ξάφνου, η Ευρώπη που αναλίσκονταν σε συζητήσεις για την ονομασία του άνδρα και της γυναίκας ή για το αν θα πρέπει να αντικατασταθεί στα Συντάγματά της ο όρος «μητέρα» με κάτι άλλο, βλέπει μέσα στην καρδιά της ορδές τεθωρακισμένων να βομβαρδίζουν νοσοκομεία και συστοιχίες πυραύλων να ισοπεδώνουν πόλεις. Και να ξεπροβάλλουν μέσα από τα ερείπια πτώματα και ματωμένοι άνθρωποι.
Αυτό που χλευαστικά ονομάζαμε «δυτικό τρόπο ζωής» και διαμαρτυρόμασταν που κάποιοι στην Ευρώπη ζητούσαν να τον υπερασπίσουμε, ανακαλύπτουμε ότι αποτελεί μια όαση μέσα σε ένα κόσμο ζοφερό που λειτουργεί δίχως κανόνες και δίχως ελευθερία και δίχως έλεος για τον απλό άνθρωπο. Απλώς εμείς, επειδή γεννηθήκαμε μέσα στην όαση, θαρρούμε πως έξω από αυτήν δεν υπάρχει έρημος. Αμ δε.
Απλώστε έναν χάρτη στο τραπέζι του σαλονιού σας και μελετήστε τον. Θα διαπιστώσετε ότι δεν είναι η Δύση που περικυκλώνει τους Πούτιν, τους Αγιατολάχ και τους Σι Τζινπίνγκ. Είναι η δημοκρατική (με όλες της τις ατέλειες) Δύση που περικυκλώνεται καθημερινά από δικτάτορες, φονταμενταλιστές και ανεξέλεγκτους παράφρονες, καθότι η απόλυτη εξουσία τρελαίνει και διαφθείρει απόλυτα.
Σας εξομολογούμαι ότι δεν πίστευα ποτέ πως εγώ θα καταλήξω σε τέτοια συμπεράσματα για τον κόσμο που με περιβάλλει. Όμως όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο αντιλαμβάνομαι πόσο τυχερός στάθηκα που γεννήθηκα σε αυτή την περιοχή του κόσμου και αυτή την εποχή. Σε αντίθεση με την πλειοψηφία των συμπατριωτών μου, που αρνούνται πεισματικά να κοιτάξουν γύρω τους και να συγκρίνουν.
Για παράδειγμα, χθες ήμουν σε ένα μεγάλο κρατικό νοσοκομείο. Μέσα στο ζεστό δωμάτιο, η τηλεόραση έδειχνε καραβάνια προσφύγων μέσα στο χιόνι, αλλά μια κυρία δίπλα φώναζε «ντροπή» και «αίσχος» διότι το wi-fi του νοσοκομείου δεν ήταν αρκούντως γρήγορο για να πλοηγηθεί δίχως εκνευριστικές καθυστερήσεις στα social media της. Θα τα πληρώσουμε αυτά κάποια μέρα, να το ξέρετε…
