Του Γιάννη Παντελάκη
«Αν δεν έχεις σχέση με media δεν μπορείς να ασχοληθείς με μεγάλες επιχειρήσεις. Επειδή σε πατάνε όπως θέλουνε». Ο πολυπράγμων επιχειρηματίας Ιβάν Σαββίδης, για δικούς του λόγους, είναι ειλικρινής. Κατά ένα μέρος τουλάχιστον. Αγοράζει ή σκέφτεται να αγοράσει ΜΜΕ για να υποστηρίξει τις επιχειρήσεις του. Ενδεχομένως να θέλει να εμπλακεί στα ΜΜΕ και για άλλους λόγους. Αλλά προς το παρόν, παραδέχεται δημόσια έναν λάθος λόγο για τον οποίο ένας επιχειρηματίας αγοράζει ένα ή περισσότερα ΜΜΕ.
Τα ισχυρά μιντιακά συγκροτήματα της χώρας οδηγήθηκαν στην απαξίωση και την πτώχευση, κατά βάση επειδή οι ιδιοκτήτες τους συνέδεσαν τη λειτουργία τους με τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα. Προφανώς, η παρακμή δεν οφείλεται μόνο σ'' αυτό, αλλά σίγουρα αποτελεί μια κυρίαρχη αιτία. Από ένα σημείο και μετά, τα ΜΜΕ λειτουργούσαν ως συμπληρωματικά και υποστηρικτικά μέσα των επιχειρήσεων τους και σταδιακά έχαναν τον βασικό λόγο ύπαρξής τους: την ανεξάρτητη δημοσιογραφία.
Ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας, είναι ένας από τους λίγους που στις ημέρες μας διαθέτει ρευστό το οποίο θέλει να κατευθύνει και σε εξαγορά ΜΜΕ. Το επιχείρησε στον διαγωνισμό - φιάσκο για τις τηλεοπτικές άδειες, το επιχειρεί πάλι τώρα, όπως ο ίδιος παραδέχεται δημόσια επιβεβαιώνοντας τις σχετικές πληροφορίες που κυκλοφορούν εδώ και μήνες. Όταν μάλιστα ρωτάνε τον επιχειρηματία γιατί επενδύει σ'' ένα κλάδο όπως τα ΜΜΕ όπου οι περισσότεροι χάνουν λεφτά, δίνει μια απάντηση που προκαλεί χαμόγελα «η δική μου τιμή και αξιοπρέπεια όπως και του λαού μου, αξίζουν περισσότερα χρήματα.»!
Το πρόβλημα ωστόσο δεν συνδέεται μόνο με τις επιχειρηματικές και μιντιακές φιλοδοξίες του συγκεκριμένου ή οποιουδήποτε άλλου επιχειρηματία θέλει να εμπλακεί στον συγκεκριμένο χώρο. Αλλά και στο ότι εξακολουθεί να υπάρχει το ίδιο ακριβώς άναρχο τοπίο στον τρόπο απόκτησης μιας τηλεοπτικής άδειας ή σε εκείνον που αφορά στη λειτουργία ενός σταθμού. Το ίδιο τοπίο το οποίο μεγέθυνε τη διαπλοκή με όλες τις αρνητικές παρενέργειές της.
Τη διάσταση αυτή, την αναδεικνύει όσο πιο χαρακτηριστικά γίνεται μια άλλη φράση του ίδιου επιχειρηματία στην ίδια συνέντευξη (στο Πρώτο Θέμα). Με απόλυτη βεβαιότητα δηλώνει: «Έτσι κι αλλιώς, θα πάρω ένα από τα κεντρικά τηλεοπτικά κανάλια. Έτσι κι αλλιώς. Πολύ σύντομα. Όταν λέω σύντομα, ενδέχεται να τελειώσω μέχρι και τον Μάιο. Όσον αφορά τον Πήγασο και τον ΔΟΛ δεν κρύβω πως έχω ενδιαφέρον και για τα δυο». Τι μας λέει δηλαδή με δυο λόγια; Πώς είναι βέβαιος ότι με μοναδικό κριτήριο το χρήμα που διαθέτει θα αγοράσει ένα τηλεοπτικό κανάλι. Χωρίς κανέναν όρο ή προϋπόθεση. Όπως παλιά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχτισε ένα μεγάλο μέρος της προεκλογικής στρατηγικής του στην πολεμική κατά της διαπλοκής. Η στρατηγική αυτή ήταν επιτυχημένη γιατί υπήρχαν σοβαροί λόγοι, στον χώρο των ΜΜΕ η διαπλοκή αποτελούσε - και εξακολουθεί να αποτελεί - μια μεγάλη παθογένεια. Ο ΣΥΡΙΖΑ ωστόσο δεν είχε καλές προθέσεις, στόχος του ήταν να δημιουργήσει τη δική του διαπλοκή. Φάνηκε στις συναντήσεις με την περίφημη γάτα των Ιμαλαΐων, αποδείχτηκε περισσότερο με τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στην κυβέρνηση περίπου δυο χρόνια. Αυτό που κατάφερε, είναι να δίνει το δικαίωμα στον κάθε Σαββίδη με αποκλειστική προϋπόθεση το χρήμα που διαθέτει, να αγοράζει κανάλια, εφημερίδες και ό,τι άλλο θέλει. Αν υπολογίσουμε ότι ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας εμφανίζεται μεγάλος θαυμαστής του Τσίπρα, επιβεβαιώνεται σε απόλυτο βαθμό πως στην νέα τάξη των τηλεοπτικών πραγμάτων, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει εξέχουσα θέση...
