Ο εορτασμός έληξε με κάθε επισημότητα. Τώρα τα «κεφάλια μέσα» στη διαχείριση των τρεχόντων ζητημάτων. Προχθές η εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ», στο πρωτοσέλιδο της, προανήγγειλε την ίδρυση νέου κόμματος στο οποίο θα συμμετέχουν και προσωπικότητες από τον ελληνισμό της Διασποράς. Στις δημοκρατίες κάθε νέο κόμμα είναι καλοδεχούμενο γιατί προσφέρει μια πρόσθετη επιλογή στους πολίτες. Η τύχη ενός νέου κόμματος εξαρτάται από δύο βασικούς παράγοντες :
1. Αν τα αιτήματα του καλύπτουν υπαρκτές ανάγκες των κοινωνιών στις οποίες απευθύνεται και
2. Αν τα πρόσωπα που τα συγκροτούν είναι αξιόπιστα και χωρίς βεβαρημένο πολιτικό μητρώο.
Στη σημερινή Ελλάδα και με δεδομένους τους κομματικούς σχηματισμούς που ήδη υπάρχουν, εκ πρώτης όψεως ανάγκη νέου κόμματος δεν φαίνεται ότι υπάρχει.
Αν εμφανισθεί, μπορεί απλώς να ανακατανείμει υπάρχοντες συσχετισμούς, σε οριακά επίπεδα. Είναι αυτονόητο νομίζω πως οι αρχές και το πρόγραμμα του νέου κόμματος δεν θα επαναλαμβάνουν θέσεις που ήδη υπάρχουν στα προγράμματα των κομμάτων, ενώ πέρασε και η εποχή των γενικόλογων «αγαπησιάρικων» διακηρύξεων. Κόμμα-Εθνική Ελλάδος δεν μπορεί να επιβιώσει. Πολιτική σημαίνει συγκρούσεις, ρήξεις, αντιθέσεις.
Οι πολίτες ζητούν συγκεκριμένες προτάσεις σε υπαρκτά προβλήματα τους και έναν συνολικότερο ιδεολογικό προσανατολισμό. Εννοείται πως αν εμφανισθεί ένας νέος πολιτικός σχηματισμός που θα δώσει αυτές τις λύσεις με τρόπο πειστικό, τότε αναμφίβολα θα έχει μέλλον.
Αυτό που γίνεται αντιληπτό είναι πως το προαναγγελθέν κόμμα θα βρίσκεται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, σύμφωνα με την τρέχουσα πολιτική γεωγραφία. Αυτό λέει η λογική, γιατί εκεί όλοι οι υπό ίδρυση σχηματισμοί αποβλέπουν. Δηλαδή στο να καρπωθούν την αναμενόμενη κυβερνητική φθορά.
Αν κάποιοι πιστεύουν πως μπορεί να ιδρυθεί κόμμα που θα βασιστεί στην αγανάκτηση που υπάρχει λόγω της διαχείριση της πανδημίας, θα απογοητευτούν λίαν συντόμως. Η πανδημία έχει ημερομηνία λήξεως, θα ξεχαστεί και μαζί της θα ξεχαστούν και όλα αυτά για τα οποία κατηγορείται η κυβέρνηση, καθώς και οι περιστασιακές αμφιλεγόμενες περσόνες που ήρθαν στην επικαιρότητα αποκλειστικά λόγω του ιού. Πολύ φοβούμαι ότι κάποιοι κινδυνεύουν να γίνουν οι νέοι «Σώρρες» της πολιτικής ζωής. Να προσέξουν. Άλλο πολιτική, άλλο επιστήμη.
Εκεί που υπάρχει σοβαρό και ουσιαστικό πρόβλημα πάνω στο οποίο θα μπορούσε να συγκροτηθεί ένας συμπαγής αντίλογος, είναι το μεταναστευτικό. Αλλά αυτό αφορά κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, την Αττική και το τελευταίο χρονικό διάστημα βρίσκεται σε ύφεση. Οι ροές έχουν περιορισθεί δραματικά και έχουν ξεκινήσει οι αναχωρήσεις για άλλα κράτη της ΕΕ. Πάντως, το πρόβλημα υπάρχει και μπορεί να αποτελέσει την βάση -περιορισμένη-- για τη δημιουργία ενός νέου κόμματος.
Βεβαίως υπάρχει και η μεγάλη δεξαμενή των αντισυστημικών πολιτών που περιλαμβάνει σοβαρούς ελευθεριακούς δεξιούς με άποψη, χύμα αντισυστημικούς και φυσικά τους ψεκασμένους, που πάντα βρίσκουν ένα κόμμα για να εκπροσωπηθούν. Αυτή η κατηγορία των αντισυστημικών επειδή είναι και μεγάλη και διαρκώς μετακινείται από κόμμα σε κόμμα, αποτελεί μια πρόκληση για όσους θα αποπειραθούν να εισέλθουν στην πολιτική. Είναι, εν δυνάμει, πελάτες.
Άφησα για το τέλος τα πρόσωπα που θα αποτελέσουν το νέο κόμμα. Δεν μπορεί να είναι κάτοικοι ούτε του Μόντε Κάρλο ούτε της Νέας Υόρκης ή του Μόντρεαλ. Θα πρέπει να ζουν, να αναπνέουν και να κινούνται στην Ελλάδα και να διαθέτουν την έξωθεν καλή μαρτυρία.
Πάντως, ας περιμένουμε και μετά θα κρίνουμε τη σοβαρότητα του εγχειρήματος.
