Του Γιάννη Παντελάκη
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, επιχειρεί ένα ακόμα κόλπο. Να προχωρήσει σ'' ένα νέο μεγάλο κύμα ιδιωτικοποιήσεων χωρίς παράλληλα αυτό να προκαλέσει αρνητικές εντυπώσεις –και ενδεχομένως αντιδράσεις - στο αριστερό ακροατήριο που έχει απομείνει στον ΣΥΡΙΖΑ. Στον προϋπολογισμό που κατέθεσε, προβλέπονται 2,74 δισ. ευρώ έσοδα για τη νέα χρονιά από ιδιωτικοποιήσεις που θα πραγματοποιηθούν, ωστόσο μένει αδιευκρίνιστο μέσα από τα κείμενα του προϋπολογισμού από που συγκεκριμένα θα προέλθουν αυτά τα χρήματα. Ποιες επιχειρήσεις δηλαδή θα πουληθούν.
Από ένα δημοσιογραφικό ρεπορτάζ, εύκολα προκύπτει ποιες επιπλέον δημόσιες επιχειρήσεις θα περάσουν στα χέρια ιδιωτών. Άλλωστε είναι γνωστό μέσα από το μνημόνιο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, για ποιες επιχειρήσεις υπάρχουν σαφείς δεσμεύσεις ότι θα φύγουν από το κράτος. Όμως, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, δεν θέλει να το δουν γραμμένο και στον προϋπολογισμό που υπογράφει, όπως δεν το θέλουν και οι βουλευτές που πρόκειται να πάνε τις γιορτές στις εκλογικές τους περιφέρειες και θα βρεθούν απέναντι από ψηφοφόρους.
Τα μεσάνυχτα της 22ας Δεκεμβρίου, η απόλυτα αρραγής κυβερνητική πλειοψηφία, θα ψηφίσει το νέο προϋπολογισμό. Οι κυβερνητικοί βουλευτές και ιδιαίτερα εκείνοι του ΣΥΡΙΖΑ θα γνωρίζουν με ακρίβεια ποιες δημόσιες επιχειρήσεις θα ιδιωτικοποιηθούν για ν'' αποφέρουν τα 2,4 δισ. ευρώ στα δημόσια ταμεία, όπως προβλέπεται. Στο κείμενο του προϋπολογισμού που θα έχουν ψηφίσει όμως, δεν θα υπάρχουν αυτά τα στοιχεία. Περιγράφονται οι ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ήδη αρχίσει με κάποια προβλεπόμενα έσοδα για το 2018 (Εγνατία Οδός, μαρίνες Αλίμου, Θεσσαλονίκης, Χίου κ.ο.κ.), αλλά όχι και αυτές την πώληση των οποίων έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση αλλά δεν θέλει να γίνει μεγάλη συζήτηση γι αυτές.
Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι η κυβέρνηση αναμένει τα έσοδα από τις πωλήσεις του 30% του Ελ.Βενιζέλου, το 35% των ΕΛΠΕ, το 65% της ΔΕΠΑ, το 17% της ΔΕΗ, τη τη μεταφορά πολλών ΔΕΚΟ στο υπερταμείο, κ.α. Ωστόσο, οι ιδιωτικοποιήσεις αυτές θα επιχειρηθεί να γίνουν με τον γνωστό υπόγειο τρόπο που ακολουθεί η κυβέρνηση. Χωρίς μεγάλη φασαρία. Με τον τρόπο αυτό και με ιδιαίτερα περιορισμένες αντιδράσεις άλλωστε, προχώρησε η κυβέρνηση στα περίπου τρία αυτά χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία στο μεγάλο κύμα ιδιωτικοποιήσεων το οποίο θα ζήλευε και η Θάτσερ.
Αν κάτι είναι σίγουρο, αυτό είναι πως όλες οι ιδιωτικοποιήσεις θα προχωρήσουν, η κυβέρνηση το επιδιώκει περισσότερο απο τον καθένα ώστε να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα τον επόμενο Αύγουστο και να συζητηθεί με τους δανειστές το θέμα αντιμετώπισης του χρέους. Και το τυπικό (αλλά όχι ουσιαστικό) τέλος του μνημονίου, αλλά και το θέμα του χρέους θ αποτελέσουν τα επικοινωνιακά κυβερνητικά χαρτιά που θα πουληθούν στην προεκλογική περίοδο που δεν βρίσκεται πιο μακρυά από το επόμενο φθινόπωρο. Όμως, δεν θεωρούν αναγκαίο –το αντίθετο- ν'' ανοίξει μια νέα συζήτηση με ενδεχόμενες αντιδράσεις για τις μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις στις οποίες θα προχωρήσουν.
Είναι αλήθεια ότι μεγάλες πληθυσμιακά ομάδες πολιτών, σε αρκετές περιπτώσεις έχουν παραπλανηθεί από ανάλογες επικοινωνιακές τακτικές. Ενδεχομένως αυτό να επαναληφθεί και με το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Ωστόσο, δεν θα αποτελούν αυτές, τουλάχιστον για την πλειονότητα της κοινωνίας, το βασικό διακύβευμα των εκλογών. Αλλά, η μεγέθυνση της φτωχοποίησης, οι κομμένες για μια ακόμα φορά συντάξεις, οι σκληροί φόροι και οι νέες θέσεις εργασίας των 400 ευρώ. Αυτά θα κρίνουν τις επόμενες εκλογές…
