Δεν αντιλέγω ότι μια χαρά είναι τα ΙΧ αυτοκίνητα και τα λεωφορεία που θα φέρουν τους Σέρβους και τους Ρουμάνους στην Χαλκιδική. Μόνο που μία αεροπορική πτήση ισοδυναμεί με 150 ΙΧ, αφήστε που τα αμάξια έχουν γεμάτα τα πορτ-παγκαζ μέχρι και με το νερό τους. Και τα πλοία μια χαρά είναι, μόνο που κανείς δεν παίρνει στο καράβι από την Αγγλία ή την Γερμανία για να βγει στην Κω. Άρα, αν θέλουμε κάτι να γίνει με τον τουρισμό φέτος, στο αεροπλάνο πρέπει να προσανατολιστούμε.
Δεν είμαι ειδικός ούτε επί του τουρισμού, ούτε επί των αερομεταφορών. Ξέρω όμως πως όπου ανοίγει δρόμος (ή μάλλον αεροδιάδρομος) οι άνθρωποι αρχίζουν να τον διασχίζουν. Οι Βούλγαροι δεν είχαν ξανακούσει την Πελοπόννησο, μόλις όμως η Rayan έβαλε πτήση Σόφια-Καλαμάτα γέμισε η Μεσσηνία και η Λακωνία με Βούλγαρους κι άρχισαν οι Μανιάτες ταβερνιάρηδες να μαθαίνουν σλάβικα για να εξυπηρετήσουν την πελατεία με την αλλόκοτη γλώσσα.
Αφού λοιπόν φέτος χάθηκε η ανοιξιάτικη και η πρώτη καλοκαιρινή σεζόν, στόχος μας πρέπει να είναι η φθινοπωρινή κι η χειμωνιάτικη. Και πως θα φέρουμε κόσμο στην χώρα Οκτώβρη-Νοέμβρη-Δεκέμβρη; Ανοίγοντας τους δρόμους από αέρος, φέρνοντας δηλαδή αεροπορικές γραμμές φθηνού κόστους. Τι εμποδίζει τις εταιρείες αυτές να έρθουν στην χώρα τον χειμώνα; Το υψηλό κόστος των αεροδρομίων μας και το κόστος των εισιτηρίων.
Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρό για το ελληνικό κράτος. Να μηδενίσει τους φόρους στα ελληνικά αεροδρόμια και τους φόρους στα αεροπορικά εισιτήρια για την μετά-καλοκαιρινή περίοδο μέχρι και του χρόνου τον Απρίλη. Θα μου πείτε ότι υπάρχουν δεσμεύσεις με την Fraport, ότι τα κρατικά αεροδρόμια θέλουν έσοδα και ότι τέλος πάντων αυτά δεν γίνονται έτσι εύκολα. Εντάξει, αλλά κι αν έλεγες πριν έξι μήνες ότι το κράτος θα δώσει ένα 800άρι σε κάθε υπάλληλο αυτής της χώρας, θα σε έλεγαν τρελό. Έγινε όμως λόγω εκτάκτων συνθηκών.
Ας κάνουν λοιπόν κάποιες τέτοιες κινήσεις υψηλού συμβολισμού, διότι αν παραμείνουμε στο ήλιος και θάλασσα, για φέτος θα πάμε φούντο. Το υπουργείο οικονομικών να μηδενίσει τους φόρους, το υπουργείο τουρισμού να πιάσει την Fraport απ’ τον λαιμό και να τρέξει να βρει αεροπορικές εταιρείες που ψάχνουν τις ευκαιρίες μέσα στο χάος της μετά-κορονοϊό εποχής. Και αν ανοίξουν τους διαδρόμους, θα δουν έκπληκτοι ότι αυτοί θα γεμίσουν κόσμο κι ας βρέχει κι ας κάνει κρύο (που σιγά το κρύο που έχουμε δηλαδή). Αλλιώς, ας κάτσουμε σε μια γωνιά να κλαίμε την μοίρα μας ζητώντας επιδόματα και να πάρουμε αυτά τα μέτρα του χρόνου, όταν θα διαπιστώσουμε ότι ήδη τα εφάρμοσαν άλλες χώρες και πήγαν περίφημα.
