Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Ο επιπυραγός Δημήτρης Λιότσιος, συνέταξε μία έκθεση για την περσινή πυρκαγιά στην Κινέτα. Είναι ο ίδιος που συνέταξε και το πόρισμα για το Μάτι. Στην έκθεση που κατέθεσε στους δικαστικούς λειτουργούς για την Κινέτα υπάρχουν φωτογραφικές αποδείξεις, όπου φαίνονται δύο αγωγοί να έχουν χάσει την επαφή τους με τον στύλο μέσης τάσης της ΔΕΗ στην περιοχή Αέρας.
Κατά πάσα πιθανότητα, τα δείγματα του πορίσματος αποδεικνύουν πως η πυρκαγιά στην Κινέτα, απ' όπου ξεκίνησε το κακό την αποφράδα 23η Ιουλίου του 2018, «οφείλεται σε ηλεκτρικά αίτια»! Με απλά λόγια, σε αγωγούς που αποκολλήθηκαν από τους μονωτήρες πορσελάνης σε κολώνα της ΔΕΗ!
Και δεν είναι η πρώτη φορά. Δεκάδες ευρήματα, σε πρόσφατες πυρκαγιές δείχνουν ως υπεύθυνη εμπρησμών την ΔΕΗ. Περιβαλλοντικές καταστροφές, ανυπολόγιστες ζημιές στις υποδομές και κυρίως, ανθρώπινες ζωές χάνονται στον βωμό της ανευθυνότητας ενός χυδαίου και ασυνείδητου κράτους.
Βεβαίως, πάντα υπάρχει το άλλοθι της αόριστης εγκληματικότητας για την οποία πολύ σπάνια, έχουμε μπροστά μας μία αποκάλυψη. Είτε για συγκεκριμένο εμπρηστή είτε για πρόκληση πυρκαγιάς από αμέλεια.
Αλλά και στην περίπτωση της αμέλειας, πάλι η πλημμελής αστυνόμευση, και κυρίως η παντελής αδυναμία πρόληψης και ενημέρωσης οδηγούν στην καταστροφή.
Όπως και σε τόσες άλλες περιπτώσεις, έτσι κι εδώ, η διάχυση της ευθύνης επιφέρει την νοσηρότητα των συνθηκών και την αποποίηση των πράξεων.
Είναι το ελληνικό κράτος ένας ύπουλος εγκληματίας; Ναι, και για την κοινωνία και ίσως και για το έθνος. Αφού από την συγκρότησή του έως σήμερα, η συρρίκνωση του ελληνισμού αποδεικνύει την ανεπαίσθητη αλλά γεωμετρική πρόοδο στην ολοένα σμίκρυνση των μεγεθών του. Στον πληθυσμό, στον πολιτισμό, στην παιδεία, στην οικονομία και στην απήχηση της ελληνικής ταυτότητας στη διεθνή πραγματικότητα.
Σε ό τι αφορά ειδικά, την σχέση κράτους και κοινωνίας η περίπτωση της ΔΕΗ που καίει τα δάση, ενώ όλοι ψάχνουμε φαντάσματα- εμπρηστές, αποτελεί ένα καλό δείγμα για όσα συμβαίνουν ευρύτερα στην διαχείριση του κράτους. Στις ΔΕΚΟ, στα ασφαλιστικά ταμεία, στα σχολεία και στα νοσοκομεία.
Το κράτος δολοφονεί την κοινωνία, όπως το έκανε παλιότερα στις εθνικές οδούς. Όπως συνεχίζει να το κάνει στα νοσοκομεία. Όπως όταν δεν διαθέτει κανέναν μηχανισμό πρόληψης για την υγεία των πολιτών. Όπως όταν επιτρέπει την άναρχη δόμηση, την μόλυνση του περιβάλλοντος και ένα σωρό άλλες περιπτώσεις αδιαφορίας.
Και για να δημιουργήσει περισσότερα άλλοθι αθωότητας, προσπαθεί να διατηρεί τα πελατειακά δίκτυα, να επιτρέπει αυθαιρεσίες στα δάση, στις πόλεις και οπουδήποτε είναι σε θέση να εκτονώνει τα ταπεινά ένστικτα του κάθε πολίτη.
Οι αναγωγές στην ιστορία αποδεικνύουν ότι είναι βαθιά ριζωμένα στο εθνικό «DNA» μας το πλιάτσικο, η κοινωνική αυτοχειρία και η καταστροφική διάθεση για κάθε τόπο που αναγνωρίζουμε ως κατακτημένη περιοχή.
Και πάντοτε, αναζητούμε ενόχους- φαντάσματα σε «ασύμμετρες απειλές», σε «ξένους δάκτυλους» ή σε «πολιτικούς αντιπάλους». Ενώ στην πραγματικότητα, πίσω από κάθε μεγάλη καταστροφή, κρύβεται το κράτος ή τουλάχιστον όσοι δρουν στο όνομα ή κάτω από την κάλυψη του ίδιου του κράτους.
Θυμίζω μόνο έναν χρόνο πριν, ο Ελληνικός Διαστημικός Οργανισμός του Νίκου Παππά είχε εντοπίσει «ταυτόχρονες θερμικές εστίες» , προκειμένου να υποστηριχθεί η θεωρία του εμπρησμού και της ασύμμετρης απειλής στην Κινέτα…
Αυτοί ήμασταν, αυτοί είμαστε ως σήμερα και αυτοί θα είμαστε και αύριο, αν δεν απαλλαγούμε από το «πειρατικό» κράτος που μας σκοτώνει…
